خبرورزشی/ اردشیر لارودی: ١- در راه قهرمانى، نه تند باید رفت که اختیار حرکت و شتاب حرکت در دست «تو» نباشد! و نه باید «خسته» و بى‌حال و بى‌اراده بود که جریان مسابقه «تو» را به هر جا که دلش مى‌خواهد بکشاند!
در راه قهرمانى، آهنگ مطلوب که نه تند باشد و نه کندى و سستى و فقدان سرعت را نمایش دهد، باید داشت!
در راه قهرمانى از تعادل حرکتى و نواخت حرکتى باید برخوردار بود! خصوصیتى که در بازى‌هاى استقلال بیشتر به چشم مى‌خورد! ویژگى رفتارى که پرسپولیس، گاه از دستش مى‌دهد!
امر واجبى که پیکان در حال دست پیدا کردن به آن است:
... صاحب اختیار بازى خود بودن! در مرحله خودبه‌خودى هم اراده تاکتیکى و خواست حرکتى خود را اعمال کردن! عادت به بازى پرفشار داشتن!
اعوجاج حرکتى آقاى برانکو
٢- درباره پرسپولیس، حتى به غمض عین هم حرفى نخواهیم داشت که پرسپولیس، از ثبات حرکتى، برخوردارى یک تیم کامل را ندارد!
در بازى اول، پرسپولیس را دیدیم که بد نبود! در بازى دوم، پرسپولیس را خوب دیدیم و سوار بازى دیدیم! در سومین بازى، تیم آقاى برانکو «آن‌جور دیگر» فوتبال کرد! در واقع، هیچ شبیه خودش نبود و نظیر خودش بازى نکرد! چرا؟
برانکو باید کشف کند که چرا؟ برانکو، باید بگوید که چرا؟ این بازى که پرسپولیس مقابل استقلال صنعتى از خود بروز داد، ریشه در کدامین خصلت‌هاى تازه یا کهنه پرسپولیس داشت؟
خستگى تیم برانکو ایوانکوویچ، ریشه در چه داشت؟ بازى بد پرسپولیس در روزى که نیازمند بهتر بازى کردن از همیشه بود، چگونه به سراغش آمد؟ خط هافبک پرسپولیس، چرا اصول بازى هافبک‌ها را گم کرد و رعایت نکرد؟
پرسپولیس یک خط در میان، خوب بازى مى‌کند یا بد! چرا؟ و چرا استقلال، دائماً خوب بازى مى‌کند؟
استقلال و مهمتر از ٣ گلش
٣- در بازى استقلال، مهمتر از بردى که با ٣ گل به دست آمد و مهمتر از بردى که طى آن تراکتورسازى را به باخت کشاند، نحوه بازى و شکل بازى و شکیل بودن نمایشى بود که از استقلال دیدیم!
هم فوتبال روزآمد و هم پیروزى تمام‌عیار! هم نتیجه کامل، هم نمایش کامل! درباره استقلال هم یک حرف داریم و هم یک توجه: از هافبک‌هایت که خوب بازى مى‌کنند، خوب‌تر-باز هم خوب‌تر، از این‌هم خوب‌تر- بازى بگیر!
زوج تبریزى- باقرى را صاحب کمالات بازیگرى کن! به این زوج از میانه زمین، نفراتى را اضافه کن! فرشید اسماعیلى، براى این‌جور بازى کردن لازم هست ولى همیشه کافى نیست! مثل اینکه «الحاجى گرو» مرد دلخواه استقلال باشد! و نیز یک مهم دیگر: فضاى شش مترى دروازه حریفان را، میان باقرى و تبریزى و اسماعیلى و الحاجى گرو تقسیم کند!
بازى‌ات را و تیمت را، وارد دالان پنالتى حریفان بنما!
یحیى رسید!
آیا عقل کوچینگ سپاهان هم مى‌رسد؟
٤- درباره بازى پدیده و حضور یحیى در این تیم، بى‌پرواتر مى‌توان سخن گفت:... گل‌محمدى و پدیده، دارند وارد مى‌شوند! در حال پیدایى و آمدنند!
اما درباره سپاهان که همه چیزش خوب است ولى با گل زدن مشکل دارد، چه باید گفت؟
سپاهان، دچار شده است به بازدهى افزوده و به زیادى نفرات خوب و یک‌شکل!
سپاهان دچار شده است به مزاحمت ناشى از «زیادى» زور و نیروى خودش! در سپاهان هافبک‌ها سرعت و حرکت خودجنبى‌شان به سرعت و حرکت استنلى کى‌روش، شهباززاده، مهرداد محمدى، ساسان انصارى، ایران‌پوریان و سعید آقایى نمى‌رسد!
