خبرورزشی/ لیگ برتر ایران؛ اول اینکه بازی، بازی خوبی از آب درآمد. برخلاف پیش‌بینی‌ها دربی هم پرگل شد و هم تقریباً هیجان‌انگیز و تماشایی از آب درآمد. هر سه دربی آخر ۲-۲ مساوی شده و گل اول را هم استقلال زده است.

استقلال عالی شروع کرد ولی هیچ‌کس نفهمید چرا فکری ناگهان تصمیم گرفت نیمه دوم را با ۳ مهاجم شروع کند؟! واقعاً چه نیازی به این کار بود؟ پرسپولیس با استفاده از اشتباهات کادر فنی و بعداً مدافعان استقلال، ۲۵ دقیقه اول نیمه دوم عالی بازی کرد و همان‌جا می‌توانست ۴ بر یک هم پیش بیفتد اما توپی که نوراللهی دقیقه ۶۷ خراب کرد، استقلال را در بازی نگه داشت و در نهایت این نبوغ قایدی بود که به آن صورت نعمتی را دریبل کرد و توپ را از میان پای دو پرسپولیسی عبور داد. بعید می‌دانم در فوتبال ایران به جز مهدی قایدی بازیکنی چنین توانایی‌هایی داشته باشد. حتی گل‌محمدی هم در مصاحبه تلویزیونی‌اش به هنر قایدی اشاره کرد؛ هنری که البته در استقلال به خوبی از آن استفاده نمی‌شود.

نمی‌توان ناجوانمردانه به نوراللهی تاخت. همان‌طور که در فینال آسیا نمی‌شد مهدی شیری را به خاطر آن هندی که کرد، اعدام کرد اما نتیجه فوتبال را همین اشتباهات تأثیرگذار عوض می‌کند. اگر آن هند شیری مقابل اولسان نبود، شاید - البته شاید - پرسپولیس قهرمان آسیا می‌شد و اگر نوراللهی آن فرصت طلایی دقیقه ۶۷ را گل می‌کرد، شاید پرسپولیس ۳ بر یک یا ۴ بر یک استقلال را می‌برد اما خب استقلال هم اگر در نیمه دوم برنامه‌ای نداشت، در عوض مهدی قایدی را داشت تا باز هم با هنر فردی‌اش کام استقلالی‌ها را شیرین کند. این قایدی واقعاً حیف است. بازیکنی که حتی در دقیقه ۹۳ خون به مغزش می‌رسد و آن حرکت زیبا را در محوطه جریمه انجام می‌دهد تا نتیجه مهم‌ترین بازی سال را عوض کند.