خبرورزشی/ آرتین زهرابی؛ مصاحبه چند روز قبل رئیس فدراسیون فوتبال که از مناعت طبع سرمربی خارجی سرمربی تیم ملی اظهار شرمندگی می کرد، مایه دلخوشی و مسرت ما نشد.
از این بابت هیچ به خود غره نشدیم که عجب مربی گشاده دستی نصیبمان شده و چقدر می توانیم به خود ببالیم ویلموتس پول نمی گیرد اما در عوض غر و لند هم نمی کند!
ما تصور می کنیم در دنیای فوتبال حرفه ای این تعارفات مرسوم بیشتر شبیه یاوه گویی است. مربی خارجی را به ایران آورده ایم تا بر اساس آنچه در قراردادش منعقد شده پولش را بدهیم. متقابلا هر چیزی که از او خواسته ایم هم باید مو به مو اجرا شود.
امروز دوباره خبر رسید فدراسیون فوتبال در پرداخت پول به ویلموتس قبل از سفر کارون تیم ملی به هنگ گنگ ناکام بوده است. با این که شرایط تحریم ها را درک می کنیم و از چالش های پیش رو با خبریم اما با این همه، ما یک تعهد سازمانی و قراردادی با آقای ویلموتس داریم که با احساس شرم و خجالت و مناعد طبع، رفع و رجوع نمی شود.
این که ما تحریم هستیم هیچ ربطی به ویلموتس ندارد و قرار نیست او تا آخرین روز قراردادش، همان طور که رئیس فدراسیون فوتبال می گوید مناعت طبع داشته باشد و دم به ساعت ما را شرمنده این اخلاق و مرامش کند!
این حرف ها در فوتبال حرفه ای جهان قابل تعریف و آنالیز نیست. از هر راهی شده باید به فکر پرداخت حق و حقوق آقای ویلموتس باشیم تا در ازای کاری که او برای تیم ملی انجام می دهد، بتوانیم درباره انتظاراتی که از سرمربی تیم ملی داریم بحث کنیم.
با شرمندگی از نجابت ویلموتس و ابرو کشیدن و سر خم کردن مقابل او، در واقع به نوعی کرنش متظاهرانه یا اجباری تن داده ایم که شایسته هیچ کس نیست. از این احساس شرم بعید می دانیم کسی لذت ببرد.
از این بابت هیچ به خود غره نشدیم که عجب مربی گشاده دستی نصیبمان شده و چقدر می توانیم به خود ببالیم ویلموتس پول نمی گیرد اما در عوض غر و لند هم نمی کند!
ما تصور می کنیم در دنیای فوتبال حرفه ای این تعارفات مرسوم بیشتر شبیه یاوه گویی است. مربی خارجی را به ایران آورده ایم تا بر اساس آنچه در قراردادش منعقد شده پولش را بدهیم. متقابلا هر چیزی که از او خواسته ایم هم باید مو به مو اجرا شود.
امروز دوباره خبر رسید فدراسیون فوتبال در پرداخت پول به ویلموتس قبل از سفر کارون تیم ملی به هنگ گنگ ناکام بوده است. با این که شرایط تحریم ها را درک می کنیم و از چالش های پیش رو با خبریم اما با این همه، ما یک تعهد سازمانی و قراردادی با آقای ویلموتس داریم که با احساس شرم و خجالت و مناعد طبع، رفع و رجوع نمی شود.
این که ما تحریم هستیم هیچ ربطی به ویلموتس ندارد و قرار نیست او تا آخرین روز قراردادش، همان طور که رئیس فدراسیون فوتبال می گوید مناعت طبع داشته باشد و دم به ساعت ما را شرمنده این اخلاق و مرامش کند!
این حرف ها در فوتبال حرفه ای جهان قابل تعریف و آنالیز نیست. از هر راهی شده باید به فکر پرداخت حق و حقوق آقای ویلموتس باشیم تا در ازای کاری که او برای تیم ملی انجام می دهد، بتوانیم درباره انتظاراتی که از سرمربی تیم ملی داریم بحث کنیم.
با شرمندگی از نجابت ویلموتس و ابرو کشیدن و سر خم کردن مقابل او، در واقع به نوعی کرنش متظاهرانه یا اجباری تن داده ایم که شایسته هیچ کس نیست. از این احساس شرم بعید می دانیم کسی لذت ببرد.
