این دو بازی می تواند هم باعث عزت و آبروی کی روش شود و هم هر آنچه که او تا بحال رشته کرده بود را پنبه کند! پس باید به او حق داد که معترض باشد و به برنامه ریزی گله کند و بخواهد بیشتر تیم را در اختیار داشته باشد.
بازی با اسپانیا و پرتغال شوخی نیست. اگر چه این بازی ها چند ماه دیگر برگزار می شود اما شک نکنید کی روش هر شب خواب آن را می بیند. شاید هر لحظه استرس این دو بازی را داشته باشد.
نکند بچه ها خوب بازی نکنند و شکست سنگینی بخوریم و با سری افکنده میدان را ترک کنیم!
این دو بازی دو بازی معمولی نیست. دو بازی ویژه و بزرگ است. مثل دیدار با آرژانتین. حکایت این بار کمی متفاوت است. دو حریف ایران بزرگ هستند.
باید در این برهه و به خاطر فشاری که کی روش تحمل می کند با او مهربان باشیم. حضور ملی پوشان در اردوی ریکاوری تیم ملی ضربه ای به باشگاه ها وارد نمی کند. چرا که پروسه ریکاروی شامل یک روز استراحت و یک جلسه تمرین سبک است. به واقع در این دو روز در هیچ باشگاهی تمرین تاکتیکی انجام نمی شود که غیبت ملی پوشان ضربه به تیم های باشگاهی بزند. از همه مهمتر این را باید به یاد داشته باشیم بازیکن وقتی به اردوی تیم ملی می رود همه برنامه هایش تحت کنترل است. از رفت و آمدش تا تغذیه اش. در حالی که در تمرین باشگاهی بازیکن فقط دو ساعت در اختیار باشگاه است و این به سود باشگاه ها است که بازیکن خود را در اختیار تیم ملی بگذارند.
ملی پوشان داخلی در تمرین ریکاوری قرار است مورد ارزیابی بدنی قرار بگیرند و کی روش بعد از واکاوی کمبودها را به آنها گوشزد و به نوعی جبران کند و این یعنی نفع باشگاه ها. طبیعتا ملی پوشان در هفته های پایانی لیگ برتر بازی های شاداب تری از خود به نمایش خواهند گذاشت. قرار نبوده و نیست که ملی پوشان در هفته های پایانی لیگ برتر به میدان نیایند که برخی از مربیان جبهه گرفته اند. اینطوری ملی پوشان از شرایط مسابقه خارج می شوند و این به ضرر تیم ملی هم هست.
می شود این طور گفت حضور در اردوی تیم ملی برای ملی پوشان حکایت کلاس تقویتی را دارد. موافقت با درخواست کی روش کمک به این مربی، کمک به تیم ملی و کمک به خود است.
