1- از آنجایی که «عقل مدیریتی» در فوتبال ایران اساساً وجود ندارد- یا خیلی کم وجود دارد – ژوزه نه تنها همه پولش و دیرکردش را گرفت که حتی 600 یورو کارمزد بانکیاش را هم گرفت و از دور برایمان دست تکان داد و به سبیلمان خندید؛ عجیب این که همین جناب ژوزه 6 ماه سرمربی پرسپولیس بود و در آن ۶ ماه تعداد باختهایش بیشتر از بردها بود.
2- صحبت از عقل مدیریتی شد، چند تا سؤال هم در مورد استقلال به ذهنم رسید؛ یکی این که استقلالیها با کدام عقل مدیریتی امین حاجمحمدی را خریدند و چرا مکویان و پادوانی را نفروختند؟ دلیل حفظ یعقوب کریمی که روی نیمکت سنجاق شد چه بود؟ آیا همه را منصوریان گفته و خواسته بود؟ خب پس دیگران چه نقشی دارند؟ آیا کارشان فقط ممنوعالمصاحبه کردن بازیکنان است؟ اگر نیست، پس چیست؟ چرا یک بازیکن باید 1/1 میلیارد و 4/1 میلیارد بگیرد، در منزل تخمه کدو بشکند و مثل ژوزه از دور به سبیلمان بخندد، واقعاً چرا؟
3- علیرضا اکبرپور که از بهترینهای 20 سال اخیر استقلال محسوب میشود، گفته به جای مراسم تجلیل در ورزشگاه آزادی طلبم را بدهید. اکبرپور که زمان بازیگری سادهتر از بقیه- و البته مفیدتر از بقیه – بود، الان هم بلد نیست به فیفا و AFC شکایت کند اما این دلیل نمیشود که پولش را ندهند. حداقل قضیه این است که او برخلاف خیلی از طلبکاران نیمکتنشین و سکونشین نبوده و برای استقلال بازی کرده است.
