خبرورزشی/ چهره‌ها؛ بهمن سال ۱۳۹۶ بود که حسین اوجاقی سرمربی وقت تیم ملی ووشو کشورمان به درخواست کارلوس کیروش در مقطعی چهار ماهه به عنوان دستیار در تیم ملی فوتبال ایران پیش از جام جهانی روسیه مشغول به کار شد. کارشناسان حضور او را به جهت تقویت روحیه مبارزه‌طلبی بازیکنان تفسیر کردند. قهرمان ووشو جهان، دارنده مدال طلای بازی‌های آسیایی ۲۰۰۲ بوسان و سرمربی تیم قهرمان ۲۰۱۹ جهان در چین از همکاری با کی روش و شرایط تیم ملی در آن مقطع زمانی سخن گفت:
*از چند مربی رزمی دعوت شده بود تا کیروش با آنها صحبت کند و از آنها برنامه بخواهد. بعدها از آرین قاسمی مترجم او شنیدم کیروش حتی به سر وقت حاضر شدنم در آن جلسه اول، طرز لباس پوشیدن و هم نسبت به رفتار من واکاوی و ارزیابی‌هایی داشته است.
*بازیکنان تیم ملی فوتبال برای حضور در جام جهانی آماده می‌شدند و کارلوس کیروش سعی داشت جهت مبارزه با تیم‌های پرقدرت دنیا تیم ملی فوتبال را جهت تقویت روحیه جنگندگی آماده کند.
*این انتخاب طی چهار مرحله به طول انجامید، کیروش ابتدا از من روزمه خواست و در مرحله دوم به‌صورت آزمایشی با خود او و دستیارانش خارجی‌اش کار کردم و در مرحله سوم یک تیم را در اختیارم قرار داد تا با آنها تمرین کنم و نتیجه تمرینات را ببیند که پس از رضایت کادر فنی، در مرحله چهارم وارد تیم اصلی شدم و تمرینات شروع شد.
*بعد از چند مدت و انجام مراحل گوناگون به اردوی تیم ملی فوتبال آمدم تا بازیکنان اعزامی به جام جهانی فوتبال روسیه تمرینات را انجام بدهیم. چهار ماه در کنار کادر فنی تیم ملی فوتبال برای بالا بردن روحیه بازیکنان کار کردیم.
*در روزهای آغازین تمرینات، خیلی از ملی‌پوشان از تمرینات رزمی ترس داشتند اما پس از گذشت زمان، بسیار نترس و جسورانه تمرین می‌کردند و من از کار کردن با آنان لذت می‌بردم.
*در پایان آن دوره چهار ماهه یک جلسه‌ای با حضور تمامی اعضای تیم ملی فوتبال برگزار شد و کارلوس کیروش یک لوح تقدیر و پیراهن تیم ملی فوتبال را با امضای تمامی اعضای تیم ملی فوتبال به من اهدا کرد.در آن جلسه کیروش در جمع ملی‌پوشان فوتبال، گفت؛ کسی امروز در کنار ماست که خود سرمربی یک تیم ملی است. در دورانی که بازیکن بود همیشه قهرمان بود. در دوران مربیگری هم بهترین عملکرد را داشته و تیمش امروز قهرمان جهان است.
*کیروش در این جلسه به بیان خاطره‌ای از خود پرداخت و گفت؛ وقتی که نوجوان بودم همیشه آرزو می‌کردم یک دوچرخه داشته باشم به همین منظور سخت کار کردم و با پول‌های پس‌اندازم بالاخره یک دوچرخه خریدم. آنقدر عاشق این دوچرخه بودم که حتی شب‌ها نیز آن را در اتاق خوابم قرار می‌دادم و مقابل چشمانم بود و صبح‌ها هم با دیدن آن بیدار می‌شدم. بعد از مدتی دوچرخه‌ام را دزدیدند و برای اینکه بتوانم دزد دوچرخه‌ام را پیدا کنم و او را کتک بزنم به کلاس بوکس رفتم و این ورزش را یاد گرفتم. آنجا فهمیدم خیلی خوب ضربه می‌زنم ولی نمی‌توانم خوب دفاع کنم و این روحیه تهاجمی تا به امروز همراه من است.
*به ملی‌پوشان گفتم ما هر کدام به هر طریقی یک دوچرخه دزدیده شده در زندگی خودمان داریم که می‌خواهیم آن را پس بگیریم و برای آن می‌جنگیم و برای رسیدن به این هدف تا پای جان برای آن مبارزه می‌کنیم. شما هم حالا آماده هستید تا به مصاف تیم‌های مقابل بروید.
*کیروش می‌خواست بازیکنانش نترس باشند و مثل یک سرباز در میدان جنگ از ضربات حریفان نترسند. به نظرم او یک مربی کاربلد و تمام‌عیار است و بشدت ایرانی‌ها را دوست داشت.
*کیروش نظم را در فوتبال جاری کرد و توقع از فوتبال بالا رفت. او بسیار سخت‌گیر بود. کیروش در کنار استاد و شاگردی با تمامی بازیکنان دوست و رفیق بود و همین موضوع باعث شده بود همه شاگردانش با تلاش و کوشش دستوراتش را در زمین پیاده کنند.
*مرکز PEC همان جایی بود که کیروش برای ارتقای روند آماده‌سازی تیم ملی از آن استفاده می‌کرد و بهترین تجهیزات آن در حد بزرگ‌ترین باشگاه‌های اروپایی است. او در اولین روز، این مرکز را به من نشان داد و بازدیدی به‌همراه او از این کمپ داشتم. کیروش می‌گفت؛ این مکان یکی از مدرن‌ترین مراکز فوتبال دنیاست و تیم ملی آلمان زمانی که به ایران بیاید در این مرکز تمرین می‌کند و قطعا رضایت کامل خواهد داشت. به نظرم این مرکز آبروی فوتبال ایران است. به طور مثال در آکادمی ملی ووشو کشورمان با تیم‌های زیادی هم‌چون فرانسه، کرواسی، چین و ... اردوی مشترک داشتیم، حال اگر ما هم این مرکز را نداشتیم چه اتفاقی رخ می‌داد.
