به گزارش خبرورزشی، از عصری که تورم رگ غیرت نشانه اثبات حقانیت بود، سال‌های سال گذشته و حالا برای آن که ثابت کنی حق داری، باید برهان و استدلال منطقی داشته باشی و دیگر ورم کردن رگ گردن نشانه داشتن حق نیست، اما متأسفانه در فوتبال ما هنوز خیلی‌ها که اول اسم‌شان روزبه چشمی، کمال کامیابی‌نیا و... و... و... است، به غلط تصور می‌کنند فریاد زدن نشانه غیرت و پرخاش کردن نماد تعصب است.
نتیجه این باور اشتباه را دوشنبه شب در لیگ قهرمانان آسیا به وضوح دیدیم؛ کمال کامیابی‌نیا که از چند برخورد جدی و خطای فنی و تکل‌های کوتاه و بلند جان سالم به در برده و کارت زرد نگرفته بود، سر یک اعتراض الکی و دعوای بی‌دلیل اخطار گرفت و از بازی بعدی پرسپولیس که مقابل السد است و بسیار هم حساس، محروم شد...
ساعتی بعد هم استاد روزبه چشمی که در اعتراض و پرخاش کرسی استادی دارد، با کمک‌داور بازی استقلال و السد جروبحث راه انداخت و یک کارت زرد الکی گرفت تا وقتی نیمه دوم بازی، طبق معمول خون به مغزش نرسید و با اشتباه روی دفع توپ، مجبور به خطای خفیف شد، کارت زرد دوم را بگیرد و استقلال را درست در نیم‌قدمی بازگشت رؤیایی‌اش، از لیگ قهرمانان آسیا حذف کند.
روزبه چشمی درست مثل کمال کامیابی‌نیا تصور می‌کند پرخاش کردن نشان‌دهنده تعصبش است... این باور از روی سکو‌ها به زمین منتقل می‌شود، از همان حنجره‌هایی که فریاد می‌زنند و مثل نقل و نبات لقب باتعصب به بازیکنان می‌دهند. قدیم‌تر‌ها برای گرفتن چنین لقبی باید مثل اصغر حاجیلو از اول تا آخر فوتبالت در تیم استقلال می‌ماندی و با پیراهن آبی به فوتبال می‌آمدی و با پیراهن آبی از فوتبال می‌رفتی یا مثل مجتبی محرمی در پرسپولیس سر جلوی توپ می‌گذاشتی، اما حالا متأسفانه بعضی‌ها با چند فقره فریاد و دو تا درگیری، باتعصب لقب می‌گیرند و تیم را با اشتباهات‌شان به خانه بخت می‌فرستند!
صدالبته که هم کمال کامیابی‌نیا بازیکن خوب و مؤثری است و هم روزبه چشمی... کمال به گفته علی پروین، جانانه می‌جنگد و با تمام وجودش برای پرسپولیس بازی می‌کند و روزبه چشمی هم با وجود تمام اشتباهاتی که به خاطر فرم اندامش و فیزیک منحصربه‌فردی که دارد، مرتکب می‌شود، یکی از بهترین و پرانرژی‌ترین بازیکنان استقلال است، اما هر دو معنی تعصب را بد متوجه شده‌اند، درست مثل شجاع خلیل‌زاده که البته او چند وقتی است اندکی سربه‌راه شده و کمتر داد و هوار راه می‌اندازد.
لابد کسی نبوده به آن‌ها بگوید برای اثبات تعصب، نیازی نیست به داور حمله کنید، با کمک‌داور کلنجار بروید، با بازیکن حریف گلاویز شوید، سر هر توپی و سوتی فریاد بکشید و معلوم نیست چند بار دیگر استقلال و پرسپولیس و فوتبال ایران باید قربانی برداشت اشتباه این ستاره‌ها از واژه تعصب شوند؟
یادش به‌خیر، علی انصاریان با تمام نقد‌هایی که به روش زندگی خصوصی‌اش و تلاش ناامیدکننده‌اش برای لاتی حرف زدن و لمپن جلوه کردن وارد بود، برای اثبات تعصب خود با سر و صورت مقابل توپ و استوک بازیکن حریف می‌رفت و بدنش را بی هیچ واهمه‌ای بین توپ و دروازه قرار می‌داد و با هر بخیه‌ای که می‌خورد، یک سردوشی غیرت و تعصب از طرفداران پرسپولیس می‌گرفت، اما از روزی که پرویز برومند با مشت توی دهان پایان رأفت کوبید، مرز‌های تعصب به شکل هولناکی تکان خورد و این فجایع ادامه همان تکان‌هاست!
