خبرورزشی/پریسا غفاری؛ فریبا صادقی، یکی از مربیان مطرح والیبال بانوان ایرانزمین است که از دبیرستان در این رشته فعالیتش را استارت زد و خیلی زود توانست پلههای ترقی را طی کرده و مدالهای خوشرنگ قهرمانی کشوری را برگردنش بیندازد، اما او از بازیکنی به مربیگری و نایبرئیسی و سرمربیگری تیم ملی هم رسید. در زمینه مربیگری باشگاهی، سالها در تیم ذوبآهن زحمت کشید و با دست خالی تجربههای شیرینی را به دست آورد. او همیشه دنبال بومیگرایی بود و روی نظرش هم باقی ماند تا جام قهرمانی را در فصل جدید بالای سر برد؛ آن هم در مصاف با پیکانی که پر از مهرههای ملیپوش بود.
* والیبال را از کی آغاز کردید؟
از دبیرستان استارت والیبال را زدم. هر چند خیلی دیر به نظر میآید، اما خیلی زود یاد گرفتم و وارد تیم استان اصفهان شدم. بعدش هم قهرمانی کشور و...
* از همدورهایهای خودتان بگویید؟
شریفزاده، خانم نصر و حقشناس که به خارج از کشور مهاجرت کرد. نسرین حقشناس. باید بگویم تیم بسیار خوبی داشتیم. من هم به مدت چهار سال کاپیتان آنها بودم. شرایط آن زمان با حال حاضر خیلی فرق داشت و مسابقات ما بهصورت متمرکز برگزار میشد و در سالهای آخر بهصورت لیگ. یادم میآید فینال در اکثر موارد بین تهران و اصفهان انجام میشد. ما اصفهانیها جدیترین رقیب تهران بودیم، چه در دوران قبل و بعد انقلاب. قطب والیبال در حقیقت اصفهان بود.
* خاطرات خوبی از زمان بازی کردنتان دارید؟
بیشترین خاطره مربوط به قهرمانی ۱۳۷۰ بود که در خود اصفهان به دست آوردیم. برد شیرینی بود. تلخترین خاطره هم باخت توی فینال.
* با کدامیک از همتیمیهایتان رابطه بسیار خوبی داشتید؟
من با همه رفیق بودم. ولی باید بگویم والیبال قدیم با الان خیلی فرق میکرد. آن موقع صبوری بیشتری در ورزشکاران وجود داشت. ولی امروزه گذشت وجود ندارد و رفتارهای دور از اخلاق بیشتر شده است.
* بازی کردن سختتر بود یا مربیگری؟
بازی کردن راحتتر است. شاید اگر به عقبتر برمیگشتم دیگر مربیگری را انتخاب نمیکردم.
* نایبرئیسی چطور بود؟
در سمت نایبرئیسی استان، با توجه به پتانسیلی که در اصفهان هست، فکر میکنم تعامل خوبی صورت میگیرد، اما در بخش فدراسیون فقط به صرف کمک رفتم و گرنه مورد علاقهام نبود. بیشتر دوست داشتم به استانم برگردم.
* فکر میکنید با توجه به سوابقی که در این رشته دارید، فدراسیون چقدر در رشد والیبال بانوان تأثیر داشته است؟
ما به تعداد سالهایی که در رقابتهای برونمرزی نبودیم از والیبال روز دنیا عقب افتادیم. روندمان هم خیلی آهسته پیش میرود. آن زمانها را هنوز نتوانستهایم جبران کنیم. رشد جهشی داشتهایم ولی هنوز از آسیا خیلی عقبتریم. مدتهاست بین رده ششم تا هشتم افت و خیز داریم. مربی خارجی هم تأثیرگذاری خودش را داشته، اما بهره لازم را نبردیم، چراکه عوض شدن مکرر مسئولان، برنامههای طولانیمدت را بههم زد و هر فرد جدید برنامهای نو ارائه داد. به نظر من اگر در فدراسیون بهصورت بلندمدت با افراد کار کنند یا مشاوران فنی مرد باصلاحیت بهکار بگیرند، شاید به رشد جهشی لازم دسترسی پیدا کنیم.
