خبرورزشی/ لژیونرها؛ علی قربانی، مهاجم فصل گذشته سپاهان بعد از جدایی از این تیم، راهی فوتبال آذربایجان شد تا به عضویت باشگاه سومقاییت درآید. عجیبترین تصمیم قربانی اما بازیکردن در تیم ملی آذربایجان بود. قربانی که موقعیت ایدهآلی برای حضور در تیم ملی ایران نداشت، در نهایت تصمیم گرفت پیراهن تیم ملی فوتبال آذربایجان را بر تن کند. او تأکید میکند که نمیتواند هیچ صحبتی در این زمینه داشته باشد ولی درخصوص حضور در فوتبال آذربایجان و دورانی که در استقلال و سپاهان پشتسر گذاشته گفت و گویی داشته که در زیر میخوانید:
*من قبل از حضور در آذربایجان از سطح فوتبال این کشور شناختی نداشتم ولی وقتی به اینجا آمدم، در مجموع نگاهم به کشور و فوتبال آذربایجان عوض شد؛ چه از لحاظ فوتبالی و چه از لحاظ امکانات که در شرایط بسیار بهتری نسبت به خیلی از تیمهای ایرانی هستند. تیمهای آذربایجانی در لیگ قهرمانان و لیگ اروپا بازی کردهاند.
*اینکه شما میگویید وقتی بازیکنی تیم پیدا نمیکند به فوتبال آذربایجان میرود، اصلا ذهنیت درستی نیست. من با سپاهان یک فصل دیگر قرارداد داشتم و میتوانستم در این تیم بمانم، در ضمن حتی اگر هم نمیماندم از تیمهای دیگر هم پیشنهادهای جدی و قطعی داشتم.
*از نظر من لیگ اینجا با دید بهتری دنبال میشود و اینجا فوتبالیستها بهتر میتوانند خودشان را نشان دهند. اینجا اگر بازیکنی در سطح خوب فوتبال بازی کند و درجه یک باشد، کشورهای پیشرفتهتر به او پیشنهاد میدهند.
*راستش را بخواهید به این موضوع فکر نکردم که به ایران برگردم و دوست دارم در خارج از ایران بازی کنم. امیدوارم تا پایان فصل عملکرد خوبی داشته باشم و به تعداد گلهایم اضافه کنم تا در فصل آینده شانس حضور در تیمهای قویتر و لیگهای معتبرتر را داشته باشم. من سابقه بازی در لیگ اسلواکی را هم دارم و در لیگ اروپا هم گل زدهام. حالا هم هدفم این است به تیمهای قویتر بروم.
*من ۲ فصل در استقلال بودم. سال اول شرایط خیلی خوبی داشتم و در اکثر بازیها بهعنوان مهاجم یا وینگر بازی میکردم و گلهای خوبی هم برای استقلال زدم. تقریبا میتوان گفت جدا از ابتدای فصل، نتایج خوبی گرفتیم و در نهایت هم در رتبه دوم قرار گرفتیم. در سال دوم ما تغییرات زیادی داشتیم و مشکلات مدیریتی هم وجود داشت، تیم ما از لحاظ سبک بازی و گلزنی به مشکل خورد و بچهها هم هماهنگ نبودند. تیم هم خوب گل نمیزد و تمام فشارها روی مهاجمان ازجمله خودم بود، آن زمان فشار زیادی روی من وجود داشت و این باعث شد نتوانم آنطور که خودم میخواهم، بازی کنم. البته در هر ۳جام گل زدم، پاس گل دادم و خوب بازی کردم. من در این ۲ سال ۱۷ یا ۱۸گل زدم ولی این گلها اصلا به چشم نیامد و دلیلش را نمیدانم. مطمئن باشید اگر یک مهاجم خارجی جای من بود، طور دیگری به او نگاه میشد.
*بزرگترین مهاجمان دنیا هم ممکن است موقعیت خراب کنند. اگر اتفاقی توسط من رقم میخورد، توسط فضای مجازی چندین برابر دیده میشد! در مجموع من از عملکردم در استقلال راضی بودم.