خبرورزشی/ داریل هاموند – کالچو مرکاتو: اوزهبیو دیفرانچسکو به عنوان بازیکن با رم فاتح سری A شده بود و به عنوان مربی هم بابت بازگشت فوق العادهای که فصل گذشته مقابل بارسلونا داشتند، نام خود را در تاریخ باشگاه ثبت کرد، اما در فوتبال، خیلی چیزها زود فراموش میشوند. بعد از باخت ۳ بر صفر هفته گذشته در شهرآورد رم مقابل لاتزیو، صحبت از این بود که آینده دیفرانچسکو در رم به خطر افتاده، اما اگر او میتوانست پورتو را پشت سر بگذارد و به یکچهارم نهایی لیگ قهرمانان برسد، همه آن حرفها فراموش میشد. باخت ۳-یک در وقتهای اضافه مقابل پورتو، اما تاوان سنگینی برای «دیفرا» داشت و همه نمایشهای ضعیفی که در طول فصل از تیم او مشاهده شده بود، یکجا جلوی چشم آمد. البته که لیگ قهرمانان شگفتیهای بزرگتری را به خود دید مثل حذف رئال مادرید و پاریسنژرمن که هر دو در خانهشان ناکام ماندند، اما از رم انتظار میرفت بتواند از سد پورتو رد شود.
در حالی که رم ممکن بود در همین مرحله با تیمهایی مثل منچسترسیتی، بارسلونا، بایرنمونیخ، دورتموند و پاریسنژرمن رو به رو شود، پورتو بهترین قرعهای بود که برای مرحله یکهشتم نهایی رو به روی نام رم قرار گرفت. رسیدن به مرحله نیمهنهایی سال قبل لیگ قهرمانان، انتظارها از تیم رم را بسیار زیاد کرده بود، خیلی زیادتر از توانایی واقعی این تیم. البته اشکالات تاکتیکی مربی ۴۹ ساله رم در همان مقطع هم دیده میشد، مثل بازی با لیورپول در نیمهنهایی که توپ و میدان را در اختیار حریف قرار داد و در دور رفت، قافیه را به حریف باخت.
در واقع رم در دور رفت تمام بازیهای حذفیاش ناکام بود و به نظر میرسید قدرت اصلی دیفرانچسکو زمانی بود که تیمش بازی رفت را میباخت و او مجبور میشد شاگردانش را برای بازگشت، تحریک کند. دفاع رم، یا بهتر است بگوییم نبودن دفاع در این تیم ضعف بزرگی بود که در بازیهای اخیر زیر نظر دیفرانچسکو، هواداران تیم را به شدت نگران میکرد. جالوروسی در ۱۰ بازی اخیرش فقط یک بار کلینشیت کرده بود. دیفرانچسکو یک مربی ذاتاً هجومی بود و کسی توقع نداشت او تیمش را مثل یوونتوس در کارهای دفاعی پرقدرت کند، اما ضعف فاحش در دفاع کردن باعث شد این تیم عملاً مقابل تمام حریفان بزرگ قافیه را ببازد. رم حالا فقط حضور در لیگ قهرمانان سال آینده را میخواهد تا بتواند یک مربی بزرگ را به عنوان مربی دائمش انتخاب کند. رم به سال صفر یا به نقطه صفر رسیده است و حالا خود را برای یک عصر جدید با تفکری جدید آماده میکند و دیفرانچسکو نیز در این تیم به تاریخ پیوست.
در حالی که رم ممکن بود در همین مرحله با تیمهایی مثل منچسترسیتی، بارسلونا، بایرنمونیخ، دورتموند و پاریسنژرمن رو به رو شود، پورتو بهترین قرعهای بود که برای مرحله یکهشتم نهایی رو به روی نام رم قرار گرفت. رسیدن به مرحله نیمهنهایی سال قبل لیگ قهرمانان، انتظارها از تیم رم را بسیار زیاد کرده بود، خیلی زیادتر از توانایی واقعی این تیم. البته اشکالات تاکتیکی مربی ۴۹ ساله رم در همان مقطع هم دیده میشد، مثل بازی با لیورپول در نیمهنهایی که توپ و میدان را در اختیار حریف قرار داد و در دور رفت، قافیه را به حریف باخت.
در واقع رم در دور رفت تمام بازیهای حذفیاش ناکام بود و به نظر میرسید قدرت اصلی دیفرانچسکو زمانی بود که تیمش بازی رفت را میباخت و او مجبور میشد شاگردانش را برای بازگشت، تحریک کند. دفاع رم، یا بهتر است بگوییم نبودن دفاع در این تیم ضعف بزرگی بود که در بازیهای اخیر زیر نظر دیفرانچسکو، هواداران تیم را به شدت نگران میکرد. جالوروسی در ۱۰ بازی اخیرش فقط یک بار کلینشیت کرده بود. دیفرانچسکو یک مربی ذاتاً هجومی بود و کسی توقع نداشت او تیمش را مثل یوونتوس در کارهای دفاعی پرقدرت کند، اما ضعف فاحش در دفاع کردن باعث شد این تیم عملاً مقابل تمام حریفان بزرگ قافیه را ببازد. رم حالا فقط حضور در لیگ قهرمانان سال آینده را میخواهد تا بتواند یک مربی بزرگ را به عنوان مربی دائمش انتخاب کند. رم به سال صفر یا به نقطه صفر رسیده است و حالا خود را برای یک عصر جدید با تفکری جدید آماده میکند و دیفرانچسکو نیز در این تیم به تاریخ پیوست.