استقلال میتوانست بعد از گل امید كه این تیم را به رقابت برگردانده بود، برای حفظ یك امتیازش بیشتر تلاش كند اما تلاش فقط به این معنی نیست كه هافبك دفاعی به جای عنصر تهاجمی به بازی اضافه شود. استقلال اگر گارد تهاجمی خود را حفظ میكرد، امكان نداشت الاهلی جرأت كند در دقایق پایانی روی دروازه مهمان ایرانی خود خیمه بزند.
استقلال امتیاز به دست آورده را پس داد و آسیا را با شكست شروع كرد اما درس بزرگی گرفت؛ در آسیا اولین اشتباه، آخرین اشتباه است و حریفان تا بن دندان مسلح، اجازه جبران نمیدهند. استقلال دیشب هم بدشانس بود و هم بیدقت و بدتر از همه اینكه اصول ساده دفع توپ هوایی در شش قدم خود را رعایت نكرد. خوردن دو گل مشابه، هر دو روی ارسال و هر دو به واسطه ناهماهنگی مدافعان و دروازهبان، یك پیام روشن دارد؛ استقلال ضعف خود را نمیشناخت، الاهلی ضعف استقلال را میشناخت.
در آسیا شناخت، حرف اول را میزند. منتظریم استقلال این شناخت را به دست بیاورد و آنچه از دست داده را در بازیهای بعدی جبران كند. این استقلالی كه ما در رقابتهای داخلی خودمان دیدیم، در آسیا هم شانس صعود دارد.
