به گزارش خبرورزشی، سرخیو راموس در سیستم جدیدی که رئال‌مادرید زیر نظر جولن لوپتگی بازی می‌کند تعریف جدیدی از پست «لیبرو» را ارائه کرده است و خودش را کاملاً به شکل یک بازیکن آزاد درون زمین نشان داده است.
در جریان بازی ناگهان او در جایی دیده می‌شود که انتظار می‌رود لوکا مودریچ در آن حضور داشته باشد یا مثلاً نزدیک محوطه جریمه حریف است و آماده برای شوت زدن یا در کنار مهاجمان در ضد‌حمله بدون هیچ‌گونه محدودیتی حضور دارد و حتی هنگام کرنر‌ها نیز وقتی به جلو می‌رود دست‌کم سه یا چهار حرکت انجام می‌دهد تا اینکه بالاخره به خط دفاع و جای اصلی خود برگردد.
اما در چند بازی اخیر رئال او چندین بار جا مانده و پست او خالی شده که این موضوع در مورد بازیکنی با استاندارد‌ها و تجربه سرخیو راموس عجیب و بعید است.
بین بازی کردن در چارچوب تاکتیک و رد کردن مرز‌های تاکتیکی تیم، مرز باریکی وجود دارد که به نظر می‌رسد کاپیتان رئال‌مادرید این مرز را رد کرده و حالا وظیفه جولن لوپتگی سرمربی تیم است که با این بی‌انضباطی تاکتیکی ستاره تیمش کنار بیاید و چاره‌ای برای آن بیندیشد.
رئال‌مادریدی که شنبه شب مقابل اسپانیول به میدان رفت اصلاً شبیه تیمی نبود که چهارشنبه شب در لیگ قهرمانان رودرروی تیم رم قرار گرفت و آن تیم را با اقتدار شکست داد. در این بازی روبی سرمربی اسپانیول با سازماندهی مناسب فضای کمتری برای رئالی‌ها گذاشته بود و دام‌های تاکتیکی زیادی پهن کرده بود که تا حد زیادی هم در کنترل قدرت هجومی رئال‌مادرید موفق نشان داد هر چند که در نهایت بازی با یک گل به سود رئال‌مادرید به پایان رسید.
البته رئال‌مادرید هم سازماندهی تقریباً مناسبی را نشان داد و توانست قدرت خود را به حریف تحمیل کند، اما مثل اکثر بازی‌های مهم، این تعویض‌های سرمربی هستند که می‌توانند در هر بازی تأثیرگذار باشند و لوپتگی هم معمولاً از سوی رسانه‌های اسپانیایی با تعویض‌هایش مورد قضاوت و گاهی انتقاد قرار می‌گیرد.
در همین بازی هم روزنامه مادریدی مارکا انتقادی به تعویضی که از سوی لوپتگی انجام شد، داشته است. در حالی که رئال با نتیجه یک بر صفر از حریف پیش بود و حدود ۱۰ دقیقه به پایان بازی باقی مانده بود، سرمربی اسپانیایی، ایسکو هافبک تهاجمی خود را از بازی بیرون کشید و به جای او مارکوس یورنته را که خصوصیات دفاعی بیشتری دارد به زمین آورد در حالی که می‌توانست از گرت بیل استفاده کند که روی نیمکت نشسته بود، بازیکنی که با سرعت فوق العاده خودش می‌توانست در دقایق پایانی بازی فشار مضاعفی بر خط دفاعی اسپانیول که خسته به نظر می‌رسید، وارد کند و شانس گلزنی رئال‌مادرید را بالاتر ببرد.
اما لوپتگی تصمیم گرفت از برتری خفیف تیمش محافظت کند تا به فکر زدن گل‌های بیشتر باشد و در نهایت نیز در این راه موفق بود. لوپتگی، اما باید برای آزادی عمل بیش از حد سرخیو راموس فکری بکند. بازیکنی که با رفتن کریستیانو رونالدو گویا خودش را موظف می‌داند که در امر گلزنی نیز به تیمش کمک کند، اما گاهی به شکل خطرناکی وظایف دفاعی خود را فراموش می‌کند.