حالا تکان تازه‌ای لازم است... واقعاً لازم است یک نفر بیاید و به این جوان‌ها بگوید آنچه تیم شما نیاز دارد، حضور خودتان داخل زمین است، نه فریادهای‌تان با رگ ورم کرده که نتیجه‌ای جز اخطار و اخراج و محرومیت ندارد.
متأسفانه این واقعیت فوتبال ماست... حق ما این نیست، اما واقعیت ما همین است که به اشتباه، پرخاشگری را نشانه غیرت و تعصب می‌دانیم.
نتیجه این باور اشتباه را دوشنبه شب در لیگ قهرمانان آسیا به وضوح دیدیم؛ کمال کامیابی‌نیا که از چند برخورد جدی و خطای فنی و تکل‌های کوتاه و بلند جان سالم به در برده و کارت زرد نگرفته بود، سر یک اعتراض الکی و دعوای بی‌دلیل اخطار گرفت و از بازی بعدی پرسپولیس که مقابل السد است و بسیار هم حساس، محروم شد...
ساعتی بعد هم استاد روزبه چشمی که در اعتراض و پرخاش کرسی استادی دارد، با کمک‌داور بازی استقلال و السد جروبحث راه انداخت و یک کارت زرد الکی گرفت تا وقتی نیمه دوم بازی، طبق معمول خون به مغزش نرسید و با اشتباه روی دفع توپ، مجبور به خطای خفیف شد، کارت زرد دوم را بگیرد و استقلال را درست در نیم‌قدمی بازگشت رؤیایی‌اش، از لیگ قهرمانان آسیا حذف کند.
روزبه چشمی درست مثل کمال کامیابی‌نیا تصور می‌کند پرخاش کردن نشان‌دهنده تعصبش است... این باور از روی سکو‌ها به زمین منتقل می‌شود، از همان حنجره‌هایی که فریاد می‌زنند و مثل نقل و نبات لقب باتعصب به بازیکنان می‌دهند. قدیم‌تر‌ها برای گرفتن چنین لقبی باید مثل اصغر حاجیلو از اول تا آخر فوتبالت در تیم استقلال می‌ماندی و با پیراهن آبی به فوتبال می‌آمدی و با پیراهن آبی از فوتبال می‌رفتی یا مثل مجتبی محرمی در پرسپولیس سر جلوی توپ می‌گذاشتی، اما حالا متأسفانه بعضی‌ها با چند فقره فریاد و دو تا درگیری، باتعصب لقب می‌گیرند و تیم را با اشتباهات‌شان به خانه بخت می‌فرستند!
صدالبته که هم کمال کامیابی‌نیا بازیکن خوب و مؤثری است و هم روزبه چشمی... کمال به گفته علی پروین، جانانه می‌جنگد و با تمام وجودش برای پرسپولیس بازی می‌کند و روزبه چشمی هم با وجود تمام اشتباهاتی که به خاطر فرم اندامش و فیزیک منحصربه‌فردی که دارد، مرتکب می‌شود، یکی از بهترین و پرانرژی‌ترین بازیکنان استقلال است، اما هر دو معنی تعصب را بد متوجه شده‌اند، درست مثل شجاع خلیل‌زاده که البته او چند وقتی است اندکی سربه‌راه شده و کمتر داد و هوار راه می‌اندازد.
