خبرورزشی/ آرتین زهرابی؛ علی انصاریان پس از پایان فوتبالش، هرگز نخواست چهرهای متوسط باشد. او برای اینکه در صحنه بماند خیلی تلاش کرد. درست مثل مهرداد میناوند که نمیخواست فراموش شود.
انصاریان که امروز گفته می شود در فیلم های بازاری حضوری پیدا می کرد، نکته ای را به منتقدانش به خاطر همان طبع بلندی که داشت یادآوری نکرد؛ او از دنیای فوتبال وارد هنر شده بود. به ندرت اتفاق میافتد یکی از فوتبال در موقعیت پژمان جمشیدی قرار بگیرد اما علی دست از تلاش برنداشت و کوشش می کرد حتی در قامت یک بازیگر متفاوت در آثاری که اهمیت چندانی هم نداشت ظاهر شود.
به این عکس علی انصاریان خوب دقت کنید؛ این گریم سنگین نشان میدهد انصاریان حتی پس از فوتبال، دوست نداشت در جامعه به چهرهای منزوی و فراموش شده تبدیل شود؛ بنابراین با زحمت فراوان وارد سینما شد و همه تلاشش را کرد تا همان انصاریان دوست داشتنی باقی بماند. انصاریان فراموش نشد، چون اهل وا دادن، گوشهگیری و سکوت نبود. به وقتش از کنار گذاشتن عادل فردوسیپور در یک برنامه زنده تلویزیونی حمایت کرد. به وقتش درباره خیلی چیزها حرف زد.
این اواخر در برنامههایی که در فضای مجازی پخش میشد، هر چه دل تنگش میخواست میگفت. می گفت و می خندید و برای مردم حتی با کنایههای جالب درباره ترانههای لس آنجلسی طنازی میکرد. چهرهاش شیرین و بیانش بانمک و قاطع بود. حرفهای جدیاش هم تهاش، کلی حرف داشت.
درباره این عکس که مربوط به فیلم «دزد بانک» است و ما آن را بازنشر کردیم برای همه سوال بود که این گریم سنگین چقدر زمان میبرد؟ انصاریان در این باره گفته بود: «بیش از دو ساعت برای گریم زمان میگذاشتیم و تا به حال اینقدر گریمم سنگین نبود.»