خبرورزشی/ فرهاد اشراقی؛ همه بازیکنان ایرانی مثل مهدوی‌کیا و هاشمیان و... نمی‌توانند ۱۰، ۱۱ سال در فوتبال آلمان دوام بیاورند. همه بازیکنان ایرانی نمی‌توانند مثل جهانبخش در فوتبال سخت و سنگین انگلیس بمانند. همه بازیکنان ایرانی استعداد مجتبی جباری و محرم نویدکیا و علی کریمی را ندارند که میلیارد‌ها تومان بی‌ارزند. همه فوتبالیست‌های ایرانی که نه، هیچ فوتبالیستی پشتکار علی دایی را ندارد که حتی مقابل مالدیو هم مثل بازی با کره و عربستان و... انگیزه داشته باشد.
در بازی شنبه‌شب استقلال و پاختاکور یک بار دیگر ثابت شد بازیکن ایرانی ظرفیت فکری قرارداد‌های ۷، ۸ میلیاردی را ندارد. بازیکنی که یک میلیارد هم نمی‌ارزید امسال ۸ میلیارد قرارداد بسته و آن مدلی مقابل پاختاکور ازبکستان بازی می‌کند؛ ازبکستانی که زمان کی‌روش چپ و راست حتی در خانه‌اش به ما می‌باخت.
استقلال مقابل پاختاکور هم چوب داوری را خورد و هم چوب ضعف مدیریتی و عملکرد ضعیف بازیکنانش را. حتی مجید نامجومطلق هم نشان داد که مربی بازی‌های بزرگ نیست و شاید بهتر باشد همچنان به دستیاری در استقلال فکر کند. استقلال البته چوب پنجره‌های بسته‌اش را هم خورد. شاید اگر رشید مظاهری توی دروازه بود و وریا و میلیچ هم بازی می‌کردند اتفاقات بهتری رخ می‌داد. شاید اگر داور آن پنالتی را می‌گرفت... این‌ها همه البته اگر و اماست؛ آنچه اگر و، اما و شاید ندارد ضعف مدیریتی است که نه زمان مذاکره با استراماچونی و الکس نوری را بلد بود و نه حتی توانست این مذاکرات را پنهان کند! استقلال در تمام سال‌هایی که پرسپولیس قهرمان شد از خودش خورد، از ضعف مدیرانی که شفر را آوردند و پولش را ندادند، از ضعف مدیرانی که تیام و جپاروف را پر دادند و نتوانستند استراماچونی که هیچ حتی فرهاد مجیدی را حفظ کنند! از ضعف مدیرانی که بدون اجازه وزیر آب هم نمی‌خوردند، اما یک بار هم که خوردند، با استراماچونی مذاکره کردند تا مجیدی قهر کند! صدالبته مجیدی هم اگر بود استقلال به این پاختاکور می‌باخت، اما بدبختی استقلال این است که «بازیکن‌سالاری» و ایجنت‌سالاری حرف اول و آخر را در این باشگاه می‌زند نه اصول مدیریتی و منطق تیمداری!
