خبرورزشی/سیدمهدی فاطمی؛ «علی اکبریان...روماریوی ایران» این معروف‌ترین شعاری بود که هواداران فوتبال در وصف مهاجم زهردار و گلزن آن روز‌های استقلال سرمی‌دادند، اما چه بر سر آن بازیکن تیغ‌دار و شش‌دانگ آمد که راهی به جز فعالیت در فوتبال را برگزید. راهی درست مقابل ورزش! مقابل اخلاق و مقابل اجتماع... سوداگری مرگ او را به ورطه نابودی کشاند و حتی تا پای چوبه دار هم رفت، اما سرنوشت فرصت دوباره‌ای به او داد تا بماند بلکه سیاهی‌ها را از زندگی اش بزداید. او به عشق خانواده و دخترش تصمیم به ترک تمام ناهنجاری‌های اجتماعی اش گرفته. او در آستانه عفو و بازگشت به جامعه است. نگاه همواره ندامت‌گر اجتماع شاید سدی عظیم برابر احیای دوباره علی باشد، اما جامعه ورزش نباید اجازه دهد این فوتبالیست کج رفته در انزوا و سرخوردگی به مسیر ناروای قبل پا بگذارد. انتظاری که از جامعه ورزش به ویژه فوتبال می‌رود این است که؛ از همین امروز او را در آغوش بگیرید و دوباره در دامن خود پرورش دهید، او را برای ماندن در فوتبال بسازید و لحظه‌ای به حال خود نگذارید. فوتبال ما در کجراهه رفتن ستاره‌هایش بی‌تقصیر نیست. در این وسعت و گستردگی جای کار برای همه هست. گوشه‌ای از آن را به همین اکبریان‌ها بدهند، دیگر هیچ بند و قفسی راه نفس کشیدن‌شان را سد نمی‌کند. به او به چشم یک زندانی، یک مجرم و یک گناهکار نگریستن حاصلی ندارد جز بازگشت او به دنیای پلیدی‌ها. او را دوباره متولد شده دریابید. نوزادی آرام و سربه‌راه که به آغوش مادر پناه برده است.