فیفا آتش را به جان استقلال انداخته و مدیران مجموعه آبی با حرفهای خود روی این آتش بنزین میریزند. حرفهایی برای فرار از مسئولیت، وعدههای رؤیایی برای برونرفت از بنبستی كه راه خروج ندارد و توجیههای غیر منطقی، كاركرد بنزین روی آتش را دارد و شعارهای نارضایتی هواداران را بیشتر میكند.
یك عذرخواهی ساده، یك شفافسازی واقعی و یك گزارش صادقانه به هواداران میتوانست آبی روی این آتش خشم باشد اما مدیرعامل استقلال در مواجهه با آتش، به جای ظرف آب، ظرف بنزین را انتخاب كرده است و متأسفانه مدیر بالادستی هم به جای آن كه ظرف بنزین را از دست افتخاری بگیرد، با حمایتی كه اصلاً وقتش نیست، مدیرعامل باشگاه را به ادامه راه اشتباه دعوت میكند. درست است كه رأس مجموعه باید از زیرمجموعه حمایت كند اما حمایت هم مثل هر سخنی «جا» دارد! هواداران استقلال توقع ندارند افتخاری چوب جادویی از جیب خود دربیاورد و مثل شعبدهبازها با اجیمجی لاترجی، همه چیز را به حالت اولیه برگرداند. آنها خوب میدانند كار از كار گذشته و از هزار وعده خوبان هم در این طور مواقع، یكی وفا نكند، چه برسد به وعدههای مجموعه مدیریتی استقلال... آنچه هوادار استقلال را در این شرایط آرام میكند، شاید یك عذرخواهی صمیمانه باشد. زبانمان لال، توقع استعفا نداریم، لااقل ببخشید را از مردم دریغ نكنید.