خبرورزشی/ اردشیر لارودی؛ استقلال که باخت و به صحرای اعتراضات درونتیمی زد، خوب بازی نکرد!
پرسپولیس هم که برد و روز اول را با نتیجهای دلخواه به پایان برد، فوتبال خوبی به نمایش نگذارد! حریفان استقلال و پرسپولیس، با عیاری از مقاومت به میدان آمدند که این تفاوت آشکار را رقم زدند!
ماشینسازی، به مراتب از پارس جنوبی – که تیم متفاوتتری از سال پیش نشان داد- دانستهتر و هدفمندتر بازی کرد! در واقع، آنچه نتیجه را به سود پرسپولیس و به زیان استقلال باعث شد، اراده و نظم حرکتی شاگردان رسول خطیبی بود و این حسن تأثیرگذار که در تیم پرسپولیس بارز و بسیار هم مؤثر بود: ... به عنوان قهرمان لیگ و به عنوان مدعی اول قهرمانی، هیچ جایی برای آسانگیری و هیچ مجالی برای فرصتسوزی نیست!
پرسپولیس، خود را به کسب یک پیروزی، به مراتب نیازمندتر از حریف ویژه خود میدید و بر اساس همین نیاز، میکوشید با حداکثر توان خود، مسابقه را وارد دایره چالشهای بیامان کرده و فاتح نبردهای تن به تن باشد!
پرسپولیس به خواستهاش که به خوبی بر حریف تحمیل کرد، رسید و رقابت اول خود را بدل به یک ضرورت احساسی نمود! تیم کالدرون، در این دایره، از استقلال، چند متری پیش است!
سپاهان و تکامل تاکتیکیاش
سپاهان نیز کم و بیش توانست مسابقه خود را به یک پیکار روانی بدل کند! به یک مسابقهای که باید در آن برنده شد! سپاهان میخواست، جای خالی شده مربی خود را که از حضور کنار زمین محروم بود، پر کند و نیز میخواست یک تهمت را از خویش دور و دورتر کند: ... سپاهان فقط متکی به کیروش استنلی نیست!
در هر دوی این خواستههای به هم پیوسته، شاگردان امیر قلعهنویی موفق شدند! در غیاب استنلی توپ را روی هوا نبردند و در حالی که با مربی خود، فاصلهای بیشتر از همیشه داشتند، اصول بازی مطلوب «ژنرال» را با اصراری بیشتر از همیشه و با خواستاندیشی کم دیده شدهای، به اجرا درآوردند!
سپاهان، هم بازی را در تمام پهنای زمین عرض داد و هم از جسارت هافبکهایش، دانستهتر از هر زمان دیگری استفاده کرد! در حالی که شاهین بوشهر، به مقابلهای متکی بر بازی بلند میاندیشید، سپاهان ایجاد «در»های باز شده مقابل دروازه شاهین و عبور پا به توپ، از دیوارهای دفاعی صاحبخانه را ترجیح داد!
شاهین تا آمد بفهمد چه اتفاقی رخ داده، ۳ گل خورد و ۳، ۴ گل هم نخورد! سپاهان ارادهگرایانهترین بازی و ارادهگراترین تیم در روز اول نشان داد! تا ببینیم که سپاهان در هفته دوم لیگ برتر، در اصفهان چه خواهد کرد با حریفی که از تبریز میآید! با تیمی که استقلال را قربانی جاهطلبیاش کرده است! سپاهان رودرروی ماشینسازی! عجب پیکاری در پیش است! عجب تماشایی دارد، این نبرد!
