۰
پنجشنبه ۲۰ تیر ۱۳۹۸ - ۰۸:۲۳
۰ |
۰
زمان مطالعه: ۱ دقیقه

انگار یکی از لِم‌های مدیریت در فوتبال ایران دروغ‌گویی است؛ یعنی اگر دروغ نگویی، نه تنها مدیر نمی‌شوی بلکه مدیر هم نمی‌مانی.

خبرورزشی/ فرهاد اشراقی: برای صحت این ادعا کافی است سرچ بزنید و مصاحبه‌های ۶ ماه قبل و حتی ۲، ۳ ماه قبل بعضی از مدیران را بخوانید. طرف با صدایی رسا در ۶ تا سایت و خبرگزاری مصاحبه کرده و گفته قرارداد بازیکن خارجی ما فلان‌قدر است و حالا مشخص شده نصف مبلغ را هم نگفته! یعنی تو روز روشن ۴۰۰، ۵۰۰ هزار دلار دروغ گفته و تازه نگفته پورسانت این قرارداد به جیب چه کسانی رفته است؟! بعد هم که ته ماجرا را درمی‌آوری، می‌بینی وزرای ۲ نهاد دولتی عضو مجمع تیم آقای مدیرعامل هستند و...
مورد داریم مدیری هفته‌ای ۲ بار مصاحبه می‌کند و ۵۰، ۶۰ جمله می‌گوید که عین ۵۰، ۶۰ جمله هم دروغ است! یعنی محض رضای خدا یک حرف راست در کل مصاحبه‌هایش پیدا نمی‌شود و، چون فامیل یک آقای مهم است، از جایش هم تکان نمی‌خورد. آن دیگری با پسر یک مقام مسئول بیزینس دارد و مطمئن است که می‌ماند، ولی کماکان دروغ می‌گوید. حالا یک موقع هست که این دروغ‌ها مصلحتی است و برای آرام کردن جو و فضای مجازی، آدم می‌گوید عیبی ندارد، اما انگار بعضی از مدیران مثلاً فوتبالی اگر دروغ نگویند مریض می‌شوند و اساساً عادت کرده‌اند به دروغ‌گویی. چیزی که نه مالیات دارد و نه مثل طرح ترافیک عوارض روزانه شامل حالش می‌شود. چند سال قبل که قرار بود قرارداد فوتبالیست‌های لیگی به سازمان لیگ اعلام شود، خیلی از باشگاه‌ها قرارداد‌ها را نصف کردند و به دروغ تحویل سازمان لیگ دادند. سازمان لیگ هم دروغ‌ها را گرفت و منتشر کرد و آب از آب تکان نخورد. یکی از مدیران در مورد آن دروغ‌های شیک می‌گفت: «اگر رقم واقعی قرارداد‌ها را اعلام می‌کردیم اداره مالیات کلی از ما پول می‌گرفت، دیگران دروغ نوشتند، ما هم دروغ نوشتیم و گذشت!»

وب‌گردی و دیدنی‌های ورزش

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

پربازدید امروز

آخرین خبرها

منهای ورزش

بازرگانی