به گزارش خبرورزشی، در ادامه رقابت های هفته دوم لیگ برتر تیم استقلال تهران و استقلال خوزستان دیشب در ورزشگاه آزادی به مصاف هم رفتند که این دیدار در پایان با نتیجه ی مساوی بدون گل به پایان رسید.
مسئله ی حائز اهمیت در این دیدار حضور محرومان هفته اول بود که به دلیل همراهی نکردن تیم ملی امید نتوانستند در بازی هفته قبل استقلال را همراهی کنند.حضور استقلالی های تیم امید همانا و درخشش استقلال همانا...
مجید حسینی و امیدنورافکن که در همان ابتدا در ترکیب اصلی قرار گرفتنتد و توانستند بازی قابل قبولی را به نمایش بگذارند؛ حسینی در قلب دفاع توانست در چندین صحنه به خوبی از پس بازکنان تیم حریف بربیاید و مانع از حرکت آنها شود،همچنین در چند ضد حمله ی استقلال خوزستان هم در حالی که همه بازیکنان استقلال جا مانده بودند به خوبی موقعیت ها را از مهاجمان تیم خوزستانی گرفت.
نورافکن هم نمایش راضی کننده ای داشت هر چند که باوجود حضور چباروف و چشمی در وسط میدان کمتر به چشم آمد.
اما تعویض نورافکن و حضور مهدی قائدی جوان در زمین با فشار بیشتر استقلال از جناحی که قائدی حضور داشت روی دروازه استقلال خوزستان بازی را زیباتر و تماشاگران را راضی،حداقل از نحوه ی نمایش استقلال کرد.
قائدی با حرکت های پا به توپ و خلق چندین موقعیت خطرناک و گرفتن چند خطا پشت خط محوطه ی جریمه ی تیم حریف توانست به عنوان یکی از موفق ترین خرید های منصوریان در همان 30 دقیقه حضور در بازی لقب بگیرد.تا جایی که در پایان بازی ویسی سرمربی استقلال خوزستان هم از او تمجید کند.
حال سوالی که پیش می آید این است که آیا قائدی ،نورافکن و حسینی که از همراهی آنها با تیم ملی امید توسط منصوریان ممانعت به عمل آمد.نمی توانستند با این بازی خوب در نتیجه گرفتن بهتر تیم امید موثر باشند؟!
آیا نورافکن نمی توانست با بازیسازی که از او دیدیم در دیدار های تیم ملی امید به تیم کمک کند ؟
آیا قائدی با نمایش فوق العاده اش نمی توانست خط دفاعی تیمی چون تیم ملی امید عمان را به دردسر بیاندازد؟
یا از همه حیاتی تر مجید حسینی در قلب دفاع تیم ملی امید،خط دفاعی که هیچ کس را نداشت و بازیکنش تازه در فرودگاه به تیم ملحق می شود،آیا حضور حسینی نمی توانست کار ساز باشد؟
قطعا می شد و می توانستیم با کمی تعامل ،نتیجه ی بهتر ی را برای تیم ملی امید کشورمان رقم بزنیم.
اما حیف که نشد،یعنی نخواستیم که نشد...
