خبرورزشی/فرهاد اشراقی؛ مربیان ایرانی یک عادت ویژه دارند. این که قبل از بازی‌ها به شدت تیم حریف را گنده می‌کنند که اگر باختند بگویند دیدید به چه تیم بزرگی باختیم؟ اگر بردند هم که طبعاً تیم بزرگی را برده‌اند. در کنفرانس‌های بعد از بازی، اما ماجرا عوض می‌شود. همان تیمی که قبل از بازی گنده شده بود ناگهان عوض می‌شود و آقای مربی می‌گوید: «تیم حریف فقط روی یک اوت‌دستی یا یک ارسال بلند به گل رسید و تاکتیک خاصی نداشت. همه بازی دست ما بود و اگر شانس داشتیم...»
برانکو هم بعد از سال‌ها حضور در ایران حالا شبیه مربیان خودمان شده است. او که یک بار گفته بود الهلال، رئال مادرید آسیاست و با این جمله بیشتر از بازیکنان خودش به الهلالی‌ها روحیه داد، حالا گفته السد قوی‌تر از تیم ملی قطر است. قطری که با قدرت و شایستگی قهرمان آسیا شد و در فینال ۳ بر یک ژاپنی که ما را برده بود را شکست داد.
حتی اگر حرف برانکو درست باشد (که به نظر نمی‌رسد) چنین ادعایی کمکی به پرسپولیس نمی‌کند. به هر حال السد همان تیمی است که روز اول ۲ بر صفر مغلوب الاهلی عربستان شده و همین الاهلی بار‌ها به پرسپولیس باخته! از طرفی السد هر قدر قوی باشد نباید پرسپولیس را ببرد، چون در آن صورت کار برانکو و تیمش که پارسال به خوبی در آسیا آبروداری کردند، سخت‌تر می‌شود.
به جای آن که مربیان ما نکته‌هایی از امثال برانکو و شفر یاد بگیرند و شبیه آن‌ها شوند متأسفانه این مربیان خارجی هستند که حرف‌ها و حرکات همکاران ایرانی‌شان را یاد می‌گیرند. عجیب اینکه بیشتر مربیان وطنی مدام در حال بهانه گرفتن هستند. آن‌ها یا به کنفرانس مطبوعاتی نمی‌روند (و به جای خود آدم‌هایشان را می‌فرستند) و یا اگر بروند هم حرف‌های غیرفنی و تکراری می‌زنند.