لابد کسی نبوده به آن‌ها بگوید برای اثبات تعصب، نیازی نیست به داور حمله کنید، با کمک‌داور کلنجار بروید، با بازیکن حریف گلاویز شوید، سر هر توپی و سوتی فریاد بکشید و معلوم نیست چند بار دیگر استقلال و پرسپولیس و فوتبال ایران باید قربانی برداشت اشتباه این ستاره‌ها از واژه تعصب شوند؟
یادش به‌خیر، علی انصاریان با تمام نقد‌هایی که به روش زندگی خصوصی‌اش و تلاش ناامیدکننده‌اش برای لاتی حرف زدن و لمپن جلوه کردن وارد بود، برای اثبات تعصب خود با سر و صورت مقابل توپ و استوک بازیکن حریف می‌رفت و بدنش را بی هیچ واهمه‌ای بین توپ و دروازه قرار می‌داد و با هر بخیه‌ای که می‌خورد، یک سردوشی غیرت و تعصب از طرفداران پرسپولیس می‌گرفت، اما از روزی که پرویز برومند با مشت توی دهان پایان رأفت کوبید، مرز‌های تعصب به شکل هولناکی تکان خورد و این فجایع ادامه همان تکان‌هاست!
حالا تکان تازه‌ای لازم است... واقعاً لازم است یک نفر بیاید و به این جوان‌ها بگوید آنچه تیم شما نیاز دارد، حضور خودتان داخل زمین است، نه فریادهای‌تان با رگ ورم کرده که نتیجه‌ای جز اخطار و اخراج و محرومیت ندارد.
متأسفانه این واقعیت فوتبال ماست... حق ما این نیست، اما واقعیت ما همین است که به اشتباه، پرخاشگری را نشانه غیرت و تعصب می‌دانیم.
کارشناسان و پیشکسوتان پاسخ می‌دهند
راهکار اصلاح بازیکنان پرخاشگر چیست؟
* اخراج روزبه چشمی، مدافع استقلال در بازی با السد قطر خیلی برای آبی‌پوشان گران تمام شد. در حالی که او بی‌دلیل به داور پرخاشگری می‌کرد و کارت زرد اول را هم مفت گرفت. در بازی پرسپولیس و الدحیل هم کامیابی نیا آن‌قدر روی مخ داور رفت تا در نهایت کارت زرد عجیبی گرفت و برای بازی در نیمه‌نهایی محروم شد. اینکه چرا برخی بازیکنان فرق بین تعصب و پرخاشگری را نمی‌دانند و بعضاً کار‌هایی می‌کنند که قابل جبران نیست، سؤالی است که آن را با تنی چند از کارشناسان و صاحب‌نظران مطرح کردیم. این پاسخ‌ها را بخوانید:
بهروز رهبری‌فرد: تعصب با پرخاشگری فرق دارد
کاپیتان اسبق پرسپولیس در این خصوص گفت: متعصب بودن با پرخاشگر بودن فرق دارد. یک بازیکن می‌جنگد و برای موفقیت تیمش تلاش می‌کند و از جان مایه می‌گذارد، اما یک بازیکن عصبی و پرخاشگر بعضاً کار‌ها و خطا‌هایی می‌کند که به ضرر تیمش تمام می‌شود. من نمی‌گویم کامیابی‌نیا پرخاشگر است. اتفاقاً او بازیکن خوبی است. فقط نه تنها او بلکه همه بازیکنان باید در طول بازی بر اعصاب خود مسلط باشند و حساسیت بازی‌های بزرگ را درک کنند. وظیفه سرمربی تیم هم این است که بازیکنان را آرام کند نه اینکه خودش هم کنار زمین از کوره در برود.
مهدی فنونی‌زاده: وظیفه مربیان کاهش استرس بازیکنان است
هافبک اسبق تیم ملی و استقلال در این خصوص گفت: به نظر من چشمی بازیکنی است که در جام جهانی بازی کرده و چنین کسی باید افکارش هم بزرگ باشد. رفتار او در بازی با السد اصلاً حرفه‌ای نبود و کاری کرد که از یک بازیکن کم‌تجربه سر می‌زد. من فکر می‌کنم روزبه استرس بالایی داشت و تمرکز خود را از دست داده بود. در کل مربیان باید از لحاظ روحی - روانی روی بازیکنان خود کار کنند تا در میادین بزرگ بین‌المللی آمادگی روحی آن‌ها بالا برود. بازیکنان هم باید روی اعصاب خودشان مسلط باشند. بدون شک اگر روزبه اخراج نمی‌شد، استقلال می‌توانست صعود کند.
