با این همه بیانیه دیروز درباره تقبیح شعارهای قومیتی در بازی یكی از تیمها برای ما قابل توجه بود. مدتی است این مسئله راه گلوی ما را بسته كه چطور عدهای حاضر میشوند بر سر مصالح كشورمان با این و آن معامله كنند؟
مگر میشود به خلیج همیشگی فارس لقب دیگری داد؟ مگر امكان دارد ایران را با نام دیگری صدا زد یا از آذربایجان عزیز با یك اسم دیگر و پسوندها و پیشوندهای عجیب یاد كرد؟
یك لحظه توجه كنید دوستان. موضوع خیلی مهم است؛ عده قلیلی برای فوتبال به ورزشگاه نمیروند؛ میروند تا حرفهای دیگری بزنند. میروند تا از آنچه نمیدانند بگویند.
این احساس هم نیست. یعنی شعارهای احساسی نیست. اینها حركات از پیش طراحی شده است.
امیدواریم از این پس هیچ كدام از فوتبالیها با هر زبان و لهجهای به بهانه فوتبال پایش را از گلیمش بیشتر دراز نكند. وقتی نام ایران را بر زبان میآوریم باید بدانیم به چه اسم عزیزی اشارهای كردهایم.
ایران در هر شرایطی ایران است و همه جای ایران سرای من است...
