خبرورزشی/مهدی هژبری: پربینندهترین برنامههای تلویزیون که شامل مثلث برنامه ۹۰، دورهمی و خندوانه میشود، روی هم ۱۰ میلیون بیننده هم ندارند، اما یک بازی فوتبال میتواند اکثریت قریب به اتفاق مردم کشور را پای تلویزیون بنشاند و گرانی دلار، افزایش بیرویه قیمت سکه و بحرانهای اقتصادی را حداقل برای چند ساعت از ذهن آنها پاک کند. این جادوی فوتبال است، این محبوبیت تیم ملی است که در علاقه مردم به فوتبال ریشه دارد.
فوتبال با این ویژگی منحصربهفرد باز هم باید مورد بیمهری قرار بگیرد؟ تلویزیونی که نمیتواند بدون کمک فوتبال مخاطب جذب کند، باز هم باید از پرداخت حق فوتبال طفره برود؟ اقبال عمومی و توجه مردم به فوتبال و تیم ملی، یک بار دیگر ثابت کرد دولت هر قدر هم که از تیم ملی حمایت کند، باز هم کم است. دولت و سیاست هیچ ابزاری غیر از فوتبال برای متحد کردن مردم و دور نگه داشتن آنها از دغدغههای اجتماعی سراغ ندارند و بدون نگاه جانبدارانه به فوتبال، به نفع خودشان است که از این پدیده اجتماعی پرطرفدار حمایت کنند.
ایران دیروز، روزش را با دغدغه اقتصاد شروع کرد، با خبرهای تلخ از واکنشهای عصبی بازار و عامه مردم به نوسانات اقتصادی، اما به لطف جادوی فوتبال همین که به شب رسیدیم، همه چیز آرام بود. این آرامش را صرفنظر از نتیجه بازی ایران و پرتغال، تیم ملی به ما داد. حالا دولت و سیاست به تیم ملی و فوتبال چه میدهند؟ تلویزیون با فوتبال چه خواهد کرد؟ آیا باز هم قرار است در روی همان پاشنه بچرخد و چهار روز دیگر همه یادشان برود چگونه با فوتبال روی تمام زخمها و دردها مرهم گذاشتیم؟
فوتبال با این ویژگی منحصربهفرد باز هم باید مورد بیمهری قرار بگیرد؟ تلویزیونی که نمیتواند بدون کمک فوتبال مخاطب جذب کند، باز هم باید از پرداخت حق فوتبال طفره برود؟ اقبال عمومی و توجه مردم به فوتبال و تیم ملی، یک بار دیگر ثابت کرد دولت هر قدر هم که از تیم ملی حمایت کند، باز هم کم است. دولت و سیاست هیچ ابزاری غیر از فوتبال برای متحد کردن مردم و دور نگه داشتن آنها از دغدغههای اجتماعی سراغ ندارند و بدون نگاه جانبدارانه به فوتبال، به نفع خودشان است که از این پدیده اجتماعی پرطرفدار حمایت کنند.
ایران دیروز، روزش را با دغدغه اقتصاد شروع کرد، با خبرهای تلخ از واکنشهای عصبی بازار و عامه مردم به نوسانات اقتصادی، اما به لطف جادوی فوتبال همین که به شب رسیدیم، همه چیز آرام بود. این آرامش را صرفنظر از نتیجه بازی ایران و پرتغال، تیم ملی به ما داد. حالا دولت و سیاست به تیم ملی و فوتبال چه میدهند؟ تلویزیون با فوتبال چه خواهد کرد؟ آیا باز هم قرار است در روی همان پاشنه بچرخد و چهار روز دیگر همه یادشان برود چگونه با فوتبال روی تمام زخمها و دردها مرهم گذاشتیم؟