کمکی هم به این تیم نخواهد شد. چون مردم به اندازه کافی دغدغه خاطر دارند که دیگر پولی برای کمک به تیم فوتبال نداشته باشند هر قدر آن تیم را دوست داشته باشند. سرمایه دارها هم که حساب و کتاب می کنند می دانند این پولی که باید بدهند آورده ای ندارد پس ترجیح می دهند که کمک نکنند. 

پرسپولیس که محبوب تر بود دست به چنین کاری زد و تنها 700 میلیون تومان جمع کرد. پول چند تا سفر. احتمالا کمک مالی که از سوی مردم به صنعت نفت می شود 70 میلیون تومان است. 

باورش سخت است که نفت پول نداشته باشد. اما گویی باید باور کرد. چرا که ظاهرا پول نفت های فروخته شده جای دیگر رفته و درگیر است و بابک زنجانی هم پولی نداده و شاید هم نداشته باشد که بدهد. از سویی پارس جنوبی هم همین است. همه تیم ها را قلع و قمع کرده و در اولین فصل حضورش در لیگ برتر در نیم فصل دوم شده اما برای هیچ یک از بردها به بازیکنانش پاداش نداده!!!

فوتبال کمی آن طرف تر نان آور است. میزان پول در گردش در فوتبال آنقدر بالاست که تبدیل به صنعت شده و سال های سال است که سهام باشگاه در بازار بورس معامله می شود. اما اینجا همه تیم های ما بدهکار هستند. هفته ای نیست که فیفا علیه تیم های ایرانی رای ندهد و هر که از راه می رسد از باشگاهها طلب کار است . فوتبال ما نه تنها نان آور نیست بلکه نان خور است و مشخص نیست چه وقت راه های درآمدزایی در فوتبال ایران باز می شود و کی سیاست اداره فوتبال درست می شود.