او دو هفته طاقت آورد و باز هم از تهران رفت اما شما اگر جای او بودید، آیا در ایران میماندید؟
وقتی بازیهای لیگ با سرعت در حال برگزاری است و تیم ملی هیچ برنامهای ندارد، كیروش خیابانهای شهرك غرب را بالا و پایین كند كه چه شود؟
هر روز سونا و استخر برود كه چه اتفاقی بیفتد؟
خب اگر كیروش با تاج بر سر شرایط تازه تیم ملی به توافقاتی دست مییافت، داستان فرق میكرد اما ماجرای ملاقات او با برانكو یك پروژه شكستخورده است. كیروش كوتاه نمیآید و همه چیز را منوط به عذرخواهی كرده.
برانكو هم عذرخواهی نمیكند. در نتیجه تیم ملی ما روی هواست. سرمربیاش هم در ایران نیست اما نكته قابل تأمل كه كمی باعث آرامش میشود، این است؛ كیروش بازی علیرضا جهانبخش را در لیگ هلند میبیند. برای او در فضای مجازی پست میگذارد و نشان میدهد هنوز انگیزه حضور در تیم ملی و نظارت روی كار ملیپوشان را دارد.
همانطور كه میدانید، بازیكنان شاغل در فوتبال اروپا برای كیروش خیلی عزیز هستند. پس هنوز میتوانیم به آینده امیدوار باشیم.
روسیه منتظر ماست دوستان. جامجهانی برای ما چشمك میزند.
