خبرورزشی/اردشیر لارودی؛ این رفتنهاى ناقص، به چه آمدنى ختم مىشود؟ بهجاى مردانى که از فدراسیون فوتبال رفتهاند و باز هم خواهند رفت چراکه سرانجام روزى باید رفت- چه کسانى با چه حجم از نواندیشى و با چه میزان باور به نوآورى فکرى، خواهند آمد؟
آیا فوتبال با تغییر به منظور تغییر، به جایى که باید برسد، مىرسد؟ آیا فوتبال با عادتهاى دیرپاى خود که از هر نوع تحول و باز کردن درهاى اندیشگى ممانعت به عمل مىآورد، مىتواند در مسیر تازه گام بردارد؟ آیا کسى در پى اندیشیدن هست؟ اندیشیدن!
قبل از هر نوع پاسخى به این نوع پرسشها، باید سؤال کرد آیا شایسته است فوتبال ایران، با ندارىهاى عمدهاى در زمینههاى مختلف که نتیجه و دستاورد «بسته فکرى» و فرار از اقدامات جدید است، بسازد و بسوزد؟
آرى، همه قبول داریم گردش نخبگان، امرى لازم است و ضرورى، ولى پرورش نخبگان و میدان دادن به نخبگى، لزومى دهچندان بیشتر دارد!
نشستند و گفتند و برخاستند
براى سرهمبندى انواع پرسشهاى بىجواب، زمان مناسبى را انتخاب کردند! براى گریز از پرداختن ولو ظاهرى به اشکالات شکلى -تا چه رسد به مسائل داراى عمق و ریشه بیشتر- بهترین زمان را اختیار کردند!
پرداختن به مساحت باشگاههاى استقلال و پرسپولیس که ده-پانزده سال از سند زدنشان مى گذشت! به این مىگویند عمده کردن یک ماجراى غیرعمده و اصل جلوه دادن یک نکته پیش پا افتاده!
نشستند و گفتند و برخاستند! با چه بهرهاى؟ با کدام دستاورد؟
استقلال باید باخت باورنکردنى اش را حالا مقابل العین جبران کند و همه امید داریم که چنین خواهد کرد! امید داریم که استقلال، تلافى الدحیل را سر العین خالى مىکند! و یقین مىآوریم به اینکه پرسپولیس، اشتباه مقابل پاختاکور را دیگر در هیچ میدانى تکرار نخواهد کرد! در این اوضاع، کى حال سؤال و جواب درباره «نامسئلههاى» روز را ندارد! چرا این رفت؟ چرا آن دیگرى هست؟ چرا همه رفتنىها نمىروند؟ چرا بار فدراسیون سبک نمى شود؟
استقلال مىبرد، پرسپولیس مىبرد!
مثلث پاتوسى، منشا و ایسما، حرف روز آبىهاست! یا بهبود یافتن مهدى ترابى که براى سرخها، مثل نان شب واجب است و راه افتادن دوباره خط هافبک پرسپولیس!
برانکو، علاوه بر کمال کامیابىنیا، احمد نوراللهى، بشار رسن و نعمتى، ترابى را هم دارد و البته سروش رفیعى را هم، اما هنوز خط میانى همهکاره اش، به بازى تیم برانکو برنگشته! باید برگردد! پرسپولیس هم باید زوجهاى خودش را بسازد! زوجهاى شوتزن! زوجهاى گلزن و هافبکهاى تیم راهاندازى که پاس گل عالى هم مىدهند!
آیا برانکو، یک بار دیگر، پرسپولیس موزون و خوشترکیب را روانه میدانها خواهد کرد؟
در مورد استقلال و شفر، یقین بیشترى داریم! استقلال تنها نخواهد بود! استقلال یک یار ٨٠ هزار نفره هم خواهد داشت! یار دوازدهم! با این یار، نبردن خیلى سخت است و باختن، غیرممکن! پرسپولیس و استقلال، به ممکنها چنگ مىزنند!
