خبرورزشی/ علی جوادی؛ نوید مظفری گفت «عملکرد داوریها رضایتبخش نیست اما کاری برایشان نکردیم که توقعی داشته باشیم». فوتبال ما حقایق پیدا و پنهانی دارد که بیشترشان تلخ و گزنده هستند؛ اما این حرفها تلخترین بخش فوتبال ماست. روزی که به بهترین و پرافتخارترین داور فوتبال ما گفتند آقاقلدره و مسئولان به روی خودشان نیاوردند، روزی که به داوران ما گفتند بیشرف و مسئولان خودشان را به خواب زدند چون یارای برخورد با خاطیان را نداشتند، باید هم پیشبینی چنین روزی را میکردیم.
حقیقت تلخ داوران ما این است که آنها را در برابر امواج خطرناک دلالی و لمپنیسم و فساد تنها میگذاریم و توقع داریم تنهایی از دل توفان زنده بیرون بیایند. حقوقشان را کم آن هم با تأخیر فراوان میدهیم، آن وقت توقع داریم در برابر پیشنهادهای نجومی اغوا نشوند. سالها قبل دکتر سیار از سیب گندیدهای گفت که جعبه سیبهای سالم را در خطر قرار داده بود. کسی از آن سیب گندیده خبر دارد؟ و میداند عاقبت آن سیبهای سالم چه شد؟
حقیقت تلخ فوتبال ما این است که پول سلامت داوران و همه عناصر سالم فوتبال را نمیدهیم و آن را زیر چرخهای بیرحم زندگی نابود میکنیم و بعد از خود میپرسیم چرا اوضاع فوتبال ما این گونه شد؟ آنها که دستی بر آتش دارند این گونه میخواهند که اگر نمیخواستند قدمی برای اصلاح امور برمیداشتند.
آقایان، داوری را همین گونه میخواهند؛ بیمار و ناتوان. انگشت اتهام باید به سمتی دیگر نشانه برود.