به گزارش خبرورزشی ، احمدی میگوید: «من و همسرم قصد جنجالسازی نداریم و امروز به خبرورزشی آمدهایم تا از این تریبون از قمری رئیس فدراسیون خواهش كنیم به عنوان پدر خانواده دوچرخهسواری به مشكلات ما رسیدگی كنند. ما بیرون از خانواده دوچرخهسواری نیستیم. من و همسرم از خانواده دوچرخهسواری هستیم، حتی آن كسی كه امروز علیه ما موضعگیری كرده و اذیت میكند، او هم عضو همین خانواده است، ما میخواستیم مشكلمان را درون خانواده حل كنیم اما ظاهراً این شخص دوست ندارد اختلافات ما در درون خانواده حل شود، به همین خاطر به خبرورزشی آمدیم تا از قمری بخواهیم به موضوع رسیدگی كنند؛ مثل چند وقت پیش. این زیبنده فدراسیون دوچرخهسواری نیست كه بعضی از افراد زیرمجموعه با تهدید ما را متهم به سیاهكاری كنند.»
مربی دوچرخهسواری محرومیتش را اینگونه توضیح داد: «پس از اینكه تست دوپینگ یكی از شاگردانم مثبت اعلام شد، به فدراسیون احضار شدم و در كمیته انضباطی، در حضور نمایندگان وزارت ورزش، كمیته ملی المپیك و كمیته فنی دو سال از مربیگری محروم شدم كه در آن زمان این مسئله را پذیرفتم. با این اوصاف 4 سال تعلیق بودم كه سوم خرداد 97 به پایان رسید اما وادا، ستاد جهانی مبارزه با دوپینگ چهار سال دیگرمحرومیتم را تمدید كرد. از سال ۹۳ به دلیل مشكلاتی كه فدراسیون برای ما ایجاد كرد و محرومیت ناخواستهام، زندگیمان دچار مشكل شد و حتی به خاطر من، همسرم را با اینكه ركورددار سرعت ایران است به تیم ملی دعوت نمیكنند، فدراسیون اگر با من مشكل دارد، چرا مانع فعالیت همسرم میشود.»
آتوسا عباسی ركورددار دوچرخهسواری سرعت به پیششرط مدیر تیمهای ملی برای انتخابیها اشاره میكند: «سلگی گفته برای اعزام به بازیهای آسیایی جاكارتا باید ركورد قهرمانی آسیا داشته باشید. با شرایطی كه پیست ایران دارد علناً تایمگیری آسیا غیرممكن بود. البته در لیگ اول شدم و نسبت به بچههایی كه تستشان درآمد، تایم بالایی داشتم. برای اكثر مسابقات از پیست چوبی 250متر استفاده میكنند ولی پیست فعلی ما سیمانی 333 متر روباز است و استاندارد نیست.»
او به لیست دعوتشدگان به اردو اشاره میكند: «اسامی اردونشینان تیم ملی را در سایت فدراسیون زدند كه فقط نفرات استقامت و نیمهاستقامت بودند، به همین خاطر من و زهرا صادقزاده با خانم ایروانی نایبرئیس بانوان فدراسیون تماس گرفتیم كه ایشان گفتند ما هیچ نظری روی بخش سرعت نداریم چون تایمهایتان خوب نیست. در صورتی كه نفرات دعوت شده به اردو در مسابقههای اخیر اصلاً ركاب نزدند و یا اگر هم پا زدند ركورد خوبی نداشتند و تایمهایشان برای مسابقات برونمرزی خوب نبود. حالا نمیدانم چرا كمیته فنی برای استقامتیها هیچ شرطی نگذاشتند و برای ما این فرصت را ایجاد نكردند كه اردو بگذارند و ببینند ما در چه سطحی هستیم و بعد تصمیم بگیرند.»
ركورددار سرعت به قهرمانیاش اشاره میكند: «ماه قبل در لیگ باشگاههای كشور نفر دوم شدم و مرا به اردوی تیم ملی برای مسابقات ژاپن دعوتم كردند. قرار بود برای این مسابقه دو نفر را انتخاب كنند كه مرا به رغم دومی انتخاب نكردند ولی نفر اول و سوم را اعزام كردند.»
آتوسا خودش را آماده میداند: «به اندازه كافی تمرین كردهام و بدنم شرایط خوبی دارد. هدف اصلی من حضور در بازیهای آسیایی جاكارتاست و تلاش میكنم نظر فدراسیون را برای اعزام دوچرخهسواران سرعت تغییر دهم. در صورت اعزام، شك نكنید میدرخشم و عملكرد قابل قبولی ثبت میكنم و حتی میتوانم مدال رشته سرعت را بگیرم. البته تحقق این هدف، بدون حمایت فدراسیون دوچرخهسواری امكانپذیر نیست و از آنها میخواهم این فرصت را از من نگیرند.»
عباسی انتظارش از فدراسیون را زیاد نمیداند: «توقع زیادی ندارم، فقط از رئیس فدراسیون میخواهم ما سرعتیها را هم ببینند. اعزام هریك از دوچرخهسواران برای ما افتخار است و از اعزام ركابزنان استقامت خوشحال میشویم اما توقع اینكه به سرعتیها هم فرصت داده شود، انتظار زیادی نیست.»
آتوسا برای رسیدن به آرزویش هر روز كیلومترها ركاب میزند: «آرزویم این است بتوانم در پیست جاكارتا ركاب بزنم و مدال بیاورم چون هیچ خانمی نتوانسته در دوچرخهسواری آسیا مدال بگیرد. ما فقط كاپ آسیایی داریم اما مدال نداریم و اگر در آسیا رتبه بیاوریم، سهمیه المپیك را هم میگیریم ولی متأسفانه من را تهدید کردهاند اگر حرف بزنی نه تنها به جاکارتا نمیروی که به قهرمانی آسیا هم اعزام نمیشوی. مطمئن هستم رئیس فدراسیون از این تهدیدها بیاطلاع است و توقع دارم قمری با من مثل دختر خودش برخورد کند.»
