انگار همچنان در ایران همه در خواب هستند. انگار كسی حتی نفهمیده منظور سرمربی كرهجنوبی بازی با ایران است. آنها یك بازی مانده به پایان مقدماتی، مقابل ایران قرار میگیرند و میخواهند كار را یكسره كنند. كسی میفهمد معنای این جمله چیست؟ تدارك وسیع كرهجنوبی برای دیدار با ایران، یعنی دیدار یكی مانده به آخرش. آن وقت در ایران ما هنوز برای اولین بازی دور برگشت مقابل قطر برنامهریزی نكردهایم. همه فعلاً درگیر آشتی هستند. همه از آشتی ملی مینویسند. خیلی هم خوب است. انشاءا... كیروش و برانكو آشتی كنند و تمام شود ولی درست است كه همه چیز زیر سایه این آشتی قرار بگیرد؟ كسی از تیم ملی یك خط نمینویسد كه برنامهریزیاش چه شد؟ چه بلایی دارد سرش میآید؟ یكی از رئیس فدراسیون نمیپرسد واقعاً نگران نیستید؟ ظاهراً هیچكس علاقهای ندارد از این خواب زمستانی بیدار شود. مارچلو لیپی، سرمربی چین، در یكی از مصاحبههایش گفته بود دو بازی اول ما در مرحله برگشت حیاتی است. منظور او ابتدا بازی كرهجنوبی است و سپس ایران. فوساتی، سرمربی قطر، از همین چند وقت كریخوانی را برای ایران شروع كرد و گفت آنها از بازی در دوحه میترسند. اگر قد نخود هم از فوتبال بفهمیم، باید متوجه شده باشیم دور و بر ما چه میگذرد و تیمها دارند برای ایران چه نقشههایی میكشند. دارند چه خوابهایی میبینند و میخواهند با ایران چهها كنند. همه چیز مشخص است ولی ما هنوز درگیر خودمان هستیم. آشتی چه میشود؟ كیروش چرا به مرخصی رفته؟ برانكو چرا منت نمیكشد؟ كیروش چرا بیخیال نمیشود و... اگر آشتی شد كه چه بهتر، اگر نشد لطفاً همه بیخیال شوند و به جای جنگهای رنگی، به تیم ملی بچسبند. فردا روزی اگر این تیم به قطر ببازد، صدرنشینی را از دست میدهد و اگر خدای نكرده به جام جهانی نرسد، آنوقت میتوانیم خودمان را ببخشیم؟