خبرورزشی/اردشیر لارودی؛ احتمال داده میشود که فوتبال تهران، به شکلی اداره شود که درخور پایتخت سیاسی و مرکز ورزشی ایران بزرگ است! هدفمند و مقتدرانه و در راستای پیشرفتهای همهجانبه سیاسی و اقتصادی و اجتماعی و.
احتمال داده میشود که اراده لازم، برای ایجاد یک بستر واقعی برای پیشرفت، فراهم آید! به عبارت دیگر، آش هم شور مینماید و هم زیادی بینمک شده است! فوتبال تهران که باید از همه نظر بزرگ باشد ولی سهل الوصول هم بنماید، اکنون در فضای عکس گام برمیدارد! هم با دشواریهای مصنوعی فراوانی روبهروست! هم برای گام برداشتن در مسیر پیشرفتهای لازم، هیچ کار مؤثری انجام نمیدهد! و این نه به فقر مدیریتی اشخاص که به یک فقدان اراده مدیریتی هدفمند بیشتر مربوط میشود! به یک ناتوانی و «قبض» فکری!
آیا این بار، اتفاقی رخ میدهد؟ آیا تغییرات «نفری» به تفاوتهای برنامهها هم منجر خواهد شد؟ مهدی تاج، یا تغییر میدهد یا تن به تغییرات میسپارد!
خیلی راست! خیلی روراست! تاج باهوشتر از آن است که فرصتسوزی کند! زمان آن است که تن داد به تغییر! زمان آن است که اسباب شکست خوردن را درهم پیچید! باید اسباب پیروزی را مستقر کرد! تغییرات اندیشگی، تفاوتهای فردی را میطلبد!
۲۰ دقیقه بزرگ آخرین
چه روز بزرگی بود، روز ۲۴ اسفند ۹۷؛ چه روز مبارکی بود این روز خاص که در آن، هیچکس بازنده نشد و اهواز بیش از همه برنده شد و فوتبالدوستان اهوازی، بعد از سالیان سال، طعم حضور در یک ورزشگاه واقعی را چشیدند و در «فولاد آرهنا» ساعاتی کمنظیر که نه، ساعات بینظیری را سپری کردند!
خوشحالی و شعف قلعهنویی، قابل درک بود، با اینکه او یارانش از یک برد به یک تساوی، رضایت دادند!
حرفها را از زبان افشین قطبی شنیدیم که با ادبیات خاص خودش از فوتبال قشنگ، ۲۰ دقیقه بزرگ آخرین نمایش فولاد، در سال ۹۷ گفت و خودش و اهواز را، به واسطه همین ۲۰ دقیقه ماندنی، برنده شایسته دیدار با سپاهان دانست!
در اهواز، یکبار دیگر و این بار به وسعت تمام اهواز و فوتبال خاصش، همه برنده شدند! همه مردمی که لذت حضور در یک ورزشگاه امروزین را چشیدند!
باید تشکر کرد از فولاد، باید تقدیر کرد از سازندگان «اهواز آرهنا»! موفقیتهای حتمی در راهند! فولاد و قطبی، روحی ده بار قویتر دارند!
روز اهواز
چه جنگی در پیش داریم که میان مدعیان بهراستی صاحب داعیه قهرمانی، در لیگ برتر جریان دارد!
جنگی که مغلوبه است و جنگی که مغلوبهتر هم خواهد شد! یک نمونه اش را در این روزهای هفته بیستودوم دیدیم و نمونه بعدی اش را، در روزهای آتی خواهیم دید و لذتش را زیر دندان خویش، حس خواهیم کرد!
بازیهای هفته ۲۲ با مسابقههای هفته ۲۳، حدود ۱۷-۱۶ روز فاصله دارند! نه با آن شوری شور، نه با این بینمکی!
نه به این فاصله که چرخه لیگ را سرد میکند و از شور و از غوغا دورش میکند! نه به آن فشار غیر قابل درک که تیمهای ایرانی را در لیگ آسیا مجبور میکرد هر ۸، ۹ روز، سه بار به میدان بروند؟
چرا تحمل آن فشار و تحمیل و چرا حالا اینطور؟ یکی آقایی کند و مصلحت این نگاه استصوابی را شرح دهد و بگوید چه فایدهای بر این دوگانگی حرکتی، مترتب است؟
اهواز را باید فاتح روز بیستودوم لیگ برتر دانست! به لطف گشایش و افتتاح شیکترین و عالیترین ورزشگاه مهد فوتبال هنری و تکنیکی ایران!
