به گزارش خبرورزشی، اول- باید از خوش‌سلیقگى و تصمیم بجاى دست‌اندرکاران فدراسیون فوتبال تشکر کرد و انتخاب آتوسا حجازى را که خود از ملى‌پوشان سابق فوتسال زنان است، به عنوان یک اقدام بایسته تبریک گفت!
خانم آتوسا حجازى، نه به عنوان فرزند مرحوم ناصر حجازى -که این خود بسیار هم شأنیت‌آفرین و احترام‌انگیز است- بلکه در مقام یک اهل فن و یک کارشناس که هم از دایره علم بهره‌ها برده و هم در دایره عمل درس‌ها آموخته است، تمام امتیازهاى ویژه و لازم را برخوردار است!
ورزش را باید به اهلش سپرد و اهالى ورزش را باید در عرصه‌هاى مدیریتى و آموزشى و سایر جنبه‌ها، به‌کار گرفت که اینان زبان ورزش را، قهرمانى را و اصول حرفه‌اى‌گرى پیشرفت ناگزیر را بهتر بلدند!
امید آن‌که سپردن کار به دست کاردان‌ها، با حضور خانم آتوسا حجازى، تازه اول این راه مبارک باشد! امیدواریم، فدراسیون فوتبال، پر شود از ملى‌پوشان سابق و اسبق!
حامد و صمد و ارسلان هم دعا مى‌کنند
دوم- تیم ملى بسکتبال که در آستانه راه‌یابى به جام جهانى بسکتبال است، امروز مسابقه‌اى دارد بس مهم با تیم ملى استرالیا! دل‌ها را، همه و به اتفاق، یک‌دل مى‌نماییم و انرژى مثبت خود را تا قطره آخر، تقدیم تیم ملى و ملى‌پوشان بسکتبال خواهیم کرد! باشد که امروز، جبران مافات شود! باشد که امروز، جواز حضور در جام جهانى به‌نام ایران، از سوى فدراسیون بین‌المللى بسکتبال (فیبا) امضا و صادر شود!
بازى با ژاپن را، یک حادثه تکرارنشدنى تلقى مى‌کنیم و خود را با تصمیم‌هاى مربیانه مربیان تیم ملى بسکتبال که در زمره حقوق اجرایی‌شان بود، درگیر نمى‌کنیم!
آرى حامد حدادى نیست! و صمد نیکخواه بهرامى و ارسلان کاظمى، اما هستند؛ دیگرانى که اگر باور شوند و اگر با یقین به میدان گسیل و اعزام شوند، کارهاى کارستانى از دایره غیرممکن به چهارچوب ممکن‌ها، خواهند کشید!
به انتظار شاهکار درخشان تیم ملى بسکتبال و غلبه بر استرالیا!
نبردى از نبردهاى خانگى و درون‌تیمى
سوم- و، اما فوتبال!... و، اما لیگ برتر!
استقلال که مجبور است به شرکت در مسابقه‌هاى یکى از دیگرى سخت‌تر، امروز نوبت هماوردى را مى‌دهد به ذوب‌آهن! حریفى که ویژه است! حریفى که توان روحى و قدرت انگیزشى اش، به مراتب بیشتر است از «زور» فیزیکى‌اش!
استقلال، اگر درست فهمیده باشیم و اگر خودش هم خودش را به «کژومژ» هاى لحظات اجرا نزند، راه بازى کردن و صحیح بازى کردن را و با بهترین ترکیب، یک تیم کامل ساختن را، بلد است!
اشکال وارده بر استقلال که بیشتر متکى است در خط حمله و به لژیونرهاى جدیدش (منشا، پاتوسى و حتى ایسما) این بود که در هر دو نیمه، با یک وزن و به طور متوازن، بازى نمى‌کند! مسئله تیم استقلال، این بود که یک نیمه خوب است و همه‌کاره مى‌نماید و یک نیمه، به برترى میدانى حریف، تن مى‌دهد! مى‌رویم تا ببینیم این اشکال، دست از سر استقلال برداشته است یا نه!
و مى‌رویم تا ببینیم ذوب‌آهن، دوباره نیمه دوم توفانى و کوبنده اش را -برابر الکویت و الغرافه- تکرار مى‌کند یا نه؟ نبرد منصوریان و استقلال، یادآور مى‌شود بازى‌هاى تیم‌هاى قلعه‌نویى با استقلال را! این هم، از همان پیکارهاست!