بردن السد در دوحه، جبران دو امتیازى است که مقابل پاختاکور از دست رفت! العین هم چوب الدحیل را مى خورد!
آیا فوتبال با تغییر به منظور تغییر، به جایى که باید برسد، مىرسد؟ آیا فوتبال با عادتهاى دیرپاى خود که از هر نوع تحول و باز کردن درهاى اندیشگى ممانعت به عمل مىآورد، مىتواند در مسیر تازه گام بردارد؟ آیا کسى در پى اندیشیدن هست؟ اندیشیدن!
قبل از هر نوع پاسخى به این نوع پرسشها، باید سؤال کرد آیا شایسته است فوتبال ایران، با ندارىهاى عمدهاى در زمینههاى مختلف که نتیجه و دستاورد «بسته فکرى» و فرار از اقدامات جدید است، بسازد و بسوزد؟
آرى، همه قبول داریم گردش نخبگان، امرى لازم است و ضرورى، ولى پرورش نخبگان و میدان دادن به نخبگى، لزومى دهچندان بیشتر دارد!
نشستند و گفتند و برخاستند
براى سرهمبندى انواع پرسشهاى بىجواب، زمان مناسبى را انتخاب کردند! براى گریز از پرداختن ولو ظاهرى به اشکالات شکلى -تا چه رسد به مسائل داراى عمق و ریشه بیشتر- بهترین زمان را اختیار کردند!
پرداختن به مساحت باشگاههاى استقلال و پرسپولیس که ده-پانزده سال از سند زدنشان مى گذشت! به این مىگویند عمده کردن یک ماجراى غیرعمده و اصل جلوه دادن یک نکته پیش پا افتاده!
نشستند و گفتند و برخاستند! با چه بهرهاى؟ با کدام دستاورد؟
استقلال باید باخت باورنکردنى اش را حالا مقابل العین جبران کند و همه امید داریم که چنین خواهد کرد! امید داریم که استقلال، تلافى الدحیل را سر العین خالى مىکند! و یقین مىآوریم به اینکه پرسپولیس، اشتباه مقابل پاختاکور را دیگر در هیچ میدانى تکرار نخواهد کرد! در این اوضاع، کى حال سؤال و جواب درباره «نامسئلههاى» روز را ندارد! چرا این رفت؟ چرا آن دیگرى هست؟ چرا همه رفتنىها نمىروند؟ چرا بار فدراسیون سبک نمى شود؟
استقلال مىبرد، پرسپولیس مىبرد!
مثلث پاتوسى، منشا و ایسما، حرف روز آبىهاست! یا بهبود یافتن مهدى ترابى که براى سرخها، مثل نان شب واجب است و راه افتادن دوباره خط هافبک پرسپولیس!
برانکو، علاوه بر کمال کامیابىنیا، احمد نوراللهى، بشار رسن و نعمتى، ترابى را هم دارد و البته سروش رفیعى را هم، اما هنوز خط میانى همهکاره اش، به بازى تیم برانکو برنگشته! باید برگردد! پرسپولیس هم باید زوجهاى خودش را بسازد! زوجهاى شوتزن! زوجهاى گلزن و هافبکهاى تیم راهاندازى که پاس گل عالى هم مىدهند!
آیا برانکو، یک بار دیگر، پرسپولیس موزون و خوشترکیب را روانه میدانها خواهد کرد؟
در مورد استقلال و شفر، یقین بیشترى داریم! استقلال تنها نخواهد بود! استقلال یک یار ٨٠ هزار نفره هم خواهد داشت! یار دوازدهم! با این یار، نبردن خیلى سخت است و باختن، غیرممکن! پرسپولیس و استقلال، به ممکنها چنگ مىزنند!
بردن السد در دوحه، جبران دو امتیازى است که مقابل پاختاکور از دست رفت! العین هم چوب الدحیل را مى خورد!