به یك ساعت نكشید كه رسانههای جهان پر شد از حرفهای مایكل بردلی و رسانههای سیاسی ایران هم حرفهای سیاسی یك چهره فوتبالی را مخابره كردند. این كه بردلی گفته از سیاستهای رئیس جمهور كشورش احساس نفرت و انزجار میكند، برای ما كه هموطنانمان با یك تصمیم غیرمنطقی از یك رئیس جمهور غیرمنطقی از سفر به آمریكا محروم شدهاند، خوشحالكننده است اما عجیب اینجاست كه دیروز رسانههایی مصاحبه سیاسی كاپیتان تیم ملی آمریكا را با آب و تاب مخابره كردند كه یك هفته پیش، وقتی عادل فردوسیپور در برنامه نود به فاجعه پلاسكو اشاره كرد و گفت این اتفاق هر كجای دنیا میافتاد، شاهد استعفای مسئولان بودیم، مدعی شده بودند یك مجری ورزشی حق ندارد در یك برنامه ورزشی چنین حرفی بزند و در حوزهای كه به كار و تخصصش مرتبط نیست، اظهار نظر كند. یك مجری ورزشی، یك ستاره فوتبال، یك مربی فوتبال قبل از هر چیز یك شهروند است و هیچ عیبی ندارد اگر در چارچوب قانون درباره اتفاقات پیرامون خود حرف بزند و حتی موضع داشته باشد. نمیشود كه وقتی حرفهای سیاسی یك فوتبالی به نفع ماست و خوشایند ماست، این حق را برای اهل فوتبال قائل باشیم كه حرف سیاسی بزنند و وقتی حرفهایشان خوشایند ما نیست، این حق را از آنها سلب كنیم.