مجید نامجومطلق: قبل از بازی باید روی بازیکنان کار کرد
هافبک اسبق تیم‌های ملی، استقلال و پرسپولیس در این خصوص گفت: برخی بازیکنان باید شرایط حساسی که در آن قرار دارند را درک کنند. من نمی‌دانم چشمی چرا این‌قدر به داور اعتراض کرد تا کارت زرد اول را دریافت کند. او با کاری که کرد، شیرازه تیم را به هم ریخت. کار بچگانه‌ای انجام داد که جای هیچ توجیهی ندارد. وقتی یک ملی‌پوش باتجربه چنین کاری می‌کند، معادلات یک تیم به هم می‌ریزد. قطعاً باید از لحاظ روحی - روانی بازیکنان را از قبل آماده چنین بازی‌هایی کرد و این وظیفه یک مربی را سنگین‌تر می‌کند. اشتباهی که چشمی مقابل السد انجام داد ویرانگر بود.
ناصر ابراهیمی: بازیکن پرخاشگر سایر بازیکنان را هم نگران می‌کند
مربی اسبق تیم ملی و پرسپولیس در این خصوص گفت: من معتقدم فرق زیادی بین یک بازیکن متعصب با یک بازیکن پرخاشگر است. بازیکن پرخاشگر بعضاً زحمات یک تیم و هوادارانش را هدر می‌دهد و با اشتباهاتش باعث اخراج می‌شود. من کلی حرف می‌زنم و روی سخنم با کامیابی‌نیا و چشمی نیست. کادر فنی تیم‌ها باید بازیکنان خود را به حساسیت بازی‌ها آگاه کنند و بازیکنان هم توجیه شوند که چه وظیفه حساسی دارند و چشم امید میلیون‌ها نفر به ساق‌های آن‌ها دوخته شده است. وقتی بازیکنی کنترل خود را از دست می‌دهد و کلی استرس دارد، این نگرانی را به سایر بازیکنان تیم هم انتقال می‌دهد.
رضا حسن‌زاده: وظیفه شفر سنگین است
مدافع ملی‌پوش اسبق استقلال در این خصوص گفت: کاری که چشمی کرد باعث شد استقلالی که سوار بر بازی بود و می‌رفت با زدن یک گل کار را به تساوی با السد بکشاند، شیرازه‌اش از هم پاشیده شود. بازیکنی باتجربه، چون چشمی چرا باید به همین راحتی کارت زرد بگیرد؟ شما نگاه کنید کارت زرد اول او بی‌مورد بود. چه احتیاجی است که برود و به آن شکل به کمک‌داور اعتراض کند؟ زحمات بچه‌ها به خاطر این کار بچگانه به هدر رفت. به نظرم وظیفه شفر خیلی مهم و حیاتی است؛ اینکه چطور روی استرس بازیکنانش کار کند و باعث شود بازیکنان با آرامش بازی کنند.
بهروز رهبری‌فرد: تعصب با پرخاشگری فرق دارد
کاپیتان اسبق پرسپولیس در این خصوص گفت: متعصب بودن با پرخاشگر بودن فرق دارد. یک بازیکن می‌جنگد و برای موفقیت تیمش تلاش می‌کند و از جان مایه می‌گذارد، اما یک بازیکن عصبی و پرخاشگر بعضاً کار‌ها و خطا‌هایی می‌کند که به ضرر تیمش تمام می‌شود. من نمی‌گویم کامیابی‌نیا پرخاشگر است. اتفاقاً او بازیکن خوبی است. فقط نه تنها او بلکه همه بازیکنان باید در طول بازی بر اعصاب خود مسلط باشند و حساسیت بازی‌های بزرگ را درک کنند. وظیفه سرمربی تیم هم این است که بازیکنان را آرام کند نه اینکه خودش هم کنار زمین از کوره در برود.