* به نظر شما حضور جواد مهرگان به عنوان مشاور فنی در کنار تیم ملی بانوان تأثیرگذار بود؟
او ارتباط خوبی برقرار کرد و از نظر فنی تأثیرگذاری بالایی در نیاز فنی تیم ملی داشت. روانشناس خوبی هم بود. خیلی کم است مردانی که با والیبال بانوان آشنایی داشته باشند ولی همان تعداد هم میتوانند بسیار عالی تأثیر بگذارند.
* در فدراسیون چقدر به بانوان اهمیت میدهند؟
دورانی که من در سمت سرپرست نایبرئیس فعالیت داشتم بانوان را به عنوان یک محدودیت نمیدیدم. ولی حواشی محدودیتهایی را بهوجود اورد تا کمتر مورد استفاده قرار بگیرند. بسیاری از باشگاهها با این حواشی روبهرو شدند و قید تیمداری را زدند. حواشیای که بیشتر مربوط به منافع شخصی و مباحث مالی بود.
* چرا دید شما در باشگاهی بیشتر بومیگرایی است تا استفاده از ستارهها؟
زمانی که هدایت تیم را برعهده گرفتم بسیاری از دوستان معتقد بودند نباید کاپ قهرمانی از اصفهان بیرون برود، اما من اعتقاد به بومیگرایی داشتم. بحثی که نتیجهگرایی در آن، زمان میبرد. بازیکنسازی اولویت یک باشگاه ریشهدار است. سال ۹۱ و ۹۲ با همین غیربومیها به عنوان سرمربی نایبقهرمان شدیم، اما الان با تیمی کاملاً بومی و تنها یک غیر بومی قهرمان شدیم.
* چقدر از سوی مدیرعامل باشگاه حمایت میشوید؟
معمولاً آقای آذری اهل تشویق کردن نیست و تلخ هم برخورد میکند، اما مهم این است در عمل یار و یاور است. باید گفت در این شرایط اقتصادی جامعه، از اینکه جسارت تیمداری در والیبال بانوان را به خرج داده، نشاندهنده اعتقاد به بانوان است. انگیزه ما هم حفظ اسپانسر است و خوشحالم با قهرمانی آن را به دست آوردیم.
* از شاگردانتان راضی هستید؟
بله، واقعاً یک مجموعه هستند. آنها همیشه به یک بازی گروهی فکر میکنند. ارنج ذخیره و اصلی نداریم. با یک هدف در هر مسابقه میجنگند. اسکلت تیم سالهاست حفظ شده و همین حضورها به من کمک میکند.
* دوست نداشتید در خارج ایران فعالیت کنید؟
من اصفهان را به هر جایی ترجیح میدهم.
* در کدام تیمها توپ زدهاید؟
سپاهان و ذوبآهن که برایم هر دو خوشآیند بودند.
* فصل برای ذوب آهن چگونه گذشت؟
امسال سعی کردیم از تمام ظرفیت بازیکنان بومیمان استفاده کنیم، چون هدف اولیه باشگاه همین بود. پس شرایط روحی بهتری پیدا کردیم. به جای تمرکز بر قهرمان شدن، به حضور بهتر و استفاده از بازیکنان شایستهمان توجه کردیم. در کل با توجه به شرایطی که از نظر اقتصادی بر تیممان حاکم بود، بازیکنان متعصبانه جنگیدند و همدلی، انسجام و تمرین خوب، انگیزه کارشان بود و توانستیم نتیجه بگیریم.
* شایعه تبانی در بازی شما و نامینو چه بود؟
هر کسی که از تبانی حرف میزند، غیر کارشناسی نظر میدهد. بازی و امتیازهای پایانی برای نامینو خیلی مهم بود. پیکان هم با تیم امید ایران بازی داشت که آنها هم امتیازهایشان پایین بود. فکر میکنم در مقایسه با تیمی مثل توپکا که برای مقام سومی مبارزه میکند، بازی با تیم ته جدولی امید ایران علاوه بر اینکه راحتتر است احتمال بیشتری برای تبانی وجود دارد.
