نظرسنجی

ارزیابی شما از تغییراتی که تاکنون قلعه‌نویی در سیستم تیم ملی داده؟
۰
زمان مطالعه: ۱ دقیقه

هیچ چیز برای مردم فوتبال‌دوست جای تماشا کردن بازی در ورزشگاه را نمی‌گیرد، مخصوصاً اگر این ورزشگاه جلوه خاصی داشته باشد.

فوتبال جهان » جهانخبرورزشی/ شهراد باغستانی؛ وقتی صحبت از فوتبال و به طور کلی ورزش می‌شود، هیچ چیز نمی‌تواند با لذت تماشا کردن یک رویداد به صورت زنده و در ورزشگاه برابری کند. در روزهایی که با شیوع ویروس کرونا، فوتبال دچار وقفه شده، بسیاری از هواداران فوتبال و ورزش‌های دیگر، صبرشان برای بازگشت به ورزشگاه‌ها لبریز شده است. از نوکمپ و سن‌سیرو و سانتیاگو برنابئو تا اولدترافورد و آنفیلد. همه ورزشگاه‌ها منتظر حضور دوباره هواداران هستند. اما فقط این ورزشگاه‌های معروف نیستند که می‌تواند مردم را هیجانی کند و ورزشگاه‌هایی هم در دنیا هستند که ویژگی‌های چشمگیری دارند. نشریه «دیلی‌میل» چند ورزشگاه خاص دنیا که کمتر از آن‌ها شنیده‌اید را معرفی کرده است.

ورزشگاه میشیگان (آمریکا)

گنجایش: 107601 نفر

ورزشگاه میشیگان به «خانه بزرگ» معروف است که سومین ورزشگاه بزرگ جهان به شمار می‌رود. ورزشگاهی متعلق به تیم فوتبال آمریکایی دانشگاه میشیگان، ملقب به «گرگینه‌ها». این ورزشگاه که بیشتر مورد استفاده مسابقات دانشجویی است، بعضاً میزبان تیم‌های بزرگ فوتبال هم بوده. در این ورزشگاه 107601 نفر به صورت نشسته می‌توانند به تماشای مسابقات بنشینند. منچستریونایتد، رئال‌مادرید و بارسلونا در یک دهه گذشته در این ورزشگاه بازی کرده‌اند.

ورزشگاه ملی کائوشینگ (تایوان)

گنجایش: 55 هزار نفر

ورزشگاه ملی تایوان از این نظر مهم است که معمارش «تویو ایتو» برای آن برنده جایزه معماری «پریتزکر» شده. این ورزشگاه بین ورزشگاه‌های بزرگ جهان نیست، اما از خیره‌کننده‌ترین‌ها است. ساختار نیمه‌مارپیچ ورزشگاه که از انتهای زمین شروع می‌شود خاص است. ورزشگاه کائوشینگ اولین ورزشگاه جهان است که کاملاً از انرژی خورشیدی استفاده می‌کند. این ورزشگاه چند منظوره ابتدا برای بازی‌های جهانی 2009 ساخته شده بود و حالا به طور مرتب شاهد حضور هزاران نفر از مردم تایوان برای مشاهده مسابقات فوتبال است. تیم ملی تایوان و تیم باشگاهی تای‌پاور از این ورزشگاه استفاده می‌کنند.

ورزشگاه سالت‌لیک (هند)

گنجایش: 85000 نفر

این ورزشگاه سال 1984 ساخته و سال 2011 نوسازی شد. ورزشگاه سالت‌لیک می‌تواند 120 هزار نفر در خودش جا دهد. بزرگ‌ترین ورزشگاه هند، دومین ورزشگاه بزرگ جهان به شمار می‌رود. سال 1991 دیدار بین تیم‌های موهون باگان و ایست بنگال در جام فدراسیون هند، با استقبال 137 هزار نفری مردم همراه شد. این ورزشگاه میزبان فینال جام‌جهانی 2017 زیر 17 سال بود، دیداری بین انگلیس و اسپانیا که نوجوانان سه‌شیر 5 بر 2 بردند. از این ورزشگاه واقع در کلکته، علاوه بر تیم ملی هند، باشگاه‌های موهون باگان، ایست بنگال، محمدان و اتلتیکو هم استفاده می‌کنند.

