خبرورزشی/ آرتین زهرابی؛ پس از جام ملتهای آسیا که سال 2019 در کشور امارات برگزار شد، کارلوس کیروش که 8 سال سرمربی تیم ملی ایران بود بدون مراسم بدرقه از کشورمان رفت.
با رفتن کیروش قرار بود برگهای زرین تازهای به دفترچه خاطرات فوتبال ایران با حضور مارک ویلموتس اضافه شود اما امروز که همهچیز مشخص و حقایق بر ملا شد، مرتضی محصص رئیس کمیته فنی فدراسیون فوتبال میگوید ویلموتس بدون نظر و مشورت اعضای کمیته فنی به عنوان سرمربی تیم ملی ایران انتخاب شد.
***
اینکه محصص زیر بار مسئولیت انتخاب ویلموتس نمیرود یک امر طبیعی است؛ چون در اینجا کسی برای آدمهای بازنده تره خرد نمیکند و بیتردید پای کسی که نتیجه نگرفته و شکست خورده هم نمیایستد. با این همه ویلموتس چه توسط کمیته فنی چه رأسا با نظر رئیس وقت فدراسیون فوتبال انتخاب شده باشد، گزینه مطلوب و مورد قبول فدراسیون بود اما از آنجا که حافظه تاریخی ما ضعیف است همه چیز به سادگی فراموش شد...
ویلموتس قرار بود فوتبال ساکن، دفاعی و ترسوی تیم کیروش را هجومی کند.
ویلموتس با آن همه گل که وارد دروزاه کامبوج شد، قرار بود برای همیشه کارنامه ضعیف کیروش را در تاریخ فوتبال ایران مخدوش کند.
با حضور ویلموتس قرار بود تیمهای ملی کشورمان در تمام ردههای سنی زیر سایه بلند سرمربی بلژیکی خنک شوند و نفس راحتی بکشند.
با آمدن ویلموتس، قرار بود با یک تیر چند نشان بزنیم؛ نخست اینکه مربی بهتری از کیروش به ایران بیاوریم، در ضمن قرارداد فوقالعادهتر و ارزانی با او منعقد کنیم اما از آنجا حقایق خیلی زود در فوتبال ایران روشن میشود متوجه شدیم دستمزد، حقوق و پاداشهای ویلموتس بسیار بیشتر از کیروش و دستیارانش بود.
به لحاظ نتیجهگیری هم قرار نبود با ویلموتس به بحرین و عراق ببازیم چون پیشتر گفته میشد ما به سادگی میتوانیم قهرمان جام ملتهای آسیا شویم و در جمع 8 تیم برتر جام جهانی قرار بگیریم!
خلاصه این که در شرایط فعلی هیچکس حاضر نیست مسئولیت حضور ویلموتس را با این شکایت تاریخی و نتایج مفتضحانهای که در انتخابی جام جهانی 2022 رقم خورد گردن بگیرد. در نهایت هم به این نتیجه میرسیم که در آمدن مارک ویلموتس، فدراسیون فوتبال مقصر نبود بلکه ما، شما و همه آنهایی که مسئولیتی در آنجا نداریم این مربی را آوردیم و حالا باید تقاص این انتخاب را هم خودمان پس بدهیم؛ جلالخالق!