خبرورزشی/ آرتین زهرابی؛ کافی است صبح‌ها یک سر کوتاه به سایت های خبری بزنیم و بخش‌های مختلف اخبار ورزشی را مرور کنیم؛ باور کنید محال است روزی چند مصاحبه ناب از ملی‌پوشان ایران درباره خصائل اخلاقی بارز دراگان اسکوچیچ، برنامه‌ها و آنالیزهای ویژه این مربی و عالی بودنش در تمام زمینه‌ها را نبینیم و نخوانیم.
گاهی وقت‌ها که این مصاحبه‌ها مدام تکرار می‌شوند (و حتی به تکرار مکرارت می‌رسند) با خود می‌گوییم این سوپرمن فوتبال ایران تا حالا کجا بود و چرا ما تا الان از او غافل بودیم؟ بازیکنان داخلی، ستاره‌های امروزی و حتی لژیونرها، عملکرد اسکوچیچ را تحسین می‌کنند و همگی با جمله‌بندی‌ها و تیترهای یکسانی که این مطالب را تزئین بخش خود می‌کنند، از سرمربی جدید تیم ملی سخن می‌گویند. انگار اسکوچیچ همان زیدان و مورینیویی است که پیشتر به اهالی فوتبال وعده داده می‌شد با حضورشان دوباره در فوتبال آسیا طلوع می‌کنیم! تو گویی با یک بازی دوستانه مقابل ازبکستان، مربی کرواتی را کشف کردیم که گمشده اصلی فوتبال ایران بود.
در این که همه باید از تیم ملی کشورمان حمایت کنیم هیچ شک و تردیدی وجود ندارد اما انصافا نه به آن هجمه‌های بی‌رحمانه‌ای که در مورد مربیان قبلی صورت می‌گرفت، نه به این تاخت و تازها و ویراژهای خبری که برای اسکوچیچ می‌شود؛ اصلا مانده‌ایم وقتی خود اسکوچیچ که در کشور خودش سالهاست تیم ندارد، چطور بعضی‌ها را به باور رسانده که شاه ماهی مربیان جهان را این بار تور کرده‌ایم؟
یادتان نمی‌رود که آقایان همین ادعاها را درباره ویلموتس مطرح می‌کردند و از او غول چراغ جادو ساخته بودند که هر اتفاق غیرممکنی را قرار بود در فوتبال ایران رقم بزند؟ هر اتفاق غیرممکنی مثل زمین زدن تیم ملی در دو بازی حساس که نفس‌های ما را برای صعود به جام جهانی به شمارش انداخت! این سکوت سنگین را نبینید و قضاوت نکنید؛ چرا که نمی‌گذریم از آنهایی که این شرایط بغرنج را برای فوتبال ما رقم زدند و نمی‌بخشیم افرادی که اینک بدون مسئولیت‌پذیری و محاسبه عواقب هر اتفاقی در آینده، شروع به ستایش‌های بی‌حاصل کرده‌اند.
این تعریف و تحسین‌های امروزی سرجای خودش و نوش جان سرمربی تیم ملی؛ اما یادمان نخواهد رفت که ما دو بازی سرنوشت ساز مقابل عراق و بحرین داریم که در هر دو دیدار باید پیروز شویم؛ ماموریت اسکوچیچ همین است که هست. او خوب باشد یا بد باید ماموریتش را انجام بدهد و جز این از او و ملی‌پوشان هیچ توقعی نیست.
