خبرورزشی/جهانگیر کوثری؛ چه بی‌رنگ و بوست این سیاست لعنتی که در حساس‌ترین لحظات تاریخی به فوتبال متوسل می‌شود و ناگهان تمام رؤیا‌های یک ملت را دگرگون می‌کند. امارات بازهم ناکام شد و نتوانست از بالای قله فوتبال آسیا به جزیره‌نشین‌های عرب نگاه کند. کجاست آن همه دلار؟ زاکرونی چه شد؟ حتماً یکی هم خواهد گفت، تو چه می‌گویی که تیم‌تان با سه گل از ژاپن شکست خورد و در پایان هم نزدیک بود جناب کاپیتان به سبک بروس‌لی نفس ناگاتومو ژاپنی را قطع کند! آری ما هم باختیم، ما هم اشتباه کردیم. ما هم می‌توانستیم چهارمین جام قهرمانی را به ایران بیاوریم. لااقل ما به ژاپن باخته‌ایم که افتخاراتی دارد، اما امارات در مقابل کشوری باخت که با آن تقابل شدید سیاسی دارد و کم مانده است شمشیر‌ها را از نیام بیرون بکشند و، چون عمربن وقاص همه را از دم تیغ بگذرانند. امارات باخت و عکس‌العمل تماشاگران به دلایلی که گفته شد کمی طبیعی بود. قطر برد، چون در زمینه آرامش خاصی وارد این مسابقات شد و با تدبیر خاص هم عربستان را به عنوان سرکرده امارات شکست داد و هم خود ابوظبی‌نشینان را. جمعه روز دلنشینی برای قطر خواهد بود. ایرانی‌ها هم بدشان نمی‌آید این چشم‌بادامی‌ها به گونه‌ای دچار این تلخی دیرهنگام در جام شوند و ما هم تسکین پیدا کنیم. حالا برای اعراب، قطر بزرگی می‌کند و سعودی‌ها باید به تماشای بازی قطر در فینال بنشینند. فینالی متضاد از آنچه وجود داشته و شاید هم قابل پیش‌بینی و به دشواری بقیه بازی‌ها نباشد. میزبان حذف شده به ورزشگاه نمی‌رود و فرصتی است تا قطری‌ها تماشاگران خود را به ورزشگاه بریزند. جام هفدهم به پایان می‌رسد تا دوره دیگری آغاز شود و تاریخ تازه‌ای را ورق بزنیم. این جام، چون دوره‌های گذشته برای ما تجربه‌ای بود که با یک شکست رؤیاهایمان به هم ریخت و بهترین مربی دوران فوتبال خود را از دست دادیم. می‌رویم و دوباره خود را آماده می‌کنیم برای رخداد‌های فوتبال از جنس دیگر و هیجانات درونی فوتبال باشگاهی تا روز‌های بهتر فاصله‌ای نیست.