مهدی فنونی‌زاده: وظیفه مربیان کاهش استرس بازیکنان است
هافبک اسبق تیم ملی و استقلال در این خصوص گفت: به نظر من چشمی بازیکنی است که در جام جهانی بازی کرده و چنین کسی باید افکارش هم بزرگ باشد. رفتار او در بازی با السد اصلاً حرفه‌ای نبود و کاری کرد که از یک بازیکن کم‌تجربه سر می‌زد. من فکر می‌کنم روزبه استرس بالایی داشت و تمرکز خود را از دست داده بود. در کل مربیان باید از لحاظ روحی - روانی روی بازیکنان خود کار کنند تا در میادین بزرگ بین‌المللی آمادگی روحی آن‌ها بالا برود. بازیکنان هم باید روی اعصاب خودشان مسلط باشند. بدون شک اگر روزبه اخراج نمی‌شد، استقلال می‌توانست صعود کند.
مجید نامجومطلق: قبل از بازی باید روی بازیکنان کار کرد
هافبک اسبق تیم‌های ملی، استقلال و پرسپولیس در این خصوص گفت: برخی بازیکنان باید شرایط حساسی که در آن قرار دارند را درک کنند. من نمی‌دانم چشمی چرا این‌قدر به داور اعتراض کرد تا کارت زرد اول را دریافت کند. او با کاری که کرد، شیرازه تیم را به هم ریخت. کار بچگانه‌ای انجام داد که جای هیچ توجیهی ندارد. وقتی یک ملی‌پوش باتجربه چنین کاری می‌کند، معادلات یک تیم به هم می‌ریزد. قطعاً باید از لحاظ روحی - روانی بازیکنان را از قبل آماده چنین بازی‌هایی کرد و این وظیفه یک مربی را سنگین‌تر می‌کند. اشتباهی که چشمی مقابل السد انجام داد ویرانگر بود.
ناصر ابراهیمی: بازیکن پرخاشگر سایر بازیکنان را هم نگران می‌کند
مربی اسبق تیم ملی و پرسپولیس در این خصوص گفت: من معتقدم فرق زیادی بین یک بازیکن متعصب با یک بازیکن پرخاشگر است. بازیکن پرخاشگر بعضاً زحمات یک تیم و هوادارانش را هدر می‌دهد و با اشتباهاتش باعث اخراج می‌شود. من کلی حرف می‌زنم و روی سخنم با کامیابی‌نیا و چشمی نیست. کادر فنی تیم‌ها باید بازیکنان خود را به حساسیت بازی‌ها آگاه کنند و بازیکنان هم توجیه شوند که چه وظیفه حساسی دارند و چشم امید میلیون‌ها نفر به ساق‌های آن‌ها دوخته شده است. وقتی بازیکنی کنترل خود را از دست می‌دهد و کلی استرس دارد، این نگرانی را به سایر بازیکنان تیم هم انتقال می‌دهد.
رضا حسن‌زاده: وظیفه شفر سنگین است
مدافع ملی‌پوش اسبق استقلال در این خصوص گفت: کاری که چشمی کرد باعث شد استقلالی که سوار بر بازی بود و می‌رفت با زدن یک گل کار را به تساوی با السد بکشاند، شیرازه‌اش از هم پاشیده شود. بازیکنی باتجربه، چون چشمی چرا باید به همین راحتی کارت زرد بگیرد؟ شما نگاه کنید کارت زرد اول او بی‌مورد بود. چه احتیاجی است که برود و به آن شکل به کمک‌داور اعتراض کند؟ زحمات بچه‌ها به خاطر این کار بچگانه به هدر رفت. به نظرم وظیفه شفر خیلی مهم و حیاتی است؛ اینکه چطور روی استرس بازیکنانش کار کند و باعث شود بازیکنان با آرامش بازی کنند.