* و صحبت آخر...؟
فکر میکنم با توجه به تلاشی که برای والیبال شهر و کشورم کردم، خیلیها به آن بها دادند. زحمات من و گروه جوانم دیده شد ولی در این میان هم بودند گروه انگشتشماری که ناجوانمردانه قضاوتم کردند و آرزوهای خوب من را اشتباه دیدند. به نظر من این افراد بهتر است دیگر تمام کنند و به بحث خود بپردازند.
* والیبال را از کی آغاز کردید؟
از دبیرستان استارت والیبال را زدم. هر چند خیلی دیر به نظر میآید، اما خیلی زود یاد گرفتم و وارد تیم استان اصفهان شدم. بعدش هم قهرمانی کشور و...
* از همدورهایهای خودتان بگویید؟
شریفزاده، خانم نصر و حقشناس که به خارج از کشور مهاجرت کرد. نسرین حقشناس. باید بگویم تیم بسیار خوبی داشتیم. من هم به مدت چهار سال کاپیتان آنها بودم. شرایط آن زمان با حال حاضر خیلی فرق داشت و مسابقات ما بهصورت متمرکز برگزار میشد و در سالهای آخر بهصورت لیگ. یادم میآید فینال در اکثر موارد بین تهران و اصفهان انجام میشد. ما اصفهانیها جدیترین رقیب تهران بودیم، چه در دوران قبل و بعد انقلاب. قطب والیبال در حقیقت اصفهان بود.
* خاطرات خوبی از زمان بازی کردنتان دارید؟
بیشترین خاطره مربوط به قهرمانی ۱۳۷۰ بود که در خود اصفهان به دست آوردیم. برد شیرینی بود. تلخترین خاطره هم باخت توی فینال.
* با کدامیک از همتیمیهایتان رابطه بسیار خوبی داشتید؟
من با همه رفیق بودم. ولی باید بگویم والیبال قدیم با الان خیلی فرق میکرد. آن موقع صبوری بیشتری در ورزشکاران وجود داشت. ولی امروزه گذشت وجود ندارد و رفتارهای دور از اخلاق بیشتر شده است.
* بازی کردن سختتر بود یا مربیگری؟
بازی کردن راحتتر است. شاید اگر به عقبتر برمیگشتم دیگر مربیگری را انتخاب نمیکردم.
* نایبرئیسی چطور بود؟
در سمت نایبرئیسی استان، با توجه به پتانسیلی که در اصفهان هست، فکر میکنم تعامل خوبی صورت میگیرد، اما در بخش فدراسیون فقط به صرف کمک رفتم و گرنه مورد علاقهام نبود. بیشتر دوست داشتم به استانم برگردم.
* فکر میکنید با توجه به سوابقی که در این رشته دارید، فدراسیون چقدر در رشد والیبال بانوان تأثیر داشته است؟
ما به تعداد سالهایی که در رقابتهای برونمرزی نبودیم از والیبال روز دنیا عقب افتادیم. روندمان هم خیلی آهسته پیش میرود. آن زمانها را هنوز نتوانستهایم جبران کنیم. رشد جهشی داشتهایم ولی هنوز از آسیا خیلی عقبتریم. مدتهاست بین رده ششم تا هشتم افت و خیز داریم. مربی خارجی هم تأثیرگذاری خودش را داشته، اما بهره لازم را نبردیم، چراکه عوض شدن مکرر مسئولان، برنامههای طولانیمدت را بههم زد و هر فرد جدید برنامهای نو ارائه داد. به نظر من اگر در فدراسیون بهصورت بلندمدت با افراد کار کنند یا مشاوران فنی مرد باصلاحیت بهکار بگیرند، شاید به رشد جهشی لازم دسترسی پیدا کنیم.
* به نظر شما حضور جواد مهرگان به عنوان مشاور فنی در کنار تیم ملی بانوان تأثیرگذار بود؟
او ارتباط خوبی برقرار کرد و از نظر فنی تأثیرگذاری بالایی در نیاز فنی تیم ملی داشت. روانشناس خوبی هم بود. خیلی کم است مردانی که با والیبال بانوان آشنایی داشته باشند ولی همان تعداد هم میتوانند بسیار عالی تأثیر بگذارند.
