بیانگیزگی كیروش البته نمیتواند فقط مربوط به اردوی به هم ریخته امارات باشد. چون كیروش حتی قبل از این هم در اروپا بود و حاضر به سفر به ایران و همراهی كاروان تیم ملی نشد.
چند روز گذشت تا اینكه برانكو ایوانكوویچ در مصاحبهای اردوی امارات را زیر سؤال برد. جنجال درست از همان زمان اوج گرفت؛
وقتی كیروش آب و روغن قاطی كرد و حرارت بدنش به اندازه یك كوه آتشفشان شد! همه پرسپولیسیها از دبی ترخیص شدند. قصد برگرداندن دستیاران ایرانی به تهران را كرد كه تاج اجازه نداد و خلاصه كل اردوی دبی به هم ریخت...
كیروش در هنگام بازگشت هم دیگر آن كارلوس همیشگی نبود. گوشت تلخ و عبوستر از همیشه. هیچ جا هم آفتابی نشد. گاهی وقتها فقط در شبكههای اجتماعی عكسهایی از او و مردم عادی منتشر میشد كه در خیابانهای شهرك غرب از كارلوس تقاضای عكس یادگاری میكردند...
در آخرین جلسه او با رئیس فدراسیون فوتبال هم خبری از تعامل نبود. از فدراسیون خبر میرسد كه كیروش تمایلی برای ادامه دادن كار ندارد. این مسئله حتی اگر هیچ ربطی به پیشنهاد آفریقای جنوبی نداشته باشد بخشی از بیانگیزگیهای مفرط كیروش را نشان میدهد.
فقدان بازیهای تداركاتی و منوط شدن برنامههای تیم ملی براساس قوانین فیفا، از كیروش یك مربی بیروح و بیانگیزه ساخته كه دیگر حتی شوق مبارزه هم ندارد.
كیروش با اینكه خبر اخراج دستیارانش را رد كرد اما درباره آنها حرف عجیب و البته معنیداری زد؛
«برنامههای ما براساس چرخه تمرینات است و به همین دلیل به برخی از افراد نیاز نداریم.»
قبلاً كیروش كه برای ماندن در فوتبال ما شرط و شروط داشت وقتی به توافق میرسید كارش را با تمام سختیها و بیتوجهیهای مرسوم ادامه میداد اما او وقتی از فدراسیون فوتبال خارج شد؛ تلختر از همیشه بود.
به نظر میرسد جدال همیشگی كیروش با آنهایی كه در طرف دیگر فوتبال ایران هستند به اوج خود رسیده و این مربی انگیزههای لازم را برای حضور در اینجا از دست داده است.
درست همان مطلبی كه چند هفته پیش در خبرورزشی خواندیم. پیشبینی روزنامه كاملاً درست بود.
