مسعود سلطانیفر با برشمردن موقعیتهای اخیر تیمهای مختلف ملی فوتبال در رقابتهای قارهای و جهانی، از صدور احکام تنبیهی و اعمال مجازات علیه فدراسیون، باشگاهها و بازیکنان ایرانی از سوی فیفا که بنابر گفته ایشان در شأن جایگاه فوتبال ایران و هواداران نیست، گلایه کردهاند. گلهای منطقی که نشاندهنده عدم اطلاع حقوقی مدیران و مسئولان ورزش کشور به ویژه در ساختار فوتبال به دلیل تأثیرگذاری اتفاقات بر جامعه ورزشدوستان و حتی غیررزشدوستان در ایران دارد.
متأسفانه چند سالی است که شاهد محکومیتهای مداوم تیمهای باشگاهی ایران از سوی مجامعه جهانی در دعاوی حقوقی که عموماً مربوط به مسائل مالی است، هستیم به نحوی که اگر دسترسی به آمار و ارقام کمیته انضباطی فیفا میسر گردد قطعاً نام تیمهای ایرانی را در سطوح بالای جدول آماری مشاهده میکنیم. دلیلش هم بسیار ساده است چون مدیران باشگاهی و دیگر عوامل اجرایی در باشگاههای ایرانی که مسئولیت عقد قرارداد را برعهده دارند، فاقد هرگونه اطلاعات حقوقی در ورزش به ویژه در عقد قراردادهای حرفهای با ورزشکاران و مربیان هستند و به همین دلیل در پی بروز هر مشکلی همواره رأی بر محکومیت تیمهای ایرانی داده میشود. حالا هم که احکام انضباطی علیه تیمهای کشورمان گستردهتر شده و دامنه آن به فدراسیون فوتبال نیز کشیده شده است، اخیراً به دلیل رفتار خارج از عرف فدراسیون فوتبال در برپایی جشن صعود تیم ملی به جام جهانی بیش از برگزاری دیدار پایانیمان برابر سوریه، جریمه نقدی قابل توجهای از سوی فیفا برای فدراسیون فوتبال ایران در نظر گرفته شده است که حکایت از عدم اطلاع مسئولان و برنامهریزان در فدراسیون فوتبال از قوانین بینالمللی دارد. تا پیش از این تصور میکردیم که ناآگاهی مدیران باشگاهی را کارشناسان حاضر در فدراسیون میتوانند جبران کنند و با توصیههای فنی و اجرایی خود آنان را در مسائل حقوقی یاری دهند اما حالا با توجه به تشکیل پرونده انضباطی منجر به پرداخت جریمه نقدی برای خود فدراسیون در فیفا، متوجه شدیم که در مدیریت ارشد فوتبال ایران هم فرد یا افراد مطلع به امور حقوق بینالملل در حیطه ورزشی وجود ندارد. بنابراین مصداق این ضربالمثل ایرانی که میگوید:
خانه از پای بست ویران است
خواجه در پی نقش ایوان است
حالا دیگر نباید به مدیران باشگاهی خرده بگیریم و آنها را متهم به بیاطلاعی در حیطه وظایف محوله بر عهدهشان کنیم.
