خبرورزشی/جهانگیر کوثری؛ کشور‌های بزرگی، چون چین، ژاپن، کره، ایران، استرالیا، نامزدی ندارند و سه کشوری که جمعیت آن‌ها را جمع کنی اندازه کرج نمی‌شود نامزد دارند و بر ریاست نیز می‌نشینند. حالا پیدا کنید نقش پول را در مناسبات فوتبال گسترده جهان و آسیا که چه رأی‌های مهمی را به راحتی می‌خرد. البته این بیماری (پول یا دلار) در سطح جهان شیوع پیدا کرده است و دلار‌های عربی بزرگترین، خوشنام‌ترین و پاک‌ترین دست‌اندرکاران فوتبال جهان را به نابودی کشاند. از سپ پلاتر، بکن باوئر، میشل پلاتینی تا رؤسای فدراسیون‌های آمریکای جنوبی و افریقا و آسیا را. میزبانی جام جهانی ۲۰۲۲ قطر قربانی‌های زیادی گرفت از خود بن‌همام که نابود شد و رفت تا رئیس و نایب‌رئیسان فیفا همه در گرداب این میزبانی فرو رفتند. حال انتخابات جدید است و نیاز به دیپلماسی تازه‌ای دارد. در جنوب غربی آسیا کشور‌ها چند دسته‌اند. چین به قدرت خود و هنگ‌کنگ، سنگاپور، مغولستان می‌نازد، هیچ نقشی با ۴ رأی نمی‌تواند داشته باشد. ژاپن در لابی‌گری و بند و بست چندان تجربه ندارد و با دو کره رقابتی جانانه دارد. کره‌جنوبی هم در غرب و مرکز آسیا محبوبیت ندارد. در غرب آسیا هم امارات، قطر، بحرین، عمان و عربستان را می‌خرند و رئیس می‌شوند.
ایران عزیز ما هم در باند عرب‌ها نیست و میانه مناسبی وجود ندارد مگر رأی قرقیزستان، ترکمنستان و تازه ازبکستان ادعای خود را دارد. هنگ‌کنگ، مالزی، ایران هشت دوره ریاست فوتبال آسیا را به عهده داشتند. بعد قطر با بن‌همام آن را گرفت. سپس چینی‌ها به کمک ژاپن و کره این پست را تصاحب کردند و در سال ۲۰۱۳ بحرین با شیخ سلمان. ایران در سال ۱۹۷۶ با کامبیز آتابای ریاست فوتبال آسیا را گرفت و با انقلاب عمر او نیز به دو سال نکشید. از سال ۱۹۵۴ تا به امروز ۱۱ دوره این انتخابات برگزار شده است. هیچ شخصی دو بار بر مسند آن قرار نگرفته است. در ۴ دوره اول که هنگ‌کنگ ۱۶ سال ریاست کرد ۴ شخصیت مختلف بر آن مدیریت کردند. مالزی هم سه دوره با سه شخص ریاست داشت. حال رأی ما در این دوره به کدام‌سو می‌رود؟ در غرب آسیا ۱۲ کشور عربی ۱۲ رأی خود را به کسی که از جانب عرب‌ها معرفی شود می‌دهند. بحرین، عراق، اردن، کویت، لبنان، عمان، فلسطین، قطر، عربستان، سوریه، امارات و یمن. در آسیای مرکزی افغانستان، ایران، قرقیزستان، تاجیکستان، ترکمنستان و ازبکستان قرار دارند که با یکدیگر همخوانی ندارند. در جنوب آسیا، بنگلادش، بوتان، هند، مالدیو، نپال، پاکستان و سریلانکا که دائم درگیر مسائل و اختلافات سیاسی خود شده‌اند. چین هم با دو کره و دار و دسته خودش که جمعاً ده کشور می‌شود در شرق آسیا و ۱۲ کشور جنوب شرقی یعنی استرالیا، برونئی، کامبوج، اندونزی، لائوس، مالزی، میانمار، فیلیپین، سنگاپور، تایلند، تیمور شرقی و ویتنام که هیچ‌کدام به دیگری رأی نمی‌دهند. در اینجا نقش پول مهم است و رأی‌ها با دلار‌ها معاوضه می‌شود تا شیخ سلمان بر مسند فوتبال آسیا قرار گیرد. برای این دوره، الرمیسی از امارات و المهندی از قطر به دنبال رأی‌های آسیایی به رقابت با شیخ سلمان پرداخته‌اند تا رئیس جدید معرفی شود. جای ایران در بین این نامزد‌ها خالی است.
ایران عزیز ما هم در باند عرب‌ها نیست و میانه مناسبی وجود ندارد مگر رأی قرقیزستان، ترکمنستان و تازه ازبکستان ادعای خود را دارد. هنگ‌کنگ، مالزی، ایران هشت دوره ریاست فوتبال آسیا را به عهده داشتند. بعد قطر با بن‌همام آن را گرفت. سپس چینی‌ها به کمک ژاپن و کره این پست را تصاحب کردند و در سال ۲۰۱۳ بحرین با شیخ سلمان. ایران در سال ۱۹۷۶ با کامبیز آتابای ریاست فوتبال آسیا را گرفت و با انقلاب عمر او نیز به دو سال نکشید. از سال ۱۹۵۴ تا به امروز ۱۱ دوره این انتخابات برگزار شده است. هیچ شخصی دو بار بر مسند آن قرار نگرفته است. در ۴ دوره اول که هنگ‌کنگ ۱۶ سال ریاست کرد ۴ شخصیت مختلف بر آن مدیریت کردند. مالزی هم سه دوره با سه شخص ریاست داشت. حال رأی ما در این دوره به کدام‌سو می‌رود؟ در غرب آسیا ۱۲ کشور عربی ۱۲ رأی خود را به کسی که از جانب عرب‌ها معرفی شود می‌دهند. بحرین، عراق، اردن، کویت، لبنان، عمان، فلسطین، قطر، عربستان، سوریه، امارات و یمن. در آسیای مرکزی افغانستان، ایران، قرقیزستان، تاجیکستان، ترکمنستان و ازبکستان قرار دارند که با یکدیگر همخوانی ندارند. در جنوب آسیا، بنگلادش، بوتان، هند، مالدیو، نپال، پاکستان و سریلانکا که دائم درگیر مسائل و اختلافات سیاسی خود شده‌اند. چین هم با دو کره و دار و دسته خودش که جمعاً ده کشور می‌شود در شرق آسیا و ۱۲ کشور جنوب شرقی یعنی استرالیا، برونئی، کامبوج، اندونزی، لائوس، مالزی، میانمار، فیلیپین، سنگاپور، تایلند، تیمور شرقی و ویتنام که هیچ‌کدام به دیگری رأی نمی‌دهند. در اینجا نقش پول مهم است و رأی‌ها با دلار‌ها معاوضه می‌شود تا شیخ سلمان بر مسند فوتبال آسیا قرار گیرد. برای این دوره، الرمیسی از امارات و المهندی از قطر به دنبال رأی‌های آسیایی به رقابت با شیخ سلمان پرداخته‌اند تا رئیس جدید معرفی شود. جای ایران در بین این نامزد‌ها خالی است.
