خبرورزشی/ فرخ حسابی؛ فقط عاشقان فوتبال نیستند که بابت شروع مجدد فوتبال و به‌طور ویژه بوندس‌لیگا خوشحال هستند. لیگ آلمان به عنوان اولین لیگ اروپایی که حیات مجدد پیدا می‌کند، راهی تازه را پیش‌روی ورزش جهان قرار داده است اما آیا همه می‌توانند این مسیر را دنبال کنند؟
چه به معنی به خطر انداختن سلامت عمومی باشد و چه به معنی بالا بردن روحیه عمومی که در اثر شیوع ویروس کرونا با افتی فاحش روبه‌رو شده است، در هر صورت شروع رقابت‌های فوتبال در آلمان، اتفاق خوبی است. اگر همه‌چیز خوب پیش برود به این معنی است که اوضاع در مسیر بازگشت به شرایط طبیعی خود است اما اینکه همه چیز خوب پیش برود چیزی شبیه غیرممکن است. هر روز شاید با یک مشکل جدید و یک طرح جدید روبه‌رو شود. ممکن است بحران‌هایی در راه باشد و سؤال مهم این است که این بحران‌ها تا چه حد می‌تواند جدی باشد.
فوتبال برمی‌گردد و در حالی که بسیاری از آنهایی که فوتبال را بازی یا اداره می‌کنند دل‌شان می‌خواهد که این ورزش به روال عادی خود برگردد اما شکی وجود ندارد که دلیل اصلی که ما از امروز می‌توانیم بازی‌هایی مثل بوروسیا دورتموند مقابل شالکه یا هوفنهایم مقابل هرتابرلین را ببینیم، پول است و بس.
از یک جهت، این نگاه کاملاً منطقی است چراکه شاید دوسوم باشگاه‌های دسته اول و دوم آلمان در صورت ادامه نیافتن بازی‌ها ممکن است با خطر ورشکستگی روبه‌رو شوند. این یعنی از دست رفتن شغل‌های بسیار که فقط به بازیکنان مربوط نمی‌شود بلکه اعضای تیم‌ها، کارمندان ورزشگاه‌ها، نگهبان‌ها، آشپزها، بلیت‌فروش‌ها و خیلی‌های دیگر را نیز در بر می‌گیرد.
فوتبال قطعاً تنها تجارت و صنعتی نیست که به دنبال بازگشت درآمدهای خود است اما اتکای بیش از حدی که این ورزش در سال‌های اخیر به درآمدهای ناشی از حق پخش تلویزیونی پیدا کرده در این مدت به‌طور واضح خود را نشان داده و این می‌تواند یک درس مهم برای فوتبال باشد. مثل بسیاری از کشورهای دیگر صاحب فوتبال در اروپا، شیوع بیماری پاندمی کرونا نشان داد تا چه حد تیم‌های برتر فوتبال به درآمدهای حق پخش وابسته هستند و اینکه این درآمد به تنهایی از درآمدهایی مثل بلیت‌فروشی، تبلیغات و دیگر راه‌های درآمدی در رده بالاتری قرار می‌گیرد. اگر این شیر آب یعنی درآمدهای تلویزیونی بسته شود، بسیاری از باشگاه‌ها حیات خود را از دست می‌دهند.
کارل هاینتس رومنیگه مدیر بایرن‌مونیخ از اینکه لیگ آلمان شروع می‌شود خوشحال است: «اگر بوندس‌لیگا تنها لیگی باشد که در دنیا پخش می‌شود در این صورت فکر می‌کنم ما می‌توانیم میلیاردها مخاطب در سراسر جهان داشته باشیم.» او از جنبه مالی به قضیه نگاه می‌کند و کمی هم جاه‌طلبانه. او می‌گوید این اتفاق فقط تبلیغ فوتبال آلمان نیست بلکه می‌تواند چهره‌های خوب را از کشور آلمان و همچنین سیاست‌های این کشور در زمینه مبارزه با بیماری نشان دهد و همه اینها نکات مثبتی است: «وقتی من جوان بودم عبارت Made in Germany یا ساخت آلمان، یک اعتبار جهانی برای ما بود. در سال‌های اخیر این موضوع کمرنگ شده است. شروع مجدد بوندس‌لیگا نشان می‌دهد Made in Germany همچنان نماد کیفیت است.»
البته که رومنیگه کمی بیش از حد ملی‌گرایانه و وطن‌پرستانه حرف می‌زند آن‌هم در حالی که هنوز چیزی شکل کامل به خودش نگرفته و اشکالات این کار مشخص نشده است اما در کلام او یک حقیقت وجود دارد. اینکه آلمان از همه زودتر توانسته فوتبال خود را شروع کند به این خاطر است که این کشور به‌طور کلی بهتر از بسیاری از کشورها در زمینه مبارزه با کرونا عمل کرد. به همین دلیل باید از آلمان و از بوندس‌لیگا تشکر کنیم بابت اتفاق خوبی که رقم زد. مرسی آلمان، مرسی بوندس‌لیگا و سلام فوتبال.
