خبرورزشی/ چهره‌ها؛ روزهای تلخی را می‌گذرانیم، روزهایی که کرونا، عزیزانمان را مثل گلبرگ‌های نازک پرپر کرد بدون آنکه کاری از دستمان بربیاید تا باورمان شود در برابر اجل، ناتوان‌ترینیم.
مهرداد میناوند عزیز را که از دست دادیم، آهمان بلند شد چون باور نداشتیم کرونا آنقدر نامرد باشد که تیغ به صورت چهره‌های ناب ورزش بکشد. باوری که زود شکست و ناباورانه به خاک سرد سپردیمش. آرام که شدیم یادمان آمد علی انصاریان نازنین را روی تخت داریم اما ماجرای مهرداد هنوز هوشیارمان نکرده بود. برخی‌ها برای دیده شدن گوی سبقت را از هم ربودند فارغ از آنکه با هر خبر نادرستی، زانوهای فراوانی خم می‌شود و کمرهای بسیاری انحنا برمی‌دارد. برای ما ایرانی‌ها که همه وجودمان در احساس و عاطفه شرقی‌مان خلاصه می‌شود، خانواده اهمیتی فراوان دارد. خانواده‌ای که شاید این خبرهای ضد و نقیض، آزارش دهد و اختیارش را بگیرد.
این وسط نمی‌دانستیم از زور کرونا اشک بریزیم یا حس افرادی که دوست دارند از انبوه غم‌های خالصانه، سوء‌استفاده کرده و در این بازار خودساخته، دیده شوند.
کاش برای روح انسانی بسیاری از مردم ایران و خانواده‌هایی که امیدشان در لحظات آخر به مویی بند شده، احترام بیشتری قائل باشیم.
