1- استقلال حق نالیدن از غیر را ندارد! استقلال حق شكوه سر دادن از غریبه را ندارد! استقلال چون نیك نظر میكند، پر خویش را در قالب تیری پران و در قالب تیری تیز و جگرسوز، بر پهلوی خود نشسته میبیند! استقلال با این دوستان، بینیاز است از هر چه دشمن! استقلال حق خود را خوب در كف دستهای خود گذارده است!

تیمی كه بازیاش مقبولیت عام یافته، تیمی كه جوانانش زبانزد خاص و عام شده است، تیمی كه آسیا را و AFC را به تحسین وادار نموده، دچار خودزنی و دچار نخبهزنی شده است!

استقلال را مدیریت وارونه، استقلال را مدیریت معكوس رها نمیكند! بیتمرین مسابقه دادن و با دندان گرههای كوچك را باز كردن، هنری است كه از این تیم سر میزند! كوشش مضاعف و تلاش دو برابر، برای تهی شدن از حالت خوب تیمی! موفق شدن در تبدیل از حالت ایدهآل تیمی به وضعیت نامطلوب ناتیم شدن!

استقلال در راه اوجگیری، هوای حضیض به سرش میزند! گویا قصد آن دارد كه نوشیدن آب خوش را بر خویش حرام كند!

شاگردان منصوریان ، وارد ركوردهای گینس شدند! از آن مسابقه تا این مسابقه قید تمرین را زدند!

خودزنی و خویشتنزنی؛ در بدترین حالت ممكن در حد اعلای كملطفی نسبت به خود!

سخن گفتن و ترشرویی به هنگام سكوت! زبان گشودن در زمان ترجیح سكوت! رو كمكنی! از گردش و گردیدن ابر و باد و مه و خورشید و فلك غافل شدن!

2- نظیر استقلال، ملوان را هم داریم! تیمی كه قدر خودش را بجا نمیآورد و هر چه را به سختی كسب كرده، آسان و به یك آن از دست میدهد!

مثل هفته بیست و هفتم برابر نساجی كه صدرنشینی را باخت! نه به قدرت حریف كه به سادهاندیشیهای خودش! به آسانگیریهای خودش! به مفتبازیهای خودش! در روزی كه همه برای ملوان همه كار كردند؛ قوی سپید انزلی، برای خودش هیچ كاری نكرد!

در حالی كه برای جهش به بالای ملوان، عالم و آدم در كار بود، طی زمانی كوتاهتر از 5 دقیقه، اینان به زیان خود همه كار كردند! و حالا باید جبران كنند! جبران مافات! جبران 5، 6 امتیاز در 7 بازی!

كاری كه میشود اما به 10 مگر و اگر میشود! میشود اما با ممكن كردن ناممكنها میشود!

3- استقلال، چوب مدیریت پرحرف و چوب خودنمایی پرحرفهایش را میخورد! پرسپولیس در این میان نان سكوت و همدلی مدیرانش را پخت میكند! پرسپولیس، مزد یكدلی تیم و فرماندهی برانكو را میگیرد! در پرسپولیس، دلها یكی و ارادهها واحد است! اینجا خودنمایی و خودنمایان كارهای نیستند!