خبرورزشی/ فرهاد اشراقی؛ دیروز منصوریان گفت ۳ بازیکن را می‌خواستیم که روی هم ۳۰ میلیارد می‌خواستند! خب فکر می‌کنید این سه نفر که به تراکتور نرفتند سر از یوونتوس درآوردند؟ نه خیر آنها در تیم سابق خود ماندند و ۲، ۳ میلیارد بیشتر گرفتند. به همین راحتی و به همین خوشگلی.
البته این همه داستان نیست. دلالی که در تیمی پرطرفدار ۵، ۶ بازیکن دارد، در هیئت مدیره تیم رقیب هم یک آشنای پولدار دارد و کاملاً با او هماهنگ است. او به واسطه همین هماهنگی ۳ هفته است که دارد قیمت یک بازیکن را بالا می‌برد و تا لحظه نگارش این مطلب قیمت او به ۸/۵ میلیارد تومان رسیده است. این پول هم حاصل هماهنگی بی‌نظیر آقای دلال با عضو هیئت مدیره تیم حریف است. حالا از این به بعد دو حالت دارد. یا طرف به تیم مقابل می‌رود که خب ۸/۵ میلیارد می‌گیرد (همان طور که می‌دانید پول علف خرس است) و یا در تیم سابقش می‌ماند و به واسطه همین بازارگرمی‌ها قرارداد ۲ میلیاردی‌اش حداقل ۵ میلیارد می‌شود. در واقع در حالت بدبینانه هم آقای بازیکن و دلال عزیز به واسطه محبت مدیر تیم مقابل (که بعداً جبران می‌شود) ۳ میلیارد سود میکنند. شما در بازار آهن و گوشت و تخم‌مرغ هم حداقل به این راحتی در عرض چند روز ۳ میلیارد سود نمی‌کنید. بندگان خدایی که در آن بازارها مشغول شغل شریف دلالی هستند حداقل یک زحمتی می‌کشند و عرقی می‌ریزند اما در فوتبال با ۲ تلفن و هماهنگی با مدیر حریف و نهایتاً خرید چند سایت و کانال و روزنامه، تا دل‌تان بخواهد از این سه میلیاردها به جیب می‌زنند و به لوزالمعده من و شما می‌خندند.
