به گزارش روزنامه خبرورزشی، فابيو كاناوارو، اسطوره ايتاليايي فوتبال اين روزها سرمربي تيم تيانجين چين است. او به بهانه مصاف دو تيم ناپولي و رئالمادريد گفتوگوي ويژهاي را انجام داده و از خاطراتش از مصاف اين دو تيم درسال 1987 گرفته تا زندگي در چين صحبت كرده كه اين گزيدهاي از اين مصاحبه جذاب است.

* چه شد كه تصميم گرفتي به چين بروي؟

بعد از گرفتن مدرك مربيگري، در گوانگژو بودم تا اينكه مرا اخراج كردند. دوست داشتم درچين بمانم، چون اينجا بچهها انگيزههاي زيادي براي يادگيري دارند. سران تيانجين به من زنگ زدند و هيجانشان مرا به وجد آورد. اين تيم جوان است و انگيزههاي زيادي دارد. سران باشگاه در مورد تاكتيكها صحبت نميكنند؛ چيزي كه در دنياي فوتبال خيلي رايج است. فقط در مورد پروژههاي آينده حرف ميزنيم. آنها 2 سال پيش باشگاه را خريدند و با هم درمورد استاديومي تازه، شهرك ورزشي وآكادمي فوتبال باشگاه صحبت ميكنيم. پول زيادي در تيمهاي ميانههاي جدولي سرمايهگذاري كردهاند. هدفشان اين بود كه تيم در 2، 3 سال آتي به دسته اول برسد. به آنها گفتم: «چرا امسال نه؟» مرا نگاه كردند و فكر كردند كه ديوانه شدهام. گفتم، تلاشمان را ميكنيم. 18 بازي مانده بود. قهرمان ليگ شديم و به سوپرليگ رسيديم.

* چطور پاتو را متقاعد كرديد به چين بيايد؟

پاتو يك ماشين فِراري است و از او به عنوان يك اتومبيل عادي استفاده ميشد. او متوجه قدرتش شده و يكي از بهترينهاي تيم ماست.

* با مشكل زبان چطور كنار ميآييد؟

انگليسي و اسپانيايي صحبت ميكنم ولي به يك مترجم نياز دارم.

* از بازي ليگ قهرمانان اروپا؛ ناپولي-رئالمادريد بگوييد. اين يك بازي ويژه براي شماست؟

جالب اينجاست كه در مصاف دو تيم درسال 1987 توپ جمعكن بودم. در آكادمي ناپولي بودم و ترجيح دادم كه به عنوان توپ جمعكن بازيها را تماشا كنم تا اينكه روي سكوها بنشينم. يك چيز جالب بگويم؛ بوتراگنيو تنها بازيكن فوتبال است كه اشك مرا درآورده و وقتي بازيكن رئالمادريد بودم، اين را براي خودش تعريف كردم. او در آن بازي گل مساوي را زد و ناپولي را كشت. يادم ميآيد بچهاي بودم كه با هيجان بازي را تماشا ميكردم و با آن گل، اشكم سرازير شد. آن رئال، تيمي فوقالعاده بود كه به سن پائولو آمده بود. هيچ وقت تيمي اينگونه نديده بوديم. تيمي مملو از ستاره. كمي شبيه تيم حالا.

* تلخترين خاطره فوتباليات بود؟

قطعاً. تصور كنيد دل يك بچه بشكند. آن بازي يك بازي تاريخي بود. صداي سوتهايي كه از سكوها شنيده ميشد، حيرتآور بود.

* بازي امشب چطور خواهد شد؟

اين ناپولي ترسناك است چون فوتبالي متفاوت از فوتبال ايتاليا ارائه ميكند. آنها هميشه خوب بازي ميكنند و گلهاي زيادي زدهاند. بازي زيبايي ميشود و رئاليها بايد بازي را جدي بگيرند. جو ورزشگاه داغ است و هواداران ناپولي به شدت متعصب.

* در يك جلسه تمريني ناپولي مارادونا را مصدوم كردي؛ ازآن روز بگو.

بچه بودم. سرمربيام به من تذكر داد: «فابيو آرام بازي كن.» و مارادونا به من گفت: «نگران نباش؛ بازي طبيعيات را انجام بده. فوتبال همين است و ممكن بود هركسي مرا بزند.»

* با او در اين باره صحبت كرده اي؟

بله. هر دويمان در دبي زندگي ميكرديم. صحبت با او افتخار بزرگي است. او را به چشم يك فرازميني ميبينم. مارادونا بهترين بازيكن دنيا بود كه جامهاي زيادي فتح كرده. زندگي اين فرصت را به من داد كه مثل او كاپيتان شوم، قهرمان جامجهاني شده و جام را مثل او بالاي سر ببرم.

* چيرو فررا گفته كه زيدان، رئال را ايتالياييزه كرده. اينطور است؟

قطعاً زيدان بهترين بازيها را از رئال گرفته. او به بهترين نحو از بازيكنانش استفاده ميكند. رئال فقط تماشايي بازي نميكند و در كنار آن پيروز هم ميشود.

* ميراثدار پيراهن 5  زيدان در رئال شديد.

برايش تعريف كردم كه در بازي قبلي ناپولي- رئال توپ جمعكن بودم و چقدر درآن بازي ناراحت شدم ولي بعد سرنوشت مرا به مادريد برد و پيراهن زيدان را پوشيدم. زندگي تو را سورپرايز ميكند. فوتبال فوقالعاده است و چالشهاي بزرگي را پيشرويت ميگذارد كه من از همه آنها لذت بردم.

* از رئال زمان شما، راموس، مارسلو و پهپه هنوز درتيم هستند.

تنها بازيكن سن و سالدار در بين آنها بودم و به آنها ياد ميدادم كه چطور بازي كنند و حرفهاي تمرين كنند. وقتي بازيهاي راموس را ميبينم خيلي خوشحال ميشوم. افتخار ميكنم كه آنها فوتبالشان را كنار من شروع كردند و به اينجا رسيدند. ماههاي اول حضورم در فوتبال اسپانيا يادگيري برايم سخت بود اما در نهايت تنها مدافع تيم بودم كه سه سال متوالي بازي كردم. درآن زمان هر 6 ماه بازيكنان تيم عوض ميشدند

* كدام تيم به يكچهارم نهايي ميرود؟ رئال يا ناپولي؟

من در ناپولي رشد كردم و رئال بزرگترين تيم دنياست. نميتوانم انتخاب كنم. دراين بازي، فوتبال برنده ميشود.