حسن دیگر فوتبال هم این است كه اخبارش خیلی شفافتر و صریحترند و تقریباً چیزی را نمیتوان در آن پنهان كرد چون بالاخره مرجعی (فیفا) هست كه به ایرادها رسیدگی كند. شما فوتبال برزیل را ببینید كه مانند فرهنگشان است، ایتالیا، آلمان، اسپانیا، كشورهای عربی، آفریقا و روسیه همه ماكتی از فرهنگ، اقتصاد، جامعه و مدیریت در آن كشورها و جامعهشان است. با بررسی اتفاقاتی كه این اواخر در دو باشگاه استقلال و تراكتورسازی رخ داد مشخص میشود تمركز درستی در كارهای باشگاهیمان وجود ندارد. محرومیتی كه به باشگاهها ابلاغ شده، فیفا گفته اگر پول بازیكنان را پرداخت نكنید از نقل و انتقال محروم میشوید اما فدراسیون و باشگاهها ابتدا به این موضوع بیتوجه شدند و اهمیتی ندادند. بعد از آن تصور كردند میتوانند مانند داخل ایران كه باشگاهها از سازمان لیگ درخواست مهلت میكنند، با فیفا هم رفاقتی برخورد كرد! اما وقتی با برخورد جدی فیفا رودررو شدند و در سیستم TMSشان نوشته شد هیچ نقل و انتقالی نمیتوانند داشته باشند تازه به فكر افتادند اقدامی كرده و برای رفع مشكل به خودشان آمدند. تا كی باید منتظر بمانیم از سوی مراجع فیفا برایمان رأی ارسال شود؟ چرا یكبار ما كسی را محكوم نمیكنیم و همیشه باید تیمها و باشگاههای ما محكوم باشند؟ باعث تأسف است وقتی مدیریت در باشگاهها یكساله تمام میشود اینچنین با بازیكنان خارجی رفتار كنند. اگر كسی با بازیكنان ما اینگونه رفتار كند خوب است؟ یك فوتبالیست با هزاران امید به ایران میآید تا برای خانواده، آینده و یا هر مقصود دیگری پول به دست بیاورد. یك پیشقسط اندك به آنها میدهند و بعد همه چیز را به مدیریت بعدی میسپارند. ریشه همه این مشكلات، دولتی بودن فوتبال است كه منجر به بروز این همه مشكل و آبروریزی شده و مادامی كه این رویه ادامه دارد باید باز هم منتظر تحقیر فوتبالمان در فیفا باشیم.