خبرورزشی/ فرهاد اشراقی؛ یکسری مدیر باشگاه داریم که تمام هم و غم خود را میگذارند و شبانه روز تلاش میکنند تا بدترین انتخاب ممکن را انجام بدهند. یعنی اگر تیم را به ترامپ روانی بدهی اینقدر نابود نمیشود که به بعضی از مدیران بدهی. طرف میگردد ببیند کدام مربی در تمام سالهای گذشته بدترین نتایج را گرفته و درست همان مربی را میآورد! آن دیگری کلی میگردد تا ببیند کدام مربی بیکار است و هیچ جا به او تیم نمیدهند! خلاصه قضیه دو حالت دارد یا آقای مدیر خیلی احمق است و یا عاشق دلالهای اطراف مربی است. یعنی میرود سراغ دلالی که بیشترین درصد را به او میدهد. این قبیل مدیران خیلی شیک و مجلسی جیب مبارک را به تیمشان ترجیح میدهند. حالا سؤال اینجاست که وقتی دل شخص آقای مدیر به حال تیمش نمیسوزد پس دل چه کسی باید بسوزد؟ مدیری که یک مربی کاملاً شکست خورده را برای تیمش میآورد کجا جواب پس میدهد؟ در بسیاری از تیمهای اروپایی رئیس باشگاه با رأی هوادارانِ رسمی انتخاب میشود مثل رئال و بارسا که بزرگترین تیمهای دنیا محسوب میشوند و هوادار به معنای واقعی کلمه روی انتخاب رئیس باشگاه و سرمربی و... دخالت دارد. اینجا، اما همه چیز در حدی فراتر از شعار است و آقای مدیرعامل فقط زبانش را میچرخاند و در هر مصاحبه صدبار میگوید «هواداران عزیز»! البته خوشبختانه چند سالی هست که دست این قبیل مدیران به لطف فضای مجازی برای هواداران رو شده است. یک زمانی تا حرف دل مردم را که مینوشتی از روزنامه یا سایت شکایت میکردند و رسانهها هم مجبور میشدند چیزی ننویسند، اما حالا در فضای مجازی که البته آفتهای خاص خود را دارد، چیزهایی مینویسند که مردم بلافاصله جلوی در وزارت و باشگاه تحصن میکنند و... این طوری شاید مدیرانی که صبح تا شب دنبال شکایت بودند قدر رسانهها را بیشتر بدانند.
۰
زمان مطالعه: ۱ دقیقه
آقای مدیرعامل در هر مصاحبه صدبار میگوید «هواداران عزیز»! البته خوشبختانه چند سالی هست که دست این قبیل مدیران به لطف فضای مجازی برای هواداران رو شده است.