* در فدراسیون چقدر به بانوان اهمیت میدهند؟
دورانی که من در سمت سرپرست نایبرئیس فعالیت داشتم بانوان را به عنوان یک محدودیت نمیدیدم. ولی حواشی محدودیتهایی را بهوجود اورد تا کمتر مورد استفاده قرار بگیرند. بسیاری از باشگاهها با این حواشی روبهرو شدند و قید تیمداری را زدند. حواشیای که بیشتر مربوط به منافع شخصی و مباحث مالی بود.
* چرا دید شما در باشگاهی بیشتر بومیگرایی است تا استفاده از ستارهها؟
زمانی که هدایت تیم را برعهده گرفتم بسیاری از دوستان معتقد بودند نباید کاپ قهرمانی از اصفهان بیرون برود، اما من اعتقاد به بومیگرایی داشتم. بحثی که نتیجهگرایی در آن، زمان میبرد. بازیکنسازی اولویت یک باشگاه ریشهدار است. سال ۹۱ و ۹۲ با همین غیربومیها به عنوان سرمربی نایبقهرمان شدیم، اما الان با تیمی کاملاً بومی و تنها یک غیر بومی قهرمان شدیم.
* چقدر از سوی مدیرعامل باشگاه حمایت میشوید؟
معمولاً آقای آذری اهل تشویق کردن نیست و تلخ هم برخورد میکند، اما مهم این است در عمل یار و یاور است. باید گفت در این شرایط اقتصادی جامعه، از اینکه جسارت تیمداری در والیبال بانوان را به خرج داده، نشاندهنده اعتقاد به بانوان است. انگیزه ما هم حفظ اسپانسر است و خوشحالم با قهرمانی آن را به دست آوردیم.
* از شاگردانتان راضی هستید؟
بله، واقعاً یک مجموعه هستند. آنها همیشه به یک بازی گروهی فکر میکنند. ارنج ذخیره و اصلی نداریم. با یک هدف در هر مسابقه میجنگند. اسکلت تیم سالهاست حفظ شده و همین حضورها به من کمک میکند.
* دوست نداشتید در خارج ایران فعالیت کنید؟
من اصفهان را به هر جایی ترجیح میدهم.
* در کدام تیمها توپ زدهاید؟
سپاهان و ذوبآهن که برایم هر دو خوشآیند بودند.
* فصل برای ذوب آهن چگونه گذشت؟
امسال سعی کردیم از تمام ظرفیت بازیکنان بومیمان استفاده کنیم، چون هدف اولیه باشگاه همین بود. پس شرایط روحی بهتری پیدا کردیم. به جای تمرکز بر قهرمان شدن، به حضور بهتر و استفاده از بازیکنان شایستهمان توجه کردیم. در کل با توجه به شرایطی که از نظر اقتصادی بر تیممان حاکم بود، بازیکنان متعصبانه جنگیدند و همدلی، انسجام و تمرین خوب، انگیزه کارشان بود و توانستیم نتیجه بگیریم.
* شایعه تبانی در بازی شما و نامینو چه بود؟
هر کسی که از تبانی حرف میزند، غیر کارشناسی نظر میدهد. بازی و امتیازهای پایانی برای نامینو خیلی مهم بود. پیکان هم با تیم امید ایران بازی داشت که آنها هم امتیازهایشان پایین بود. فکر میکنم در مقایسه با تیمی مثل توپکا که برای مقام سومی مبارزه میکند، بازی با تیم ته جدولی امید ایران علاوه بر اینکه راحتتر است احتمال بیشتری برای تبانی وجود دارد.
* و صحبت آخر...؟
فکر میکنم با توجه به تلاشی که برای والیبال شهر و کشورم کردم، خیلیها به آن بها دادند. زحمات من و گروه جوانم دیده شد ولی در این میان هم بودند گروه انگشتشماری که ناجوانمردانه قضاوتم کردند و آرزوهای خوب من را اشتباه دیدند. به نظر من این افراد بهتر است دیگر تمام کنند و به بحث خود بپردازند.