ورزشگاه آستکا (مکزیک)

گنجایش: 87523 نفر

ورزشگاه خانگی تیم کروس‌آسول و تیم ملی مکزیک یکی از ورزشگاه‌های شناخته‌شده در این لیست است. این اولین ورزشگاهی است که میزبان دو فینال جام‌جهانی در سال‌های 1970 و 1986 بوده. آستکا همچنین میزبان یکی از معروف‌ترین مسابقات تاریخ فوتبال بین آرژانتین و انگلیس بوده. همان دیدار جام‌جهانی 1986 که مارادونا گل «دست‌خدا» را در آن زد. این ورزشگاه سال 1961 تأسیس شد و از آن پس 4 مرتبه بازسازی شده. آستکا گنجایش 87523 نفر را به صورت رسمی دارد.

ورزشگاه المپیک گواندونگ (چین)

گنجایش: 80012 نفر

پس از 2 سال ساخت‌وساز، ورزشگاه المپیک گواندونگ سپتامبر 2001 درهای خودش را به روی مردم باز کرد تا بزرگ‌ترین ورزشگاه چین شود. این ورزشگاه چندمنظوره که عمدتاً برای فوتبال استفاده می‌شود و میزبان مسابقات آسیایی 2010 بوده، ابتدا قرار بود میزبان بازی‌های المپیک 2008 باشد. با این حال تصمیم گرفته شد ورزشگاه ملی پکن معروف به «آشیانه پرنده» جایگزین ورزشگاه گواندونگ شود. منچستریونایتد و چلسی در سال‌های 2007 و 2008 در این ورزشگاه مقابل تیم گوانگژو فارماکئوتیکال که الان همان تیم گوانگژو اورگراند است، قرار گرفتند.

ورزشگاه گلورا بونگ کارنو (اندونزی)

گنجایش: 77193 نفر

ورزشگاهی در جاکارتا، پایتخت اندونزی. ورزشگاه گلورا بونگ کارنو که سال 1962 تأسیس شد، سومین ورزشگاه بزرگ در قاره آسیا است. نام آن هم از اولین رئیس‌جمهوری اندونزی، «سوکارنو» برگرفته شده. این ورزشگاه که 77193 نفر گنجایش دارد، میزبان بازی‌های آسیایی 1962 بود. در زمین این ورزشگاه سال 1973 محمدعلی کلی با رودی لوبرس مبارزه کرد. نبردی بین دو بوکسور معروف که در نهایت پس از 12 راند تصمیم گرفته شد بدون برنده خاتمه پیدا کند.

ورزشگاه ملی بوکیت جیل (مالزی)

گنجایش: 87411 نفر

ورزشگاه ملی مالزی با 87411 نفر گنجایش، هشتمین ورزشگاه جهان از این نظر به حساب می‌آید، در حالی که بزرگ‌ترین ورزشگاه در جنوب شرق آسیا است. تیم ملی مالزی، تنها تیمی است که در این ورزشگاه بزرگ مسابقه می‌دهد. رقابت‌های فوتبال مهم در این کشور مثل جام‌حذفی، مالزی‌کاپ یا همان جام‌اتحادیه و مسابقات ورزشی خاص هم در ورزشگاه بوکیت جیل برگزار می‌شود. این ورزشگاه پس از حدود 3 سال ساخت‌وساز، سال 1998 تأسیس شده است.

ورزشگاه اولِ مِی رونگاردو (کره‌شمالی)

گنجایش: 150000 نفر

بزرگ‌ترین ورزشگاه فوتبال جهان، ورزشگاه رونگاردو در پیونگ‌یانگ پایتخت کره‌شمالی است. این ورزشگاه که با نام ورزشگاه «روزِ مِی» هم شناخته می‌شود به نوعی ساخته شده که تا 150 هزار نفر را در خودش جا می‌دهد. ورزشگاهی که خانه تیم ملی کره‌شمالی است. البته باشگاه 25 آوریل هم از آن استفاده می‌کند. در کنار رویدادهای فوتبالی و ورزشی، ورزشگاهی که دارای سقفی پرپیچ‌وخم و شبیه به شکوفه ماگنولیا است، میزبان نمایش‌ها و رژه‌هایی هم هست که که در آن‌ها «کیم جونگ اون» رهبر کره‌شمالی حضور دارد.

وب‌گردی و دیدنی‌های ورزش

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرسنجی

ارزیابی شما از تغییراتی که تاکنون قلعه‌نویی در سیستم تیم ملی داده؟

پربازدید امروز

آخرین خبرها

منهای ورزش

بازرگانی