به گزارش خبرورزشی،کارلوس کیروش بعد از سپری کردن دوران مرخصی خود در زمستان، این روزها یک جا بند نمیشود و مرتبا در حال فراهم کردن بهترین شرایط برای تیم ملی ایران است. او بعد از حضور در کارگاه آموزشی فیفا برای مربیان تیمهای حاضر در جام جهانی، از کمپ لوکوموتیو مسکو که محل اردوی تیم ملی در دوران برگزاری جام جهانی است، بازدید کرد و به سرعت راهی یونان شد تا عملکرد سه لژیونر تیم ملی را زیر نظر بگیرد.

او بعد از یونان به مالزی خواهد رفت تا در سمینار AFC برای مربیان فوتبال سخنرانی کند. او در بین برنامههای خود در یادداشتی بر روند برنامهسازی تیم ملی اشاره کرد و به خلاصهای از تجربه خود در ۲۹ سال گذشته پرداخت که خلاصه آن اهمیت وجود آمادهسازی میانمدت و بلند مدت در تیم ملی بود.

او سخنان خود را با بیان جملات زیر به پایان برد تا پیام مهمی برای فوتبال ایران داشته باشد: "در این لحظه که اهداف و رویاهای فوتبال ایران معطوف به جام جهانی ۲۰۱۸ است، هیچ تردیدی وجود ندارد که تنها با برنامه آمادهسازی شجاعانه، بی پروا و نوآورانه برای تیم ملی ممکن خواهد بود که به مسئولیتهایش عمل کند و به انتظارات هواداران پاسخ دهد. این نظر فروتنانه اما اعتقاد راسخ من است که وجدان حرفهای، من را مجاب به بیانش میکند. آماده سازی تیم ملی فوتبال ایران برای جام جهانی بدون شک باید اصلیترین اولویت فوتبال ایران باشد اما درباره این موضوع کسانی که حق دارند، باید تصمیم گیری کنند."

در شرایطی که کیروش از بازیهای تدارکاتی و حضور بازیکنان بعد از هر هفته از مسابقات در کمپ تیم ملی رضایت دارد، بدون شک نگرانی او از طولانی شدن رقابتهای لیگ قهرمانان آسیا تا اواخر اردیبهشت و همزمان با دو بازی تدارکاتی و اردوی تیم ملی برای بازیکنان شاغل در فوتبال ایران است.

همزمان با اردوی تیم ملی از اواسط اردیبهشت، تیم های حاضر در مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان آسیا باید دو بازی برگزار کنند. در حال حاضر استقلال، پرسپولیس و ذوب آهن شرایط مساعدی برای صعود به دور بعد مسابقات دارند و بیشترین بازیکنان ملیپوش هم در این تیمها هستند که تعدادشان به ۱۶ بازیکن میرسد. عملا در نبود این بازیکنان، برگزاری اردو امکان پذیر نیست.

علی رغم هشدار کارلوس کیروش، هنوز فدراسیون فوتبال موضع نگرفته و از باشگاهها درخواست کمک نکرده است. حدود دو ماه تا رسیدن به این مرحله از بازیهای لیگ قهرمانان آسیا و اردوی تیم ملی باقی مانده است. باید دید کدام یک از طرفین به نفع دیگری – حتی با فشار نهادهای دولتی مانند وزارت ورزش و جوانان – کوتاه میآید.