به گزارش خبر ورزشی، او می گوید من همه دستیارانم را نمی خواهم.
خب چه بگوییم به کی روش؟
بگوییم باید بخواهی؟ باید حرف ما را گوش کنی؟ در کجای قرارداد کی روش با فدراسیون فوتبال آمده که او حتما باید دستیار ایرانی داشته باشد؟
آیا می توانیم نام این فعل و انفعال را بگذاریم زیاده خواهی؟
بعد در شرایطی که تیم ملی بازی های فوق العاده مهمی در راه صعود به جام جهانی دارد آیا می شود بیش از این با کی روش یکی به دو کرد؟
خودمان را جای رئیس فدراسیون فوتبال می گذاریم و می گوییم آیا می شود الان در این مقطع زمانی عذر کی روش را خواست؟
مهمتر از همه این که فدراسیون فوتبال با انتشار مصاحبه ای از مارکار آقاجانیان نشان داد هنوز دستیاران ایرانی را به رسمیت می شناسد؛ بی گمان اگر نکونام هم تن به چنین کاری می داد مصاحبه ای از او منتشر می شد.
با این همه هنوز فدراسیون از دلایل کی روش حرفی نزده! کسی دقیقا نمی داند دلیل این گوشه نشینی،حرف نزدن و سکوت کی روش چیست؟
او چرا این قدر از همه فاصله گرفته؟ فدراسیون از ابتدا سکوت کرد و هنوز این سکوت را ادامه می دهد؛
یک برد مقابل قطر یا یک نتیجه خوب می تواند همه این اتفاقات را لاپوشانی کند.
برد در فوتبال معجزه می کند. برد یعنی درمان قطعی سرطان!