آیا عقل کوچینگ سپاهان که حالا ٣٠ هزار تماشاگر پاى کار هم در نقش جهان دارد، به حل این مسائل مى‌رسد؟
در راه قهرمانى، آهنگ مطلوب که نه تند باشد و نه کندى و سستى و فقدان سرعت را نمایش دهد، باید داشت!
در راه قهرمانى از تعادل حرکتى و نواخت حرکتى باید برخوردار بود! خصوصیتى که در بازى‌هاى استقلال بیشتر به چشم مى‌خورد! ویژگى رفتارى که پرسپولیس، گاه از دستش مى‌دهد!
امر واجبى که پیکان در حال دست پیدا کردن به آن است:
... صاحب اختیار بازى خود بودن! در مرحله خودبه‌خودى هم اراده تاکتیکى و خواست حرکتى خود را اعمال کردن! عادت به بازى پرفشار داشتن!
اعوجاج حرکتى آقاى برانکو
٢- درباره پرسپولیس، حتى به غمض عین هم حرفى نخواهیم داشت که پرسپولیس، از ثبات حرکتى، برخوردارى یک تیم کامل را ندارد!
در بازى اول، پرسپولیس را دیدیم که بد نبود! در بازى دوم، پرسپولیس را خوب دیدیم و سوار بازى دیدیم! در سومین بازى، تیم آقاى برانکو «آن‌جور دیگر» فوتبال کرد! در واقع، هیچ شبیه خودش نبود و نظیر خودش بازى نکرد! چرا؟
برانکو باید کشف کند که چرا؟ برانکو، باید بگوید که چرا؟ این بازى که پرسپولیس مقابل استقلال صنعتى از خود بروز داد، ریشه در کدامین خصلت‌هاى تازه یا کهنه پرسپولیس داشت؟
خستگى تیم برانکو ایوانکوویچ، ریشه در چه داشت؟ بازى بد پرسپولیس در روزى که نیازمند بهتر بازى کردن از همیشه بود، چگونه به سراغش آمد؟ خط هافبک پرسپولیس، چرا اصول بازى هافبک‌ها را گم کرد و رعایت نکرد؟
پرسپولیس یک خط در میان، خوب بازى مى‌کند یا بد! چرا؟ و چرا استقلال، دائماً خوب بازى مى‌کند؟
استقلال و مهمتر از ٣ گلش
٣- در بازى استقلال، مهمتر از بردى که با ٣ گل به دست آمد و مهمتر از بردى که طى آن تراکتورسازى را به باخت کشاند، نحوه بازى و شکل بازى و شکیل بودن نمایشى بود که از استقلال دیدیم!
هم فوتبال روزآمد و هم پیروزى تمام‌عیار! هم نتیجه کامل، هم نمایش کامل! درباره استقلال هم یک حرف داریم و هم یک توجه: از هافبک‌هایت که خوب بازى مى‌کنند، خوب‌تر-باز هم خوب‌تر، از این‌هم خوب‌تر- بازى بگیر!
زوج تبریزى- باقرى را صاحب کمالات بازیگرى کن! به این زوج از میانه زمین، نفراتى را اضافه کن! فرشید اسماعیلى، براى این‌جور بازى کردن لازم هست ولى همیشه کافى نیست! مثل اینکه «الحاجى گرو» مرد دلخواه استقلال باشد! و نیز یک مهم دیگر: فضاى شش مترى دروازه حریفان را، میان باقرى و تبریزى و اسماعیلى و الحاجى گرو تقسیم کند!
بازى‌ات را و تیمت را، وارد دالان پنالتى حریفان بنما!
یحیى رسید!
آیا عقل کوچینگ سپاهان هم مى‌رسد؟
٤- درباره بازى پدیده و حضور یحیى در این تیم، بى‌پرواتر مى‌توان سخن گفت:... گل‌محمدى و پدیده، دارند وارد مى‌شوند! در حال پیدایى و آمدنند!
اما درباره سپاهان که همه چیزش خوب است ولى با گل زدن مشکل دارد، چه باید گفت؟
سپاهان، دچار شده است به بازدهى افزوده و به زیادى نفرات خوب و یک‌شکل!
سپاهان دچار شده است به مزاحمت ناشى از «زیادى» زور و نیروى خودش! در سپاهان هافبک‌ها سرعت و حرکت خودجنبى‌شان به سرعت و حرکت استنلى کى‌روش، شهباززاده، مهرداد محمدى، ساسان انصارى، ایران‌پوریان و سعید آقایى نمى‌رسد!
آیا عقل کوچینگ سپاهان که حالا ٣٠ هزار تماشاگر پاى کار هم در نقش جهان دارد، به حل این مسائل مى‌رسد؟
