به همين دليل از بدو پذيرش فوتبال حرفهاي از جانب باشگاهها بايد كارشناسان فوتبالي و اقتصادي در كنار اين تيمها قرار بگيرند تا در مراحل حساس به كمك آنها بيايند. معيار ما نيز در اين زمينه بايد مشخص شود. بدهكاري باشگاه بزرگ را شوخي نگيريم، لشكر 5 نفره هيأترئيسه يا مدير اين باشگاه هيچ حركتي در قبال اين قوانين نميتوانند انجام دهند. مسئولان دائم در حال انتصابهاي دولتي هستند و هر روز وضعيت اداره اين تيمها اسفناكتر ميشود. كنفدراسيون فوتبال آسيا اخطارهاي شديد خود را به باشگاههاي ايران داده است. پرسپوليس در صورتي ميتواند در ليگ قهرمانان آسيا شركت كند كه بدهي 140 ميليارد توماني خود را بپردازد. استقلال نيز 63 ميليارد بدهكاري بالا آورده است. النصر عربستان 100 ميليارد تومان بدهكار است و به زودي از ليگ قهرمانان آسيا كنار گذاشته ميشود و سپس نوبت پرسپوليس و استقلال است! براي اين دو تيم چه ميتوانيم انجام دهيم، اسپانسر بياوريم، حق پخش از تلويزيون را بگيريم تا در اين مقطع مشكل حل شود! بعدش به كجا ميرسيم. سال آينده چه كنيم؟ آيا آقايان هيأتمديره اين دو تيم برنامه اقتصادي باشگاه را ترسيم كردهاند؟ منابع پولي و درآمدي خود را تعيين كردهاند؟ كدام ارگان يا كدام شخص قرار است پول بياورد؟ باشگاهداري اصولي دارد و بايد اهل اين كار را پيدا كرد. اگر دولت به دليلي به اين منطق رسيده است كه اين تيمها را واگذار نكند، اشتباه كرده است. نگران نباشيد از نظر سياسي هيچ اتفاقي نميافتد اگر اين دو تيم را به بخش خصوصي واگذار كنيد. اتفاقاً اداره سياسي آن براي وزارت ورزش و دولت آسانتر ميشود. اين همه تيم در دنيا توسط بخش خصوصي اداره ميشود و خروجي بسيار خوبي هم داشته است. آنان كه با تأكيد بر حفظ اين دو تيم در دولت پافشاري كردند و اكنون نيستند، به اشتباه رفتهاند. كميجديتر به بافت حرفهاي فوتبال جهان فكر كنيد. از تجربه ديگران استفاده كنيد و در قفس اين دو تيم را باز كنيد تا فوتبال آزاد شود و به پرواز خود ادامه دهد. مشكلات زيادي پيش روست، به آنها فكر كنيد.