خبرورزشی/مهدی یاراحمدی خراسانی؛ تراکتور شخصیت قهرمانی ندارد! این جمله تلخ است. خیلی هم تلخ. ولی واقعیت دارد. امیدوارم هواداران خونگرم و متعصب دیار آذربایجان از این جمله ناراحت نشوند، اما باید بپذیرند که قهرمان شدن فاکتورهایی میخواهد که هنوز در تیم پرشورها ایجاد نشده است. بهترین مربیان داخلی و خارجی تا به حال تجربه هدایت تیم دوستداشتنی تراکتور را داشتهاند، اما به راستی چه میشود که تیمی با این همه هوادار، ستاره و امکانات تا یک قدمی جام میرود ولی دستش به آن نمیرسد؟ و هوادارانش همواره از کنایههای سنگین سرخابیها و سپاهانیها برای نداشتن جامی معتبر در ویترین افتخاراتشان در سالهای اخیر اذیت میشوند. تراکتور برای اینکه بتواند به آنچه شایسته هوادارانش میباشد برسد باید چند اصلاح اساسی انجام بدهد. اول اصلاح در نگرش است. هر چند هواداران پرشور سرمایه مهمی برای باشگاه به حساب میآیند ولی مسلماً این امر برای قهرمانی کافی نیست. قهرمانی در میدان عمل و برنامهریزی و مدیریت رقم میخورد ولی تراکتوریها به جای توجه به این امور مهم همواره به صورت مطلق روی هواداران خود حساب میکنند. به هر حال اثرگذاری هوادار اندازهای دارد. اینکه تنها به خاطر همین پشتوانه خود را برترین تیم ایران بدانیم هیچ فایدهای ندارد. فقط سبب میشود که حتی استقلال خوزستان قهرمان شود ولی تراکتور خیر. دوم بحث برنامهریزی استراتژیک است. نحوه جذب بازیکن و مربی تراکتور در سالهای اخیر از فقدان برنامه و مشخص نبودن افق دید مدیران باشگاه حکایت میکند. سالهای قبل با سرباز گیری از باشگاهها ستارههایی، چون نوراللهی و عالیشاه را زمینگیر کردند و نتوانستند بهره لازم را از آنها ببرند و امسال به سبک استیلآذین ستارههای رو به افول فوتبال ایران را با قیمتهای نجومی جذب کردهاند. علاوه بر این سال هاست با همین روند مربیان داخلی و خارجی گرانقیمتی مثل سائلام، توشاک، قلعهنویی و گلمحمدی را آورده ولی به نتیجه قابل قبولی نرسیدهاند؛ و نهایتاً مدیریت مقتدر و دارای برنامه که به دور از حاشیهسازی انرژی باشگاه را صرف امور حرفهای کند کاستی سالهای اخیر سرخپوشان آذربایجان بوده است. امری که پرافتخارترین تیم لیگ برتر یعنی سپاهان اصفهان به خوبی از آن بهرهمند است. نگرش، برنامه و سامانه مدیریتی خود را اصلاح کنید تا آرزوهای مردم شریف آذربایجان در مورد تیم محبوب تراکتورسازی یکی پس از دیگری برآورده شود.
۰
زمان مطالعه: ۱ دقیقه
به راستی چه میشود که تیمی با این همه هوادار، ستاره و امکانات تا یک قدمی جام میرود ولی دستش به آن نمیرسد؟