حادثه پشت سر حادثه
حوادث هفته دوم لیگ برتر، پرشمار و پرشمارهاند! استقلال که باید تلافی باخت نخست را، بر سر فولاد اهواز خالی کند و تراکتور که اگر با پرسپولیس هم به همان «بینفسی» بدود که برابر نفت مسجدسلیمان دوید، قافیه را مقابل پرسپولیس خواهد باخت! به نظر شما، خونسردی مصطفی دنیزلی – که زیاد خونسرد است- بلای جان پرسپولیس میشود یا از این معرکه نجاتش خواهد داد؟
صحنهها را مجسم کنید، چه حوادث پر از غافلگیری را نوید میدهند! سپاهان- ماشینسازی! تراکتور علیه پرسپولیس که مهمان تبریزیان است! و فرصتی که استقلال نباید از دستش بدهد! تیمی که اگر ببرد، همه چیز را ناشی از مهارت و دانستگی مربی ایتالیایی خود میداند و اگر نبرد، پای هیئت مدیره را وسط میکشد!
این وسط، سایپا و ابراهیم صادقی، لابد قدر بازی با گلگهر را که وینگو، یکجور خاصی برای لیگ برتر «بستهاش» کرده است، خواهد دانست! شهر خودرو، پختگی حرکتیاش را برابر شاهین بوشهر، به رخ میکشد و نفتیهای آبادان، مقابل نفتیهای مسجدسلیمان فرصتی مییابند برای خودنمایی بیشتر! هفته دوم، هفته پربلایی به شمار میرود!
استقلال و مقبولیت مربی ایتالیاییاش
استراماچونی، مربی خوبی است، ولی باخت استقلال به ماشینسازی، که در دقایق پایانی یک بازی دشوار که مهارش در دست حریف (ماشینسازی تبریز) بود، ربطی به صندلی خالی مترجم و مرد رسانهای که غایب بود و البته حضور هم داشت، پیدا نمیکرد! همانطور که باخت شاهین بوشهر، فقط و فقط، نتیجه برتری راهکاری که سپاهان برگزیده بود، بود!
استقلال به انتخابهای خودش و به ترجیحات مربیاش باخت و یا به تیزهوشی و گزینههای مقابلهای رسول خطیبی! ماشینسازی، یک بدلکار ماهر و تیزهوش نشان داد! آبیپوشان، باید از تعارف کم کرده، بر مبلغ بیفزایند! هنوز بسیار زود است که درباره روند لیگ برتر، حرفی بزنیم، ولی به استقلال باید گفت فرصت جبران آنقدرها هم نیست که فکر میکند!
پرسپولیس هم که برد و روز اول را با نتیجهای دلخواه به پایان برد، فوتبال خوبی به نمایش نگذارد! حریفان استقلال و پرسپولیس، با عیاری از مقاومت به میدان آمدند که این تفاوت آشکار را رقم زدند!
ماشینسازی، به مراتب از پارس جنوبی – که تیم متفاوتتری از سال پیش نشان داد- دانستهتر و هدفمندتر بازی کرد! در واقع، آنچه نتیجه را به سود پرسپولیس و به زیان استقلال باعث شد، اراده و نظم حرکتی شاگردان رسول خطیبی بود و این حسن تأثیرگذار که در تیم پرسپولیس بارز و بسیار هم مؤثر بود: ... به عنوان قهرمان لیگ و به عنوان مدعی اول قهرمانی، هیچ جایی برای آسانگیری و هیچ مجالی برای فرصتسوزی نیست!
پرسپولیس، خود را به کسب یک پیروزی، به مراتب نیازمندتر از حریف ویژه خود میدید و بر اساس همین نیاز، میکوشید با حداکثر توان خود، مسابقه را وارد دایره چالشهای بیامان کرده و فاتح نبردهای تن به تن باشد!
پرسپولیس به خواستهاش که به خوبی بر حریف تحمیل کرد، رسید و رقابت اول خود را بدل به یک ضرورت احساسی نمود! تیم کالدرون، در این دایره، از استقلال، چند متری پیش است!
سپاهان و تکامل تاکتیکیاش
سپاهان نیز کم و بیش توانست مسابقه خود را به یک پیکار روانی بدل کند! به یک مسابقهای که باید در آن برنده شد! سپاهان میخواست، جای خالی شده مربی خود را که از حضور کنار زمین محروم بود، پر کند و نیز میخواست یک تهمت را از خویش دور و دورتر کند: ... سپاهان فقط متکی به کیروش استنلی نیست!