احتمال داده میشود که اراده لازم، برای ایجاد یک بستر واقعی برای پیشرفت، فراهم آید! به عبارت دیگر، آش هم شور مینماید و هم زیادی بینمک شده است! فوتبال تهران که باید از همه نظر بزرگ باشد ولی سهل الوصول هم بنماید، اکنون در فضای عکس گام برمیدارد! هم با دشواریهای مصنوعی فراوانی روبهروست! هم برای گام برداشتن در مسیر پیشرفتهای لازم، هیچ کار مؤثری انجام نمیدهد! و این نه به فقر مدیریتی اشخاص که به یک فقدان اراده مدیریتی هدفمند بیشتر مربوط میشود! به یک ناتوانی و «قبض» فکری!
آیا این بار، اتفاقی رخ میدهد؟ آیا تغییرات «نفری» به تفاوتهای برنامهها هم منجر خواهد شد؟ مهدی تاج، یا تغییر میدهد یا تن به تغییرات میسپارد!
خیلی راست! خیلی روراست! تاج باهوشتر از آن است که فرصتسوزی کند! زمان آن است که تن داد به تغییر! زمان آن است که اسباب شکست خوردن را درهم پیچید! باید اسباب پیروزی را مستقر کرد! تغییرات اندیشگی، تفاوتهای فردی را میطلبد!
۲۰ دقیقه بزرگ آخرین
چه روز بزرگی بود، روز ۲۴ اسفند ۹۷؛ چه روز مبارکی بود این روز خاص که در آن، هیچکس بازنده نشد و اهواز بیش از همه برنده شد و فوتبالدوستان اهوازی، بعد از سالیان سال، طعم حضور در یک ورزشگاه واقعی را چشیدند و در «فولاد آرهنا» ساعاتی کمنظیر که نه، ساعات بینظیری را سپری کردند!
خوشحالی و شعف قلعهنویی، قابل درک بود، با اینکه او یارانش از یک برد به یک تساوی، رضایت دادند!
حرفها را از زبان افشین قطبی شنیدیم که با ادبیات خاص خودش از فوتبال قشنگ، ۲۰ دقیقه بزرگ آخرین نمایش فولاد، در سال ۹۷ گفت و خودش و اهواز را، به واسطه همین ۲۰ دقیقه ماندنی، برنده شایسته دیدار با سپاهان دانست!
در اهواز، یکبار دیگر و این بار به وسعت تمام اهواز و فوتبال خاصش، همه برنده شدند! همه مردمی که لذت حضور در یک ورزشگاه امروزین را چشیدند!
باید تشکر کرد از فولاد، باید تقدیر کرد از سازندگان «اهواز آرهنا»! موفقیتهای حتمی در راهند! فولاد و قطبی، روحی ده بار قویتر دارند!
روز اهواز
چه جنگی در پیش داریم که میان مدعیان بهراستی صاحب داعیه قهرمانی، در لیگ برتر جریان دارد!
جنگی که مغلوبه است و جنگی که مغلوبهتر هم خواهد شد! یک نمونه اش را در این روزهای هفته بیستودوم دیدیم و نمونه بعدی اش را، در روزهای آتی خواهیم دید و لذتش را زیر دندان خویش، حس خواهیم کرد!
بازیهای هفته ۲۲ با مسابقههای هفته ۲۳، حدود ۱۷-۱۶ روز فاصله دارند! نه با آن شوری شور، نه با این بینمکی!
نه به این فاصله که چرخه لیگ را سرد میکند و از شور و از غوغا دورش میکند! نه به آن فشار غیر قابل درک که تیمهای ایرانی را در لیگ آسیا مجبور میکرد هر ۸، ۹ روز، سه بار به میدان بروند؟
چرا تحمل آن فشار و تحمیل و چرا حالا اینطور؟ یکی آقایی کند و مصلحت این نگاه استصوابی را شرح دهد و بگوید چه فایدهای بر این دوگانگی حرکتی، مترتب است؟
اهواز را باید فاتح روز بیستودوم لیگ برتر دانست! به لطف گشایش و افتتاح شیکترین و عالیترین ورزشگاه مهد فوتبال هنری و تکنیکی ایران!