به گزارش خبرورزشی، اینکه دو مربی شناختهشده و به ویژه لوران بلان فرانسوی اصلاً تمایلی برای مذاکره با فدراسیون فوتبال ایران یا هدایت تیم ملی کشورمان داشتهاند یا نه، بماند برای بعد! اما آنچه این مطلب را به درازا میکشاند بحث انتخاب جانشین کارلوس کیروش است. مهدی تاج، رئیس فدراسیون فوتبال کشورمان نیز به تازگی اعلام کرد برای انتخاب سرمربی جدید تیم ملی عجله نمیکند. شاید در نگاه اول با توجه به اینکه تیم کشورمان بازی رسمی و حساسی پیشرو ندارد این تصمیم درست به نظر برسد، اما اگر کمی عمیقتر به ماجرا بنگریم متوجه خواهیم شد برای انتخاب جانشین کارلوس کیروش همین امروز هم دیر است! فوتبال ایران پس از پایان جام ملتهای آسیا مدتی اسیر بازی اسم و فامیل شد. یک روز حرف از حضور قریبالوقوع زینالدین زیدان در تیم ملی ایران شد و روزی دیگر اسم ژوزه مورینیو و لوران بلان وسط آمد در حالی که همه میدانستیم این یک بازی جدید است.
بیتعارف بگوییم نه این افراد سرشناس و مطرح حاضرند به هزار و یک دلیل روی نیمکت تیم ایران بنشینند و نه به درد فوتبال ما میخورند. فوتبال ایران به مربیانی نظیر فلیکس سانچز نیاز دارد. یک مربی زحمتکش و فعال اسپانیایی که در میان شگفتی همگان تیم ملی قطر را به عنوان قهرمانی جام ملتهای ۲۰۱۹ آسیا رساند. او به عنوان یک معلم و با یک برنامهریزی استراتژیک در کمپ اسپایر نه تنها استعدادهای خوبی برای تیم ملی قطر شناسایی کرد بلکه سطح فنی آنان را نیز بالا برد. فلیکس سانچز طبق گفته خودش با الگوبرداری از فوتبال اسپانیا توانست ساز و کار لازم برای قهرمانی در جام ملتهای آسیا را پیدا کند. پیشنهاد ما این است که فدراسیون به جای تعلل، بازی با اسمهای بزرگ (یا بازی خوردن با اسامی بزرگ!) وقت خود را مصروف پیدا کردن یکی مثل فلیکس سانچز کند.
یک مربی بیادعا، نه چندان سرشناس و گرانقیمت و البته پرتلاش و صاحب سبک، از همین حالا استارت موفقیت تیم ملی را بزند. البته استفاده از الگوی اسپانیایی میتواند همچون قطر به سود فوتبال ایران باشد خاصه آنکه فوتبال ایران لژیونرهایی به اسامی جواد نکونام، مسعود شجاعی، کریم انصاریفرد و سعید عزتاللهی داشته که میتوانند به عناوین مختلف به سرمربی بعدی تیم ملی کمک کنند. شاید برخی منتقدان عنوان کنند فوتبال ایران، کمپ اسپایر و امکانات قطر را در اختیار ندارد، اما تا دلتان بخواهد استعداد دارد. استعدادهای نابی که قادرند زیر نظر یک سرمربی باانگیزه و پرتلاش هر غیرممکنی را ممکن کنند.
بیتعارف بگوییم نه این افراد سرشناس و مطرح حاضرند به هزار و یک دلیل روی نیمکت تیم ایران بنشینند و نه به درد فوتبال ما میخورند. فوتبال ایران به مربیانی نظیر فلیکس سانچز نیاز دارد. یک مربی زحمتکش و فعال اسپانیایی که در میان شگفتی همگان تیم ملی قطر را به عنوان قهرمانی جام ملتهای ۲۰۱۹ آسیا رساند. او به عنوان یک معلم و با یک برنامهریزی استراتژیک در کمپ اسپایر نه تنها استعدادهای خوبی برای تیم ملی قطر شناسایی کرد بلکه سطح فنی آنان را نیز بالا برد. فلیکس سانچز طبق گفته خودش با الگوبرداری از فوتبال اسپانیا توانست ساز و کار لازم برای قهرمانی در جام ملتهای آسیا را پیدا کند. پیشنهاد ما این است که فدراسیون به جای تعلل، بازی با اسمهای بزرگ (یا بازی خوردن با اسامی بزرگ!) وقت خود را مصروف پیدا کردن یکی مثل فلیکس سانچز کند.
یک مربی بیادعا، نه چندان سرشناس و گرانقیمت و البته پرتلاش و صاحب سبک، از همین حالا استارت موفقیت تیم ملی را بزند. البته استفاده از الگوی اسپانیایی میتواند همچون قطر به سود فوتبال ایران باشد خاصه آنکه فوتبال ایران لژیونرهایی به اسامی جواد نکونام، مسعود شجاعی، کریم انصاریفرد و سعید عزتاللهی داشته که میتوانند به عناوین مختلف به سرمربی بعدی تیم ملی کمک کنند. شاید برخی منتقدان عنوان کنند فوتبال ایران، کمپ اسپایر و امکانات قطر را در اختیار ندارد، اما تا دلتان بخواهد استعداد دارد. استعدادهای نابی که قادرند زیر نظر یک سرمربی باانگیزه و پرتلاش هر غیرممکنی را ممکن کنند.