در هر دوی این خواستههای به هم پیوسته، شاگردان امیر قلعهنویی موفق شدند! در غیاب استنلی توپ را روی هوا نبردند و در حالی که با مربی خود، فاصلهای بیشتر از همیشه داشتند، اصول بازی مطلوب «ژنرال» را با اصراری بیشتر از همیشه و با خواستاندیشی کم دیده شدهای، به اجرا درآوردند!
سپاهان، هم بازی را در تمام پهنای زمین عرض داد و هم از جسارت هافبکهایش، دانستهتر از هر زمان دیگری استفاده کرد! در حالی که شاهین بوشهر، به مقابلهای متکی بر بازی بلند میاندیشید، سپاهان ایجاد «در»های باز شده مقابل دروازه شاهین و عبور پا به توپ، از دیوارهای دفاعی صاحبخانه را ترجیح داد!
شاهین تا آمد بفهمد چه اتفاقی رخ داده، ۳ گل خورد و ۳، ۴ گل هم نخورد! سپاهان ارادهگرایانهترین بازی و ارادهگراترین تیم در روز اول نشان داد! تا ببینیم که سپاهان در هفته دوم لیگ برتر، در اصفهان چه خواهد کرد با حریفی که از تبریز میآید! با تیمی که استقلال را قربانی جاهطلبیاش کرده است! سپاهان رودرروی ماشینسازی! عجب پیکاری در پیش است! عجب تماشایی دارد، این نبرد!
حادثه پشت سر حادثه
حوادث هفته دوم لیگ برتر، پرشمار و پرشمارهاند! استقلال که باید تلافی باخت نخست را، بر سر فولاد اهواز خالی کند و تراکتور که اگر با پرسپولیس هم به همان «بینفسی» بدود که برابر نفت مسجدسلیمان دوید، قافیه را مقابل پرسپولیس خواهد باخت! به نظر شما، خونسردی مصطفی دنیزلی – که زیاد خونسرد است- بلای جان پرسپولیس میشود یا از این معرکه نجاتش خواهد داد؟
صحنهها را مجسم کنید، چه حوادث پر از غافلگیری را نوید میدهند! سپاهان- ماشینسازی! تراکتور علیه پرسپولیس که مهمان تبریزیان است! و فرصتی که استقلال نباید از دستش بدهد! تیمی که اگر ببرد، همه چیز را ناشی از مهارت و دانستگی مربی ایتالیایی خود میداند و اگر نبرد، پای هیئت مدیره را وسط میکشد!
این وسط، سایپا و ابراهیم صادقی، لابد قدر بازی با گلگهر را که وینگو، یکجور خاصی برای لیگ برتر «بستهاش» کرده است، خواهد دانست! شهر خودرو، پختگی حرکتیاش را برابر شاهین بوشهر، به رخ میکشد و نفتیهای آبادان، مقابل نفتیهای مسجدسلیمان فرصتی مییابند برای خودنمایی بیشتر! هفته دوم، هفته پربلایی به شمار میرود!
استقلال و مقبولیت مربی ایتالیاییاش
استراماچونی، مربی خوبی است، ولی باخت استقلال به ماشینسازی، که در دقایق پایانی یک بازی دشوار که مهارش در دست حریف (ماشینسازی تبریز) بود، ربطی به صندلی خالی مترجم و مرد رسانهای که غایب بود و البته حضور هم داشت، پیدا نمیکرد! همانطور که باخت شاهین بوشهر، فقط و فقط، نتیجه برتری راهکاری که سپاهان برگزیده بود، بود!
استقلال به انتخابهای خودش و به ترجیحات مربیاش باخت و یا به تیزهوشی و گزینههای مقابلهای رسول خطیبی! ماشینسازی، یک بدلکار ماهر و تیزهوش نشان داد! آبیپوشان، باید از تعارف کم کرده، بر مبلغ بیفزایند! هنوز بسیار زود است که درباره روند لیگ برتر، حرفی بزنیم، ولی به استقلال باید گفت فرصت جبران آنقدرها هم نیست که فکر میکند!