خانم آتوسا حجازى، نه به عنوان فرزند مرحوم ناصر حجازى -که این خود بسیار هم شأنیت‌آفرین و احترام‌انگیز است- بلکه در مقام یک اهل فن و یک کارشناس که هم از دایره علم بهره‌ها برده و هم در دایره عمل درس‌ها آموخته است، تمام امتیازهاى ویژه و لازم را برخوردار است!
ورزش را باید به اهلش سپرد و اهالى ورزش را باید در عرصه‌هاى مدیریتى و آموزشى و سایر جنبه‌ها، به‌کار گرفت که اینان زبان ورزش را، قهرمانى را و اصول حرفه‌اى‌گرى پیشرفت ناگزیر را بهتر بلدند!
امید آن‌که سپردن کار به دست کاردان‌ها، با حضور خانم آتوسا حجازى، تازه اول این راه مبارک باشد! امیدواریم، فدراسیون فوتبال، پر شود از ملى‌پوشان سابق و اسبق!
حامد و صمد و ارسلان هم دعا مى‌کنند
دوم- تیم ملى بسکتبال که در آستانه راه‌یابى به جام جهانى بسکتبال است، امروز مسابقه‌اى دارد بس مهم با تیم ملى استرالیا! دل‌ها را، همه و به اتفاق، یک‌دل مى‌نماییم و انرژى مثبت خود را تا قطره آخر، تقدیم تیم ملى و ملى‌پوشان بسکتبال خواهیم کرد! باشد که امروز، جبران مافات شود! باشد که امروز، جواز حضور در جام جهانى به‌نام ایران، از سوى فدراسیون بین‌المللى بسکتبال (فیبا) امضا و صادر شود!
بازى با ژاپن را، یک حادثه تکرارنشدنى تلقى مى‌کنیم و خود را با تصمیم‌هاى مربیانه مربیان تیم ملى بسکتبال که در زمره حقوق اجرایی‌شان بود، درگیر نمى‌کنیم!
آرى حامد حدادى نیست! و صمد نیکخواه بهرامى و ارسلان کاظمى، اما هستند؛ دیگرانى که اگر باور شوند و اگر با یقین به میدان گسیل و اعزام شوند، کارهاى کارستانى از دایره غیرممکن به چهارچوب ممکن‌ها، خواهند کشید!
به انتظار شاهکار درخشان تیم ملى بسکتبال و غلبه بر استرالیا!
نبردى از نبردهاى خانگى و درون‌تیمى
سوم- و، اما فوتبال!... و، اما لیگ برتر!
استقلال که مجبور است به شرکت در مسابقه‌هاى یکى از دیگرى سخت‌تر، امروز نوبت هماوردى را مى‌دهد به ذوب‌آهن! حریفى که ویژه است! حریفى که توان روحى و قدرت انگیزشى اش، به مراتب بیشتر است از «زور» فیزیکى‌اش!
استقلال، اگر درست فهمیده باشیم و اگر خودش هم خودش را به «کژومژ» هاى لحظات اجرا نزند، راه بازى کردن و صحیح بازى کردن را و با بهترین ترکیب، یک تیم کامل ساختن را، بلد است!
اشکال وارده بر استقلال که بیشتر متکى است در خط حمله و به لژیونرهاى جدیدش (منشا، پاتوسى و حتى ایسما) این بود که در هر دو نیمه، با یک وزن و به طور متوازن، بازى نمى‌کند! مسئله تیم استقلال، این بود که یک نیمه خوب است و همه‌کاره مى‌نماید و یک نیمه، به برترى میدانى حریف، تن مى‌دهد! مى‌رویم تا ببینیم این اشکال، دست از سر استقلال برداشته است یا نه!
و مى‌رویم تا ببینیم ذوب‌آهن، دوباره نیمه دوم توفانى و کوبنده اش را -برابر الکویت و الغرافه- تکرار مى‌کند یا نه؟ نبرد منصوریان و استقلال، یادآور مى‌شود بازى‌هاى تیم‌هاى قلعه‌نویى با استقلال را! این هم، از همان پیکارهاست!
